حجتاله میرزایی، مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری، در هشتاد و یکمین گردهمایی روسای کانونهای بازنشستگان استان تهران بر تلاش برای به نتیجه رسیدن پیگیریهای قانونی و اداری برای اجرای ماده ۸۵ قانون مدیریت خدمات کشوری تاکید کرد.
به گزارش ایلنا، میرزایی با تبریک ۲۵ فروردین ماه «روز سرمایه انسانی» و با بیان این مطلب، گفت: این ماده قانونی یکی از اصلیترین مطالبات جامعه بازنشستگان است و صندوق تمام تلاش خود را برای تحقق آن به کار بسته است. خوشبختانه در جلسه اخیر کمیسیون اجتماعی مجلس، که با حضور رئیس مجلس شورای اسلامی برگزار شد، این موضوع در دستور کار قرار گرفت و به عنوان دومین اولویت اصلی پس از حقوق بازنشستگان، مورد بررسی قرار گرفت.
میرزایی در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد شدید از شرکت بیمهگر خدمات درمانی تکمیلی (بیمه ملت) گفت: با وجود پرداخت ۷۵ درصد از مطالبات این شرکت و تأمین حدود پنج هزار میلیارد تومان، متأسفانه شرکت بیمهگر در عمل به تعهدات خود قصور کرده و از اردیبهشت سال گذشته تا پایان اسفند، هیچگونه پرداختی به بازنشستگان نداشته و در برخی نمایندگیهای خود از پذیرش اسناد درمانی بازنشستگان خودداری کرده که هردو تخلف و رفتارهایی غیر حرفهای و خلاف تعهدات محسوب میشود.وی افزود: از همان ابتدای حضورم در صندوق، موضوع بیمه تکمیلی یکی از مهمترین پروژهها بود. در حالی که ما منابع موردنیاز را پرداخت کرده بودیم، عملکرد شرکت بیمهگر موجب ایجاد دغدغه و نگرانی و اعتراضات بازنشستگان عزیز شد. این در حالی است که شرکت بیمهگر اسناد درمان و هزینه آنها را دریافت کرده بود.
وی در خصوص پرداخت خسارتهای بیمهای گفت: در دو هفته اخیر، پرداخت خسارتهای مربوط به فروردین تا شهریور سال گذشته آغاز شده و تقریباً کل مطالبات مربوط به بیماران خاص نیز پرداخت شده است. از روز شنبه هفته جاری نیز پرداخت مطالبات بیمهای از مهر تا اسفند آغاز شده و امیدواریم در صورت عدم سنگاندازی و همکاری شرکت بیمه گر، طی ۱۰ روز آینده تمام مطالبات سال ۱۴۰۳ پرداخت شود.میرزایی همچنین به فرآیند انتخاب بیمهگر جدید اشاره کرد و گفت: مناقصهای برای انتخاب بیمهگر سال آینده برگزار شده و تأکید داریم که شرکت برنده دارای زیرساخت مناسب، سهولت در پذیرش و رسیدگی به اسناد و همچنین پایبندی به جدول تعهدات باشد. پرداختها همچنان به صورت سرانه انجام خواهد شد و رقم تعهدات نیز بر اساس تعرفههای مشخصشده توسط بیمه مرکزی تعیین خواهد شد.
وی در خصوص اجرای متناسب سازی مرحله دوم در سال جاری نیز گفت: تا آنجا که اطلاع دارم شیوه نامه اجرای قانون متناسب سازی در سال ۱۴۰۴ در هیئت دولت در دستور کار قرار گرفته است که تلاش میکنیم پس از تصویب این شیوه نامه و جزئیات قانونی آن، حکم افزایش ۲۰ درصد سنواتی امسال به همراه متناسب سازی در قالب یک حکم صادر شود تا از دوباره کاری و اتلاف وقت جلوگیری شود.
میرزایی در پایان ضمن تشکر از صبر، همراهی و نجابت بازنشستگان گفت: همه تلاش ما در سال جدید بر آن است که شرایط رفاهی و درمانی بازنشستگان بهبود یابد و صندوق با اتکا به ظرفیت شرکتها و منابع موجود، راهحلهای مناسبی برای تأمین مطالبات بازنشستگان و ارتقای کیفیت خدمات ارائه دهد.
تحلیل خبر
چرا اینگونه باید با ملت رفتار شود؟
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری با انتقاد شدید از بیمه ملت، گفته است: «متاسفانه بیمه ملت از اردیبهشت سال گذشته تا پایان اسفند، هیچ گونه پرداختی به بازنشستگان نداشته است» چرا شرکت بیمه گر خدمات درمانی تکمیلی (بیمه ملت) باید یک سال! از پرداخت هزینه تکمیلی بازنشستگان که از جیب خود و از حقوق ناچیزشان، هزینههای درمان را پرداختهاند، طفره برود و از انجام تعهدات قانونی خود سرباز زند؟
چرا به مدت یک سال، مسئولانی که باید بر انجام تعهدات این شرکت بیمهگر، نظارت و اِعمال قانون میکردند، وظیفه قانونی خود را انجام ندادند؟ چرا از این شرکت خلع ید نشده و به محاکم قضایی معرفی نشده است؟ آیا اِشکال از این شرکت بوده یا سازمان بازنشستگی در پرداختهایش تعلل ورزیده است؟ تقصیر و ترک فعل از هر کدام از این دو باشد چرا مسئولان بالادستی با آنها برخورد نکردهاند؟ چرا باید بازنشستگان حق بیمه تکمیلی خود را پیشاپیش بپردازند ولی هزینههای درمانی را نیز از جیب خود پرداخت کنند، سپس بعد از گذشت یکسال دوندگی، اندکی از هزینه درمان خود را بگیرند و یا نگیرند؟!
چرا از اردیبهشت تا پایان اسفند، هر ماه نباید شرکت بیمه گر، با بازنشستگان تسویه حساب کند؟ بازنشستگان که 30 سال از بهترین سالهای عمر خود را در خدمت جامعه بودهاند و اینک با امواج انواع بیماریها به تناسب سن مواجه هستند، چرا باید این گونه زیرفشار اقتصادی قرار بگیرند؟ بعضی از اینان جراحیهایی داشتهاند که چندین میلیون تومان هزینه داشته و برخی، گرفتار بیماریهای خاص و صعب العلاج هستند که علاوه بر رنج و درد حاصل از بیماری، گرفتار فقر و فاقه بوده و توانایی مداوای خود را ندارند. چه کسانی یا سازمانهایی باید حامی و پناهگاه آنها باشند؟
حقوق کم، هجوم بیماریها، گرانی سرسامآور دارو و درمان، شرایط سخت زندگی و معیشت و پرداخت نشدن سهم بیمه، چه آثاری بر جسم و روان این انسانهای ارزشمند دارد؟