به گزارش خبرگزاری میزان آیتالله رئیسی در بخشی از سخنانش در جلسه شورای عالی قوه قضاییه به درخواست برخی محکومان مهریه برای حمایت دستگاه قضایی از آنها به دلیل اعسار در پرداخت مهریه اشاره کرد و اظهار داشت: وقتی قیمت سکه با رشد فزاینده از سه میلیون تومان به ۱۷ میلیون تومان رسیده، چگونه میتوان انتظار داشت یک جوان با حقوق ماهیانه ۶ میلیون تومان ماهی سه سکه به عنوان مهریه پرداخت کند.
او ادامه داد: چطور انتظار داریم یک جوان بتواند در ماه حتی یک سکه مهریه بدهد؟
رئیس قوه قضاییه افزود: مهریه بدهی زوج به زوجه است و کسی که تمکن مالی دارد باید آن را بپردازد، اما اجماع همه علما بدون استثناء این است کسی که توان مالی ندارد نمیتوان مجبور به پرداخت مهریه یا زندانی کرد و ما که از اوضاع کشور آگاه هستیم باید بر اساس واقعیت عمل کنیم.
آیتالله رئیسی با تأکید بر این که هیچ فرد معسری نباید به دلیل عدم پرداخت مهریه در زندان بماند، به دادستان کل کشور مأموریت داد فرایند تعدیل پرداخت مهریه را پیگیری نماید و از رئیس سازمان زندانها نیز خواست که آماری از کسانی که به دلیل عدم پرداخت مهریه در زندان هستند، تهیه و ارائه نماید.
تحلیل خبر
از ابتدا هم کار درستی نبود که به خاطر عدم توانایی جوانان در پرداخت مهریه، آنها را زندانی می کردند ولی آن موقع هرگونه اعتراض و مخالفت با این عمل، با اتهامی همراه بود و معترض و اهل قلم جرأت مخالفت علنی را نداشتند تا اینکه به مرور زمان، زندان ها پر شد و مشکلات زیادی را برای، نه فقط مردم، بلکه برای مسئولان آفرید و به آرامی مسئولان خود، زبان به اعتراض گشودند ولی باز همچنان هیچ راه علاج قطعی از سوی قوای سهگانه کشور و علما اعلام نشد تا اینکه زندانی در پس زندانی و تراکم آنها در زندانهای کشور، ازدواج را در کشور تضعیف و طلاق را به سرعت رو به رشد برد و تبعات منفی اجتماعی آن در تمام زوایای جامعه، به انسداد اجتماعی و بن بستهای فرهنگی، اخلاقی، خانوادگی، قضایی، اقتصادی و اعتقادی منجر شد. اینجا بود که مراجع جهت شکستن این
بنبستها، به فتواهایی روی آوردند که اولا مهریه را محدود به تعداد سکه های کمتر میکند. ثانیا زندانی شدن به خاطر مهریه را غیرمجاز اعلام کردند.
هرچند هنوز هم اجرای این موضوع با مشکلاتی مواجه است و رئیس
قوهقضاییه و مراجع تقلید را به
عکسالعمل واداشته، اما ای کاش در سه دهه گذشته که این همه جوانان رهسپار زندان شدند و عمر و زندگی و هستی آنها به حد زیادی تباه شد، یکی پیدا می شد و با شجاعت، طرح فعلی را آن موقع مطرح می کرد.