مدیرکل آموزشوپرورش خوزستان گفت: اداره آموزشوپرورش مسجدسلیمان در راستای حمایت از این همکار فرهنگی اقدام لازم را از طریق مراجع ذیربط به عمل خواهد آورد.
مدیرکل آموزشوپرورش خوزستان گفت: یک معلم در مسجدسلیمان پسازاینکه کارکنان اجرائیات شهرداری اقدام به تخریب قسمتی از دیوار حیاط منزلش کردند خودسوزی کرد. کوروش مودت در گفتوگو با خبرنگار ایرنا بیان کرد: این معلم مسجدسلیمانی به بیمارستان سوانح سوختگی اهواز منتقل شده و ادامه روند معالجه وی در حال انجام است.
وی گفت: مسئله کمبود گروه خونی وی با پیگیریهای انجام شده از طریق مسئولان سازمان انتقال خون استان مرتفع شد.
مودت ادامه داد: کارگروه ویژهای جهت بررسی زوایا و جزئیات این حادثه تشکیل شد.
مدیرکل آموزشوپرورش خوزستان گفت: اداره آموزشوپرورش مسجدسلیمان در راستای حمایت از این همکار فرهنگی اقدام لازم را از طریق مراجع ذیربط به عمل خواهد آورد. یکی از معلمان شهرستان مسجدسلیمان در شمال شرق استان خوزستان بامداد پنجشنبه پس از نزاع با مأموران اجرائیات شهرداری خود را به آتش کشیده
است. پسازاین اقدام معلم، ساکنین محل او را به بیمارستان ۲۲ بهمن انتقال دادند و سپس با تشخیص درصد بالای سوختگی به بیمارستان سوانح سوختگی اهواز مرکز خوزستان اعزام شد.
تحلیل خبر
خودسوزی یک معلم، واقعیتهایی را در دل خود دارد که باید در کانون توجه مسئولان دادگستریها، شهرداریها، ادارات مسکن و شهرسازی، منابع طبیعی و... قرار گیرد، چراکه این واقعهای نیست که برای نخستین بار صورت میگیرد و چنانچه چارهاندیشیهای لازم انجام نشود، بهیقین نهتنها آخرین حادثه ازایندست نیز نخواهد بود بلکه رو به فزونی میگذارد.
بهطورمعمول زمانی یک فرد که در شمار افراد دانا به قوانین و ضوابط محسوب میشود، دست به خودسوزی میزند که دیگر هیچ امیدی به متوسل شدن به قانون نداشته و راه حقطلبی و مطالبه خود را بنبست دیده است.
قوانینی که در سالهای بسیار دور بنا بر وضعیت و موقعیتهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... زمان خود مصوب شده است، بههیچوجهی نمیتواند با ملاک و معیارهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... جامعه امروز منطبق باشد و چگونگی اجرای آنها نیز موردپذیرش همگانی قرار گیرد.
از سوی دیگر فرایند مطالبهگری در کشور ما با مختصات دنیای امروز که بهواقع پدیده دهکده جهانی را به وجود آورده است، بهگونهای نیست که بتواند افکار عمومی را راضی کند و بنا بر اثبات و استدلال موردپذیرش همگانی قرار گیرد.
حال این معلم ناامید شده از دستگاههای مسئول در فراروی خود هیچ راهی را جز نابودی با خودسوزی ندیده و خواسته که از هر آنکه راه را بر او سد کرده است انتقام بگیرد.
در اینجا به نکته مهم و قابلتقدیری که باید به آن اشاره کنیم، اقدام کمنظیر مدیرکل آموزشوپرورش خوزستان است که شاید تاکنون کمتر اینگونه اقدامات و حمایتها از کارکنان یک سازمان از سوی مسئولان آن را مشاهده کردهایم و چنانچه این امر به یک روال معمول مبدل شود، بهیقین کمتر شاهد و ناظر اینگونه وقایع دردناک خواهیم بود و جامعه نسبت به احقاق حقوق خود امیدوارتر میشود.
پرسش تأملبرانگیزی نیز در این واقعه ذهن را به خود مشغول میکند که آیا این دیوار پیش از تخریب و در زمان ساخت از دید عوامل اجرائیات شهرداری مسجدسلیمان پوشیده بوده است؟! و اگر چنین بوده پس چرا همان ابتدا و در بدو امر نسبت به گفتوگو و یا تذکر به این معلم خودسوخته و دلسوخته اقدام نکردهاند و گذاشتهاند تا کار به اینجا بکشد؟!