نماینده مجلس دوازدهم و رئیس کمیسیون عمران مجلس با بیان اینکه به غیر از قانون جهش تولید مسکن هیچ برنامه و وعده در حوزه اعتبار ندارد، گفت: درباره حوزه مسکن قانون جهش تولید مسکن وجود دارد و مبنای تمام برنامه‌های ساخت مسکن باید همین قانون باشد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، از میان وعده‌های اقتصادی برخی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری برخی از وعده‌ها قابل تأمل و از جنس نشدن است از جمله وعده‌های مسکنی شهردار تهران مبنی بر ساخت 10 میلیون مسکن در 4 سال! طبق وعده آقای زاکانی که در یک برنامه تلویزیونی آن را مطرح کرد: «ظرف 4 سال دغدغه مردم را از مسکن برمی‌دارم و در مسکن به عنوان کار بزرگ هدف‌گذاری‌های جدی خواهیم داشت. در 1400 شهر و در روستاها پلاک‌های ناپایدار داریم و در کنار آن هم بافت‌های فرسوده وجود دارد و گفته‌ام که این پلاک‌های ناپایدار و بافت‌های فرسوده طلا هستند هر چند که تهدید محسوب می‌شوند اما در دل و جوهر آن قابلیت‌هایی وجود دارد که اگر دولت مشوق‌هایی ارائه دهد مردم خودشان نسبت به ساخت مسکن اقدام می‌کنند و می‌توان بجای ساخت 4 میلیون مسکن می‌توان 10 میلیون مسکن ساخت. زاکانی در برنامه مناظره هم اعلام کرد که ظرف 5 سال مشکل مسکن را می‌توان حل کرد.»
همچنین رئیس مجلس به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری در یکی از برنامه تلویزیونی اعلام کرد که در 80 درصد شهرها و 100 درصد روستاها می‌توانیم یک قطعه زمین رایگان در اختیار مردم قرار دهیم. قالیباف در برنامه مناظره هم اعلام کرد که می‌توانیم به زوج‌های جوان به مدت ۳ سال، مسکن رایگان بدهیم که زندگی را به راحتی آغاز کنند. طبق وعده دیگر قالیباف باید به این شاخص برسیم که یک کارگر اگر همه درآمد خود را در 7.5 سال کنار بگذارد، بتواند خانه بخرد.
این وعده‌های عجیب مسکنی در حالی داده می‌شود که شاهد عقب ماندگی قابل توجه وعده دولت سیزدهم در اجرای وعده ساخت 4 میلیون مسکن در 4 سال تحت عنوان «نهضت ملی مسکن» هستیم بطوریکه اجرای این طرح تنها در مرحله تامین زمین برای 2 میلیون و 600 هزار واحد باقی ماند.
در این باره محمدرضا رضایی‌کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس یازدهم و نماینده مجلس دوازدهم در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا با اشاره به قانون جهش تولید مسکن در مجلس برای ساخت سالانه یک میلیون مسکن اظهار داشت: درباره حوزه مسکن قانون جهش تولید مسکن وجود دارد و مبنای تمام برنامه‌های ساخت مسکن باید همین قانون باشد و هر رئیس جمهوری که بر سرکار بیاید باید این قانون را به اجرا برساند.
وی تاکید کرد: به غیر از قانون جهش تولید مسکن هیچ برنامه و وعده در حوزه اعتبار ندارد.رئیس کمیسیون عمران مجلس یازدهم با بیان اینکه قانون جهش تولید مسکن یک برنامه کاملی است و تمام جوانب ساخت و تامین مالی در این قانون دیده شده است، گفت: همین وعده‌ها وقتی در مراحل بررسی قرار بگیرند امکان این را دارند که پیشرفت جهش تولید مسکن را کُند کنند از این رو در بخش مسکن مبنا فقط اجرای قانون است.
تحلیل خبر
وعده‌های بدون پشتوانه ندهید
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
هر نامزد ریاست جمهوری در تبلیغات خود می‌تواند یکی از این دو روش را انتخاب کند؛ روش اول، صرفاً به فکر جمع آوری آرای مردم به هر قیمتی ولو با وعده‌های پوچ و بدون پشتوانه باشد. روش دوم، تکیه بر کار کارشناسی و علمی و درنظر گرفتن امکانات، پتانسیل‌ها و شرایط تحقق وعده‌های راستین.
طبیعتاً روش دوم، زحمت بیشتری را می‌طلبد و نامزد باید توانایی‌های علمی، مدیریتی و خلاقیت‌های گوناگونی داشته باشد تا بتواند، مردم را جهت رأی دادن اقناع کند.
متاسفانه چون روش اول، زرق و برق بیشتری دارد و خیلی راحت‌تر و بدون توانایی علمی، مدیریتی و خلاقیت، می‌توان با جوسازی و موج سواری و تحریک احساسات مردم به گونه‌ای پوپولیستی و عوامفریبی به جمع آوری آرا پرداخت، اکثریت نامزدها این روش را برمی گزینند.
نامزدی که می‌گوید قیمت بنزین را پایین می‌آورم، مسکن با تیراژ بالا می‌سازم، اشتغال میلیونی ایجاد می‌کنم و ... سایر وعده‌های غیرقابل عملیاتی می‌دهد، روش اول را در تبلیغات خود انتخاب کرده است. ضرر و زیان این گونه تبلیغات برای مردم، کشور و نظام بسیار بالاست و چون در عمل دست یافتنی نیست، باعث ناامیدی، سرخوردگی و نارضایتی مردم می‌شود و اعتماد به مسئولان که بزرگترین سرمایه اجتماعی است را از بین می‌برد.
به قول رئیس کمیسیون عمران مجلس «وعده‌های مسکن نامزدهای انتخابات اعتبار ندارد» چرا که برای ساخت این تیراژ از مسکن باید هم دولت توانایی مالی ویژه داشته باشد و هم بخش خصوصی با سرمایه گذاری هنگفت حاضر باشد، سرمایه خود را به میدان آورد و ریسک آن را بپذیرد. واقعیات تاکنون نشان داده است که نه دولت توانایی مالی کافی را دارد و نه بخش خصوصی به حد قابل انتظار وارد این سرمایه گذاری شده است. پس مردم به وعده‌های پوچ و بدون پشتوانه برخی نامزدها جهت مسکن دار شدن اعتنا نکنند و فریب این وعده‌ها را نخورند که البته نمی‌خورند.