رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور از تلاش دولت برای اصلاح روند متناسبسازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی در سال آینده خبر داد.
به گزارش ایسنا، محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور با بیان اینکه متناسبسازی حقوق بازنشستگان لشگری و کشوری، صد در صد انجام شده گفت: مطلع شدم که در مورد بازنشستگان تأمین اجتماعی، فقط ۳۰ درصد این موضوع انجام شده است. بنابراین هم با ارسال لایحهای دو فوریتی به مجلس زمینه تقنینی آن را فراهم کردیم و هم منابع مالی قابلملاحظهای برای آن در بودجه ۱۴۰۰ در نظر گرفتیم.
این سخنان نوبخت با فریاد الله اکبر و تشویق تجمعکنندگان روبرو شد.
معاون رئیسجمهور از نمایندگان بازنشستگان تأمین اجتماعی دعوت کرد تا همچون نمایندگان بازنشستگان لشگری و کشوری، جلسات هفتگی مستمری با او داشته باشند تا متناسبسازی حقوقشان را تا حصول به نتیجه دنبال کنند.
تحلیل خبر
تبعیض قائل شدن به طورکلی ظلم است اما در مورد بازنشستگانی که عمر خود را هریک در کار، حرفه و رشتهای به خدمت و تلاش گذرانده و سالهای متمادی نیز برای رفاه و آسایش دوران سالمندی مبالغی را به نرخ روز و پیش از دریافت حقوق و دستمزد، پرداخت کردهاند، ظلم مضاعف محسوب میشود.
از سوی دیگر سخنان نسنجیده و ناروای برخی مسئولین مبنی بر چرایی پرداخت حقوق به این قشر مظلوم و مغفول مانده، بر بههمریختگی بیشتر ذهن و خاطر آنان دامن میزند و احساس آرامش را از این جهاندیدگانِ سرد و گرم کشیده روزگار، میستاند که گناهی نابخشودنی و غیرقابل گذشت
است.
برخی از تریبونهای رسمی طوری سخن میگویند که گویی مالک تمام و کمال کشورند و هرگونه میل کنند با حرفهای بیپایه و اساس خود میتوانند تنش، درگیری، نگرانی و .... به وجود آورند و برای گفتههای خود نیز هیچگونه تبعاتی را متصور نمیشوند!
شاید اینگونه سبک و سیاق مدیریتی ناشی از پرگوییها و حرف درمانیهای بیاثر و نابودکننده اعتماد عمومی باشد، چراکه گزافهگویی زاییده سخنان مفت و بیخاصیت و تهی از تعمق و تفکر است.
مسئولانی مبادرت به برهم ریختن آسودگی فکری بازنشستگان مظلوم و مغموم میکنند که یا تاکنون هرگز به آینده خود نیندیشیدهاند و یا بهاندازهای مال و منال! اندوختهاند که خود را نیازمند به حقوق بازنشستگی نمیدانند، غافل از اینکه تا پایان عمر و حتی پس از مرگ نیز باید تاوان حرفهای مفت خود را بپردازند. همانگونه که در تحلیل خبرهای پیشین نیز یادآور شدیم، رسیدگی به امور بازنشستگان و برآورده کردن خواستههای بهحق آنان پیش از هر نتیجه مطلوبی، امیدبخشی به جوانان و شاغلان امروز است، چراکه آینده دور و نزدیک خود را در آیینه زندگی بازنشستگان میبینند و به نسبت شفافیت و یا کدورت آن، تلاشگر و یا افسرده خواهند شد.