عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت: موضوع آب، برق و گاز مواردی هستند که کل حاکمیت باید با هم جلو ببرند، همانگونه که همه حاکمیت پای برجام ایستادند و موافق و مخالف در مورد آن بحث و تبادل نظر کردند.
هادی بیگینژاد در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، درباره تنش آبی و برنامه عبور از آن اظهار داشت: مسئله کمآبی مربوط به سالهای مختلف و از حدود 30 سال گذشته مطرح و کشور درگیر آن است، تمام کسانی که به این حوزه ورود کردهاند طرح و برنامه خود را ارائه کرده و تائید هم شده اما اجرا نمیشود.
وی با طرح این سؤال که چرا جدیتی برای حل مسئله آب در کشور ما وجود ندارد؟ گفت: مثلاً اعلام میشود 17 استان کشت برنج دارند، چرا در مناطقی که به عنوان مناطق کویری شناخته شدهاند این اجازه داده شده است؟
عضو کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه مسئله آب در کشور راهکار دارد اما ارادهای حل آن نیست، تصریح کرد: اگرچه امسال دردسری زیادی در زمینه تأمین آب نخواهیم داشت اما زمانی به مشکل خواهیم خورد که امکان بلند شدن نداریم و تا آن زمان فرصت کمی باقی است.
وی با بیان اینکه اراده دسته جمعی برای حل مسئله آب وجود ندارد، تأکید کرد: کل نهاد حاکمیت جمهوری اسلامی بای پای حل معضل آب بایستد و آن را به نتیجه برساند، موضوع آب، برق و گاز مواردی هستند که کل حاکمیت باید با هم جلو ببرند، همانگونه که همه حاکمیت پای برجام ایستادند و موافق و مخالف در مورد آن بحث و تبادل نظر کردند.
بیگینژاد یادآور شد: ما تنها وقتی به شکل برمیخوریم دنبال علاج میافتیم، یکباره اعلام میشود حق استفاده از آب چاه ندارند، بدون اینکه جایگزینی برای آن در نظر گرفته شود، در صورتی که ابتدا باید هر نوع برنامهریزی که نیاز است از جمله انتقال آب، تغییر سطح زیر کشت و نوع کشت تعیین شود سپس به صورت سلبی برخورد شود.
تحلیل خبر
بحران آب در کشور از بحران غذا، بیشتر بر مردم فشار وارد میکند چرا که غذا به علت تنوعی که دارد قابلیت جابهجایی و جایگزینی را دارد ولی آب، هیچ جایگزینی ندارد. اگر سطح و حجم آب پشت سدها از حد معینی کاهش یابد، جریان برقی که از این سدها تولید میشود نیز با مشکل مواجه خواهد شد. حال فرض کنید در شبانه روز، ساعاتی برق و آب منازل، مغازهها، کارگاهها، کارخانهها، ادارات و ... قطع شود، ببینید چگونه همه مردم با مشکل جدی روبرو خواهند شد.
از طرف دیگر مسئولان ما در سالیان دراز، عادت کردهاند که کار پیشگیری را به صورت علمی انجام ندهند و لذا همیشه در عمل انجام شده قرار گرفته و کاملاً غافلگیر میشوند. این نماینده مجلس و عضو کمیسیون انرژی مجلس میگوید:«مسئله کم آبی مربوط به سالهای مختلف و از حدود 30 سال گذشته مطرح و کشور درگیر آن است، تمام کسانی که به این حوزه ورود کردهاند طرح و برنامه خود را ارائه کرده و تأیید هم شده، اما اجرا نمیشود!»
حرف عجیبی است؛ اگر قرار است که طرح و برنامهای تأیید و تصویب شود ولی اجرا نشود پس چرا این همه هزینه صرف مطالعه و پژوهش و ارائه طرح و برنامه میکنند؟ اصلاً این طرح و برنامهها چرا اجرا نمیشود؟ آیا کسانی هستند که مانع اجرای آن میشوند؟ یا تعلل و بیتفاوتی در مرحله اجرا حاکم میشود؟ یا طرحها و برنامهها، صرفاً ذهنی است و در مرحله اجرا قابل عمل نیست؟ به هرحال باید یک نهاد نظارتی و پیگیر باشد که این علتها را جویا شود و از ولنگاری و بیتفاوتی در مرحله اجرا جلوگیری به عمل آید. آن طور که مسئولان کشوری و استانی در یکی دو هفته قبل تاکنون، از بحران آب و تنشهایی که به دنبال آن رخ خواهد داد، سخن میگویند به نظر میرسد بحران کم آبی امسال با سالهای قبل تفاوت بسیاری دارد و خطرآفرین است و باید هرچه سریعتر تا قبل از وقوع، آن را علاج کنند.