رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: سالانه ۶۰۰۰ کودک بیسرپرست و بد سرپرست به خانواده بهزیستی اضافه میشوند.
به گزارش ایرنا از سازمان بهزیستی کشور، سید جواد حسینی در نشست با هیئت مدیره و هیئت امنای بنیاد هاسب افزود: بهزیستی نیمی از این جمعیت کودکان بیسرپرست و بدسرپرست را با پیگیری مددکاری و حمایتهای توانمندسازانه به خانوادههای زیستی یا خانوادههای جایگزین باز پیوند میدهد و برای ۵۰ درصد باقیمانده ناگزیر از احداث مراکز نگهداری است.
رئیس سازمان بهزیستی در ادامه با تأکید بر ایجاد اشتغال پایدار برای مددجویان گفت: بجای پرداخت وامهای کوچک و غیرموثر، برنامه داریم در قالب طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار از طریق شرکتهای تعاونی اشتغال پایدار ایجاد کنیم. این روش باعث میشود مددجویان هم شغل مناسب داشته باشند و هم از سود ارزشافزوده بهرهمند شوند.
وی با اشاره به اعتبارات ۱۶ همتی سازمان بهزیستی برای اشتغالزایی اظهار کرد: در موضوع خوداشتغالی و کارفرمایی به حمایت از مددجویان میپردازیم به صورتی که در خوداشتغالی تا سقف ۱۵۰ میلیون تومان و در بخش کارفرمایی که اقدام به استخدام مددجویان بهزیستی میکنند، تا سقف ۴ میلیارد تومان تسهیلات اعطا میکنیم.
حسینی با اشاره به سیاستهای دولت چهاردهم مبنی بر رسیدگی به مناطق کم برخوردار گفت: برای توانمندسازی و ارائه خدمت هرچه مطلوبتر در مناطق کم برخوردار و تمام تلاش خود را به کار خواهیم بست.
به گزارش ایرنا، اکنون ۸۵۰۰ کودک فاقد سرپرست مؤثر در ۶۳۰ خانه مراقبت شبانهروزی سازمان بهزیستی کشور نگهداری میشوند.
تحلیل خبر
6000 کودک ناخواسته در سال!
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
طبق آماری که سازمان بهزیستی کشور اعلام کرده، سالانه 6000 کودک به خانواده بهزیستی وارد میشود. این کودکان یا بیسرپرست هستند یا بدسرپرست. فرقی نمیکند که بیسرپرست یا بد سرپرست باشند چرا که خروجی و نتیجه آن یکی است و آن، واقعیت تلخی است که نه فقط حال و آینده این کودکان را تهدید میکند بلکه جامعه را در معرض یک چالش محتوم قرار داده و آثار و عواقب خطرناکی را با خود به همراه خواهد داشت.
چه این کودکان در اثر مشکلات اقتصادی والدین رها شده باشند، چه به علت اعتیاد آنها و چه به خاطر روابط غیرشرعی و غیرقانونی، همه زنگ خطری است که مسئولان باید به پیشگیری از تکرار آنها در آینده پرداخته و کودکان فعلی که روی دست آنها مانده است را به شیوهای صحیح و اساسی مورد تعلیم و تربیت قرار دهند تا زمینه انحراف آنها از بین برود.
این کودکان تا زمانی که به سن قانونی برسند و بتوانند شغل و زندگی آبرومندی را برای خود فراهم کنند، مراحل سختی را پشت سر خواهند گذاشت و در هر مرحله بوسیله افراد شیاد با دامهایی مواجه خواهند شد که حتی کودکان و نوجوانانی که سرپرست حقیقی دارند بعضاً به دام میافتند چه رسد به اینها که تک و تنها و بدون سرپرست و راهنما میخواهند در این جامعه آلوده زندگی کنند.
کلام آخر اینکه آماری که بهزیستی داده هشدار جدی برای مسئولان و مردم است و باید برای آن فکری اساسی کنند.