از ذخیره استراتژیک دارو غافل شده‌ایم

عضو انجمن داروسازان ایران درخصوص چرایی بروز کمبود انسولین در کشور گفت: ویال‌های انسولین از سالیان قبل جای خود را به قلم‌های انسولین داده‌اند که متأسفانه مدتی است با کمبود مواجه شده‌ایم.
هادی احمدی عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به ذخیره استراتژیک دارو اظهار کرد: همه چیز به مدیریت صحیح حوزه دارو بر می‌گردد و این مدیریت صحیح نیازمند آمار و عدد درست و همچنین نقدینگی مناسب و تأمین ارز است.
وی با عنوان این مطلب که حدود ۱۲ میلیون بیمار دیابتی داریم که این آمار روز به روز در حال افزایش است، افزود: ویال‌های انسولین از سالیان قبل جای خود را به قلم‌های انسولین داده‌اند چون بیماران از قلم‌های انسولین استقبال می‌کنند.
احمدی ادامه داد: بر اساس عملکرد، قلم‌های انسولین به چند دسته تقسیم می‌شوند که شامل سریع الاثر، کوتاه اثر و طولانی اثر و انسولین‌های مخلوط است.
مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران با اشاره به کمبود یک نوع انسولین وارداتی، گفت: این انسولین سریع الاثر و متوسط الاثر، متأسفانه مدتی است در کشور با کمبود مواجه شده است.
وی افزود: داخل کشور تولید انسولین داریم، دو شرکت انسولین‌های قلمی را تحت لیسانس تولید می‌کنند و به زودی دو شرکت دیگر هم به آنها اضافه می‌شود اما پزشکان و بیماران به انسولین خارجی که کمبود داریم، عادت کرده و نتیجه گرفته‌اند.
مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران گفت: به طور متوسط ماهیانه ۸۰۰ هزار قلم از این نوع انسولین در کشور نیاز است و سازمان غذا و دارو باید به فکر باشد که این ۸۰۰ هزار قلم را به هر طریقی وارد کند. طبق آخرین اطلاعیه‌ای که سازمان غذا و دارو در تیرماه داد، گفتند که تأمین کننده خارج از کشور دچار مشکل شده و میزان تخصیص داده به کشور ما یک چهارم شده است.وی تاکید کرد: انسولین دارویی نیست که برای مصرف آن صبر کنیم، بلکه باید مشکلات پیش‌بینی شود و سازمان غذا و دارو، ذخیره حداقل ۶ ماهه در کشور داشته باشد. تعجب می‌کنم چرا دوستان در سازمان غذا و دارو ذخیره استراتژیک را نادیده گرفتند که حتی تولید کننده دچار مشکل می‌شود ما دچار کمبود دارو شویم.
احمدی در پاسخ به این سؤال که آیا مقصر اصلی را سازمان غذا دارو می‌دانید که نتوانست تخصیص و مدیریت درستی داشته باشد یا خیر، گفت: بله در کل سازمان غذا دارو را مقصر می دانم چون باید تمهیداتی را پیش‌بینی کند و ذخیره استراتژیک دارو باید در کشور داشته باشیم که دچار کمبود نشویم.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا پزشکان و بیماران همان انسولین کمیاب خارجی را ترجیح می‌دهند، افزود: انسولین ایرانی یکی دو سال است که تولید شده و هنوز شناخته شده نیست. برخی پزشکان هنوز آشنایی کامل با تولید داخل ندارند و معمولاً برند می‌نویسند. بیماران هم عادت کرده‌اند و تغییر ذائقه بیماران خیلی سخت است. مدت‌ها زمان می‌برد تا اثربخشی داروی ایرانی را به بیماران و پزشکان توضیح بدهیم، باید اثربخشی این محصول در کنگره‌ها و همایش‌ها توضیح داده شود، اما زمان بر است. آنچه مسلم است، حداقل نیاز است ۵۰ درصد را در داخل تولید و ۵۰ درصد را وارد کنیم. ۵۰ درصدی هم که باید وارد شود دچار مشکلات این چنینی هستیم که متأسفانه علت اصلی را در برنامه‌ریزی برای تأمین دارو می‌دانم.