قائم مقام رئیس دانشگاه شیراز: مشکلات نخبگان و کاستن از مهاجرت آنان را با تدبیر می‌توان حل کرد

در یاداشتی که یکی از رسانه‌ها آن را منتشر کرده، چه درست و به‌جا آمده است که «در جهان سوم، نوابغ را فراری می‌دهند و از اراذل تقدیر می‌کنند»، که البته این واقعیت جزئی از واقعیات در این زمینه است. فرار نوابغ و نخبگان از موطن خود زائیده عوامل متعددی بوده که در کشورهای مختلف بنابر ارزش‌های پذیرفته شده جوامع متفاوت است اما آنچه در نخستین نگاه می‌توان به عمده‌ترین علل پدیده مهاجرت این دسته کم‌شمار و پرارزش از اجتماع در کشورمان پی برد، بها ندادن و یا کم‌ بها دادن به ایده‌ها و نظرات این افراد و ارج ننهادن بر آنچه که به‌نسبت توانمندی خود ارائه می‌دهند بوده است.  
برجسته‌سازی، برجسته‌نمایی،  برجسته‌انگاری و درشت و بزرگ‌نمایی برخی به‌عنوان هنرمند و یا ورزشکار و ... از طریق رسانه‌ها با اهداف گوناگون و بی‌توجهی به نخبگان مؤثر در حل معضلات و مشکلات جامعه، ازجمله کارآفرینان دارای ایده و طرح، یکی از علل دل بریدن این‌گونه افراد شاخص از زادگاه و وطن خود است که بی‌تردید رفع این نقیصه بزرگ در کشور نیازمند مطالعه، تحقیق، بررسی و در نهایت ارائه طرح و برنامه است.
چه بسیار نخبگان ونوابغ ارزشمندی که به‌واقع عظیم‌ترین ثروت کشور محسوب می‌شوند، درعین‌حال عشق به وطن و دلبستگی به نظام، در اثر اینکه گاهی جای دوغ و دوشاب عوض شده و گاه دوشاب نیز دوغ معرفی می‌شود، امید به ادامه فعالیت در موطن خود را از دست داده و به نقاطی مهاجرت می‌کنند که بتوانند از توانمندی‌های خود بهره ببرند و آن‌گونه که می‌خواهند تأثیرگذار و مفید باشند.
از دیگر عوامل نیز می‌توان به فرار از بیماری‌های فرهنگی، معضلات اجتماعی، نبود امکانات لازم و... اشاره کرد.
و اما نکته قابل تأمل در این زمینه، وقایع و اتفاقاتی است که در سال‌های اخیر برای برخی از نوابغ و نخبگان گران‌سنگ ما رخ داده که در جای خود نیازمند تحقیق و تفحص لازم است.