یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در مسقط عمان گفت: اگر مذاکرات با جدیت پیگیری شود و به مسائل حاشیه‌ای بها داده نشود، می‌تواند مؤثر باشد و تغییرات مثبتی ایجاد کند.
غلامحسین کرباسچی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا، درخصوص مذاکرات هیئت‌های ایرانی و آمریکایی، «جدّیت در مذاکره» را مهمترین نکته شایسته توجه عنوان کرد و گفت: اگر مذاکرات واقعاً جدی باشد و دو طرف بعد از سال‌ها تنش، دشمنی و درگیری به این نتیجه رسیده باشند که فضای مناسبات دو کشور تغییر کند، جزئیات آن مهم نیست و این حساسیت‌ها مبنی بر اینکه آیا مذاکرات در یک اتاق برگزار شده یا در دو اتاق، مستقیم بوده یا غیرمستقیم، نباید آن را تحت تأثیر قرار دهد و به دلیل این مسائل حاشیه‌ای اصل مذاکره نباید از سوی دو طرف زیر سوال برود.
وی با اشاره به دوره طولانی روابط سرد و متشنج میان ایران و آمریکا تأکید کرد: البته کسی نمی‌تواند تاریخ را انکار کند و نگاه استعماری که دولت‌های آمریکا به کشور ما داشته‌اند و توقعشان این بوده که بتوانند جایگاهی که قبل از انقلاب در ایران داشتند بعد از انقلاب هم حفظ کنند، را نادیده بگیرد.
کرباسچی با بیان اینکه ما تنها کشور دنیا نیستیم که با آمریکا درگیری و دشمنی داشته‌ایم، به سابقه دشمنی آمریکا با ویتنام اشاره و تصریح کرد: قطعاً هیچ کشوری به اندازه ویتنام با آمریکا درگیری نداشته، سال‌های سال تعداد زیادی ویتنامی در مبارزه با آمریکا کشته شدند و همچنین آمریکایی‌های زیادی نیز در این جنگ جان خود را از دست دادند، اما بالاخره در یک دوره‌ای هم آمریکا به این نتیجه رسید که نمی‌تواند برای همیشه با ویتنام به این شکل رفتار کند، از طرفی هزینه‌های درگیری با ویتنام در داخل خود آمریکا هم غیرقابل تحمل شده بود و هم ویتنامی‌ها به این نتیجه رسیدند که باید مشکلات خود را با آمریکایی‌ها حل کنند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به دوره طولانی روابط متشنج ایران و آمریکا و اینکه قطعاً سیاستمدارن آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که ایران کشور ساده‌ای نیست که آمریکا بتواند به راحتی سیادت و سروری خودش را در آن احیا کند، اظهار داشت: ایران کشور مستقلی است که انقلاب کرده، نیروهای سازنده، جوان، تحصیل‌کرده و توانمندی دارد، از طرفی روحیه استقلال‌طلبی و آزادگی ملت ایران اجازه نمی‌دهد که روابط قبلی مجدداً احیا شود. اما به هر حال در داخل نیز بعد از چهل و چند سال مسئولان نظام به این نتیجه رسیده‌اند که نوع روابط را تغییر دهند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: البته تغییر فضای تنش‌آلود چندین ساله بستگی به این دارد که آمریکائی‌ها چه برخوردی داشته باشند و چه انعطافی در رابطه با حقوق ایران نشان بدهند.
کرباسچی اظهار امیدواری کرد: اگر مذاکرات جدی گرفته شود و به مسائل حاشیه‌ای بها داده نشود، مذاکرات مؤثر باشد و بتواند تغییرات مثبتی ایجاد کند.
به گزارش ایرنا، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران روز شنبه ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۴ به منظور گفت‌وگو غیرمستقیم با فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه در موضوع هسته‌ای و رفع تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی به همراه مجید تخت روانچی معاون سیاسی، کاظم غریب‌آبادی معاون بین‌الملل و حقوقی، اسماعیل بقائی سخنگوی وزارت امور خارجه و مذاکره کنندگان ارشد حوزه رفع تحریم‌ها، هسته‌ای و کارشناسان ذیربط وارد مسقط پایتخت عمان شد.
عراقچی طبق روال مرسوم در دیدار با «سید بن حمد بن حمود البوسعیدی» وزیر امور خارجه عمان درباره ترتیبات اجرای گفت‌وگوهای غیرمستقیم مشورت و تبادل نظر کرد.
وزیر امور خارجه درباره جزییات مذاکرات غیرمستقیم خود با فرستاده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا گفت: ما حدود ۲ ساعت و نیم گفت و گوهای غیرمستقیم را داشتیم و به عنوان جلسه اول سازنده بود، شنبه ۳۰ فروردین؛ دور دوم مذاکرات برگزار می‌شود.
تحلیل خبر
جهان منتظر خروجی مذاکرات آمریکا و ایران
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
هرگاه بین دو کشور، پیرامون موضوع یا موضوعاتی مذاکره صورت می‌گیرد، دو نکته‌ای که در کانون توجه طرفین و حتی کشورهای دیگر واقع می‌شود؛ یکی «روش» و دیگر «اهداف» مذاکرات است. ناگفته پیداست که هر روشی که بتواند زودتر طرفین را به اهداف موردنظر نائل کند، مطلوب آنها خواهد بود.
«روش» به تنهایی، اصالت و اهمیت ندارد لذا هیچ روشی در مذاکره، به طور مطلق ارزش ذاتی ندارد. همه چشم‌ها نهایتاً به خروجی مذاکرات که اهداف طرفین را نشان می دهد، دوخته می‌شود.
اینکه مذاکره، مستقیم باشد یا غیرمستقیم؛ در کشور ثالث باشد یا در یکی از دو کشور طرف مذاکره، میانجی داشته باشد یا بدون میانجی باشد، همراه با تشریفات باشد یا بدون تشریفات و ... همه اینها به یک امر بستگی دارد و آن اینکه آیا طرفین اراده دارند موضوعات اختلافی فی‌مابین را به طور واقعی حل کنند؟
آنچه فضای چانه زنی را سنگین می‌کند امتیازاتی است که طرفین می‌خواهند از یکدیگر بگیرند. گاهی ماهیت این امتیازات به نوعی است که آثار آن فقط محدود به داخل هر دو کشور می‌شود و لذا ارتباطی به سرنوشت دیگر کشورها ندارد اما زمانی ماهیت این امتیازات و آثار آنها، با سایر کشورهای منطقه و جهان ارتباط پیدا می‌کند لذا برای همه آنها نتیجه این مذاکرات مهم و شاید بتوان گفت «حیاتی» است. مثلاً اختلاف در مورد انرژی هسته‌ای اگر به نتیجه نرسد و هر دو کشور آمریکا و ایران وارد جنگ شوند، یقیناً آثار آن بر منطقه خلیج فارس و خاورمیانه و حتی کشورهای اروپایی و آسیایی پررنگ و مخاطره‌آمیز خواهد بود. در این مصاف، فقط جنگ بین آمریکا و ایران نیست بلکه شعله‌های جنگ، دامن بسیاری از کشورهای دیگر را نیز فراخواهد گرفت. لذا همه کشورهای ذینفع باید تلاش کنند که این مذاکرات بدون پرداختن به حواشی، با موافقت هر دو طرف، به نتیجه مطلوب برسد تا تنش‌ها، ترورها، جنگ‌ها و تحرکات خسارت‌بار و غیرعقلانی، برای همیشه مختومه شود.