سفیر چین در آمریکا خواستار روابط توسعه همکاری‌ها میان دو کشور شد.
به گزارش ایلنا به نقل از تاس، «ژی فنگ» سفیر چین در آمریکا خواستار گفت‌وگو و تقویت روابط میان پکن و واشنگتن شد.
فنگ گفت: آمریکا و چین به جای پشت کردن باید با یکدیگر گفت‌وگو کنند.
سفیر چین اظهار داشت: برای یک رابطه سالم چینی-آمریکایی، ادامه گفت‌وگو و همکاری بسیار مهم است. چین و آمریکا اعضای دائمی شورای امنیتی سازمان ملل و دو اقتصاد بزرگ جهان هستند. پشت کردن ما به یکدیگر یک گزینه نیست و مواجه و مناقشه میان ما فاجعه بار خواهد بود.دیپلمات چینی همچنین اطمینان خود را از اینکه چین و آمریکا منافع مشترک و فضای گسترده‌ای برای همکاری دارند ابراز و بیان کرد: جمعه گذشته، شی جین‌پینگ رئیس‌جمهور چین با دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا گفت‌وگوی تلفنی داشت. دو رهبر به یک درک مشترک مهم درباره توسعه ارتباطات و همکاری‌ها در زمینه‌های گوناگون و با ثبات کردن و گسترش روابط دو کشور، دست یافتند.
تحلیل خبر
ابرقدرت‌ها، با هم گفت و گو می‌کنند و کشورهای دیگر را به جان هم می‌اندازند!
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
نظر سفیر چین در آمریکا، جالب است و مایه عبرت و اندیشه برای کشورهای دیگر.
وی می‌گوید: «آمریکا و چین به جای پشت کردن، باید با یکدیگر گفت و گو کنند.»
وی گفته است چین و آمریکا منافع مشترک دارند.
سفیر چین در پایان سخنانش گفته: «جمعه گذشته، شی جین پینگ رئیس‌جمهور چین با دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا گفت و گوی تلفنی داشت. دو رهبر به یک درک مشترک و مهم درباره توسعه ارتباط و همکاری‌ها در زمینه‌های گوناگون و با ثبات کردن و گسترش روابط دو کشور، دست یافتند.»
اگر در جملات و عبارات فوق دقت کنیم چند نکته اساسی از میان آنها قابل استنباط است:
اول- در هیچ کلمه‌ای از این جملات، بوی خصومت و دشمنی استشمام نمی‌شود بلکه لحن آنها کاملاً دوستانه است و همان حال و هوای «رفیق» که کمونیست‌ها به خودشان می‌گویند، بر این گفت و گو حاکم است.
دوم - کشورهای ابرقدرت یا قدرتمند با یکدیگر نهایت مدارا دارند و هرجا بین‌شان اختلافی رخ داد، قهر ابدی و طولانی مدت ندارند بلکه بلافاصله آن را با گفت و گو و مذاکره حل می‌کنند، اما اگر اختلافی بین کشورهای کوچکتر و ضعیف‌تر با ابرقدرت‌ها بوجود آمد، از آن حداکثر استفاده به نفع خود می‌برند. چون اختلاف و دشمنی با یک طرف، باعث روی آوردن کشور کوچکتر به، طرف دیگر می‌شود و از منافع این دشمنی و اختلاف، نهایت منفعت اقتصادی و سیاسی را می‌برند.
سوم - کشورهای قدرتمند برخلاف کشورهای کوچکتر و جهان سومی، مذاکرات و گفت و گوها را در سطح رهبران دو کشور دنبال می‌کنند تا زودتر و سریعتر به نتیجه برسند و آن را به دست مقامات پایین‌تر نمی‌سپارند.
چهارم - برای کشورهای قدرتمند جهانی، فقط منافع ملی مهم است و از روابط با کشورهای دیگر فقط دیدگاه انتفاعی دارند ولی کشورهای جهان سوم بااختلاف محوری و دشمن‌تراشی، منافع ملی خود را از دست می‌دهند.
پنجم - در مجموع در جهان کنونی و در دنیای دیپلماسی چیزی به عنوان دشمن مطرح نیست هرچه هست معامله و بهره‌مندی از یکدیگر است.
حال کدامیک، بیشتر امتیاز بگیرد و کدام کمتر، روال معمول است و بستگی به قدرت دیپلماسی و هنر اقناع و چانه‌زنی طرف مقابل دارد.