به گزارش خبرگزاری مهر سعید محمد داوطلب انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در واکنش به اظهارات «علی لاریجانی» در حساب کاربری خود در توئیتر، نوشت: به کسانی که هویت خودشان را مدیون پادگان و دادگاه هستند به صراحت میگویم به حول و قوه الهی، امروز آغازی بر پایان اشرافیت خانوادگی است.
گفتنی است، لاریجانی پس از ثبتنام در انتخابات ریاست جمهوری در نشست خبری با اشاره به اینکه اقتصاد، پادگان و دادگاه نیست که با تشر و دستور اداره شود گفته بود: «تجارت، نظامات پایدار میخواهد و حوزه اقتصاد نه پادگان است و نه دادگاه که با تشر و دستور اداره شود. سیاست روشن، ثبات در قواعد میخواهد و فعل و انفعالات طبیعی خود را میطلبد و با اقدامات نمایشی، مسائل کشاورزان، صنعتگران، بازنشستگان، کارگران و بیکاران حل نمیشود.»
کنایه محسن رضایی به لاریجانی: اقتصاد نه دادگاه است نه پادگان اما محل فلسفه بافی هم نیست
اینکه اقتصاد پادگان و دادگاه نیست درست است، اما محل فلسفه بافی هم نیست. اقتصاد علم است که با دخالت دولتمردان ما آسیب جدی دیده است. اقتصاد ایران دانش اقتصادی میخواهد. نه علم اقتصاد دارند و نه از نظر اقتصاددانان استفاده میکنند و هشدار اقتصاددانان را هم جدی نمیگیرند.
رئیسی: بانیان وضع فعلی نمیتوانند تغییردهنده وضع موجود باشند
داوطلب انتخابات ریاستجمهوری با بیان اینکه بانیان وضع موجود نمیتوانند تغییردهنده وضع موجود باشند، گفت: من خود را رقیب فساد و ناکارآمدی میدانم.
تحلیل خبر
از این پس کاندیداهای ریاست جمهوری برای هم کُری خواهند خواند. در میان حملات آنها به یکدیگر، اتهامات و دروغهایی هم نثار یکدیگر خواهند کرد. از انتخابات سال 88 که مرز اخلاق در هم شکسته شد و در مناظرات تلویزیونی، برای اولین بار بعد از انقلاب، توسط یکی از کاندیداها بیاخلاقی در سخن، عادی قلمداد شد و متأسفانه علمای اخلاق نیز مهر سکوت بر لب زدند و سخن به اعتراض نگفتند، تاکنون همچنان ادبیات سخیف و سبک ادامه دارد. البته عنصر انتقاد، خوب و شایسته است ولی تخریب دیگران بهقصد رسیدن به قدرت، چیز بدی است.
شاید بعضی از کاندیداها احساس میکنند برای گرم کردن میدان انتخابات و ایجاد شور و حرارت در مردم جهت حضور میلیونی، باید حرفهایی زد که پژواک در جامعه ایجاد کند؛ اما کسانی که بدون تعصب و پیشداوری حالات مردم را میبینند کاملاً متوجه هستند که انگیزههای بسیار قویتر لازم است تا مردم را به پای صندوقهای رأی بکشاند. سردی جوّ انتخاباتی فعلی مربوط به اشخاص و آمدن این و آن نیست بلکه نتیجه عملکردها و شرایط سختی است که مردم را آزار میدهد. اینکه چگونه میتوان دوباره امید را در آنان آفرید و حال و هوای آنان را عوض کرد، جای تأمل و طرح جدیدی است که فعلاً هنوز رونمایی نشده است.