عدالت و آزادی، هم لازمه تعالی و هم تمایل درونی هر فرد و جامعهای است و انسانها در طول تاریخ همواره در راه تحقق آن هزینههای هنگفتی را پرداختهاند.
عدالت رسانهای و اطلاعرسانهای نیز ازجمله ضروریات پیشرفت، توسعه و تعالی در زمینههای مختلف است که خوشبختانه در سالهای اخیر شبکههای اجتماعی توانستهاند تا حد وسیعی به تحقق آن کمک کنند.
این درست که ساماندهی و نظارت و کنترل فضای مجازی برای حراست از منافع ملی و حفظ ارزشهای پذیرفتهشده جامعه بنابر باورهای ریشهای و عمیق دینی و فرهنگی اجتنابناپذیر و الزامی است اما با هر عنوان و بهانهای نباید در مقابل فناوریهای نوین که میتواند زیرساخت رشد و توسعه در ابعاد گوناگون باشد ایستاد و به محدود و محصور کردن آن اندیشید چراکه بیتردید اینگونه تفکر به تحجر، انزوا و در نهایت به توقف میانجامد و از صحنه و صفحه روزگار محو خواهد شد.
زمانی قدرت رسانهای و اطلاعرسانی در انحصار معدودی بود اما امروزه در سطح جهان، این توان به صاحبان و محقان اصلی خود بازگشته و کسانیکه توانایی تولید محتوا در فضای رسانهای و اطلاعرسانی دارند بهراحتی میتوانند به رسالت خود عمل کنند و موجب پویایی و بالندگی مخاطبان شوند.
تردیدی نیست که باید شبکه گسترده و توانمند ملی در فضای مجازی داشته باشیم اما محدود و محصور کردن این فضا با هیچعنوانی پذیرفتنی، منطقی و شدنی نیست.