معاون بهداشت وزارت بهداشت گفت: ۸۳ درصد فوتی‌های ناشی از تصادفات زیر ۵۰ سال سن دارند.
به گزارش ایلنا، رئیسی در نشست خبری پویش ملی نه به تصادف افزود: در کشور ما به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر ۲ دهم دوربین وجود دارد که نیمی از آن خراب است در جهان با سیستم‌های هوشمند تصادفات را کنترل می‌کنند و ما نیز باید با تقویت سیستم‌ها، احصای جاده‌های خراب و حادثه خیر، افزایش ایمنی خودرو، فرهنگ سازی رانندگان و سرنشینان، بهره‌مندی از رسانه‌ها این پویش را به نتیجه مطلوب برسانیم.
وی گفت: در سه سال پیش رو بر محورهای مذکور کار می‌کنیم و این موضوع نباید رها شود و به ایام آخر سال و نوروز ختم نشود.
رئیسی با بیان اینکه اولین عامل مرگ و میر بیماری‌های قلبی و سپس سرطان و حوادث جاده‌ای و تصادفات است ادامه داد: سال گذشته ۲۰ هزار نفر به علت تصادفات فوت کرده و هر فوتی ۲۰ میلیارد هزینه سربار دارد.
وی گفت: ۹۶ درصد اتوبوس‌های درون شهری و ۷۶ درصد اتوبوس‌های برون شهری فرسوده است و سال گذشته هزار اتوبوس از رده خارج شده است.
وی افزود: برای افزایش جمعیت خودرو بی‌کیفیت جایزه می‌دهیم تا خانواده‌ها سوار آن شده و در تصادف کشته شوند.
رئیسی با اشاره به پایین بودن سهم حمل و نقل هوایی گفت: ظرفیت حمل و نقل هوایی را بیشتر افراد دولتی استفاده می‌کنند.
وی گفت: ۲۲ درصد جان باختگان با موتورسیکلت رخ می‌دهد که معادل ۴ هزار نفر می‌شود همچنین ۴ هزار و ۵۰۰ نفر هم عابر پیاده جان خود را از دست می‌دهند.
رئیسی با بیان اینکه ۶۰ درصد تصادفات در ۳۰ کیلومتری ورودی شهرهاست، ادامه داد: ۵۲ درصد فوت در صحنه است یعنی شدت تصادف به حدی است که در صحنه فوت می‌شوند.
معاون بهداشت وزارت بهداشت گفت: ۶ درصد هم فوت حین انتقال به بیمارستان رخ می‌دهد و ۴۲ درصد هم در اورژانس به علت جراحات فوت می‌شوند.
وی گفت: ۲۰ درصد فوت شدگان حوادث زنان و ۸۰ درصد مردان هستند و ۸ استان ۸۰ درصد مرگ و میر تصادفات را شامل می‌شوند که این استان‌ها کرمان، خوزستان، تهران، سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، آذربایجان، اصفهان و فارس است.
معاون بهداشت گفت: ۷ تا ۸ درصد بودجه تولید ناخالص داخلی یعنی دو برابر بودجه وزارت بهداشت صرف خسارت تصادفات می‌شود.
تحلیل خبر
پیامدهای چند وجهی فوت شدگان تصادفات جاده‌ای
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
همیشه هر واقعه و رویدادی را از جنبه‌های مختلف، محاسبه و بررسی می‌کنند. مغفول ماندن هر بخشی از آن، باعث می‌شود که جامعه، همان بخش را در محاسبات خود، به بوته فراموشی بسپارد.
معاون وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به یکی از ابعاد تصادفات اشاره کرده و آن هزینه اقتصادی و فوتی آنها است.
درحالی که تصادفات از وجوه مختلف، قابل مطالعه است. هر فردی که در تصادف، فوت می‌شود اگر متأهل باشد زن یا شوهر یا فرزندانی دارد که هم از نظر عاطفی و روحی ضربه می‌بینند و این ضربه‌ها در ضمیر ناخودآگاه آنها برای همیشه می‌ماند و هم از نظر مالی و اقتصادی، خساراتی را باید متحمل شوند.
سرمایه‌‌ای که جامعه بر روی هر فرد فوتی (از کم‌سواد تا دکترا) مصروف کرده، هم به لحاظ اقتصادی مهم است و هم از جهت زمان‌های زیادی که صرف آموزش و تربیت وی شده است.
از طرف دیگر کسانی که در صحنه تصادفات زنده می‌مانند ولی معلول و مجروح می‌شوند نیز قصه‌های دردناک دیگری دارند. فردی که تا ابد به خاطر قطع نخاع، بر روی ویلچر می‌نشیند چه تبعاتی برای خود و خانواده‌اش ایجاد می‌کند؟ دردها و رنج‌هایی که معلولین و خانواده‌های آنها می‌کشند با پول قابل‌محاسبه و جبران نیست، یا داغدار شدن بازماندگان متوفیان تا به ابد با پول، التیام نمی‌یابد. کسی که در این تصادفات چشمش را از دست می‌دهد یا دست و پایش قطع می‌شود و سایر اعضا و جوارحش آسیب می‌بیند، چه حالی دارد؟
همه این مصیبت‌ها علت دارد. علل آن که مربوط به عدم استاندارد و ناایمن بودن خودروها، ناایمن بودن جاده‌ها و ضعف فرهنگ رانندگی است باید با یک برنامه‌ریزی قوی کنترل شود وگرنه روند غمناک این تصادفات ادامه خواهد داشت.