سخنگوی دولت چهاردهم درباره موضوع سرمایه گذاری آمریکایی‌ها در ایران گفت: برای چنین اقدامی به یک سری زیرساخت‌های مناسب و اقدامات اولیه نیاز است که هنوز در این زمینه اقدامی نشده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، فاطمه مهاجرانی روز دوشنبه در نشست خبری رویدادهای هفتمین نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی و سومین اجلاس همکاری‌های اقتصادی ایران و آفریقا که با حضور رئیس سازمان توسعه تجارت ایران برگزار شد، اظهار داشت: دولت به دنبال ارائه راهکارهایی برای به منصه ظهور رساندن توانایی آن و کمک به صادرات است.
وی با بیان اینکه آفریقا در آینده با توجه به ظرفیت‌های معدنی، طبیعی و انسانی یکی از بازوهای اقتصادی محسوب خواهد شد، ادامه داد: امیدواریم با برگزاری سومین اجلاس همکاری‌های ایران و آفریقا همکاری میان کشورمان و این قاره به تزاید بگذارد.
مهاجرانی افزود: یکی از وظایف دولت برای کمک به خصوصی، برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی است و امیدواریم با تغییراتی که در آینده رخ می‌دهد، به بخش خصوصی کمک فراوانی کنیم.
وی با تاکید بر اینکه به دنبال نمایش کشور در زمینه‌های صلح، ثبات، امنیت و زیبایی‌های آن هستیم، خاطرنشان کرد: تلاش داریم تا فرصت‌های موجود را در اختیار بخش خصوصی قرار دهیم و هرچقدر بخش خصوصی بهتر عمل کند چرخ اقتصاد هم بهتر می‌چرخد.
آماده همکاری با تمامی کشورها بجز رژیم صهیونیستی هستیم
مهاجرانی همچنین در پاسخ به سوالی درباره حضور بخش خصوصی ایالات متحده در نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۵ نیز اظهار داشت: طبیعتاً اولویت ایران کارکردن با همه دنیا بجز رژیم صهیونیستی است. نکته‌ای که رئیس جمهوری نیز تاکید کردند این است که ما منعی برای سرمایه گذاری بقیه کشورها نداریم، ولی زیرساخت‌های موجود برای سرمایه‌گذاری آمریکا هنوز مهیا نیست به جهت اینکه هنوز روابط سیاسی ایجاد نشده است.
سخنگوی دولت درباره شایعه سرمایه گذاری ۱۰۰۰ میلیارد دلاری آمریکا در ایران و برنامه‌ریزی برای افزایش تجارت ایران و آمریکا نیز خاطرنشان کرد: ما خیلی از مذاکرات ذوق زده نیستیم و درباره آن نیز گاردی نداریم.
تحلیل خبر
نه فقط سرمایه گذاران آمریکایی بلکه سایرین نیز چنین نگاهی دارند
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
تفاوت سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی این است که سرمایه‌گذاران خارجی اعم از آمریکایی و غیرآمریکایی، قبل از سرمایه‌گذاری در هر کشوری به زیرساخت‌های موجود در آن کشور نگاه می‌کنند چنانچه این زیرساخت‌ها، متناسب با نوع سرمایه‌گذاری آنها باشد، آنگاه به سرمایه‌گذاری در آن کشور جهت دستیابی به منافع حاصله از آن می‌پردازند.
یکی از تحقیقاتی که هر سرمایه‌گذار، قبل از سرمایه‌گذاری در کشوری می‌کند مقایسه زمینه‌ها، زیرساخت‌ها و میزان منافعی است که در کشورهای مختلف، وجود دارد. وی موقعی که چند کشور را از این جهت با هم مقایسه می‌کند دست به انتخاب بهترین و متناسب‌ترین کشور می‌زند.
کشوری که مکان فعالیت را در اختیار سرمایه گذار خارجی می‌گذارد، مشکلات اداری‌اش را در کوتاه‌ترین مدت حل می‌کند، امکانات حمل و نقل پیشرفته دارد، امنیت جانی و سرمایه و سود سرمایه گذار را تضمین می‌کند، در صادرات و واردات تسهیل کرده و محصولات و تولیدات وی را در چرخه خرید و فروش مطلوب نگه می‌دارد، سیستم بانکی و ارزی به روز دارد و از همه مهمتر فرهنگ آن کشور به گونه‌ای است که احترام خاص و ویژه می‌بیند و ... طبیعی است که برای سرمایه‌گذار، مطلوب و مقبول بوده و با خیال راحت در آن سرمایه‌گذاری می‌کند.
اگر می‌بینیم سرمایه‌گذاران داخلی و وطنی با صدها مشکل اداری، فنی، بانکی، گمرکی و بی‌مهری‌های اطراف و اکناف و افت دائمی ارزش پول ملی و جزر و مدهای تورم و رکود، باز به فعالیت خود ادامه می‌دهند، انگیزه آنها با انگیزه سرمایه گذاران خارجی کاملاً متفاوت است و باید قدر آنها را بدانیم. به‌هرحال کشور به هر دو نوع سرمایه گذار (داخلی و خارجی) نیازمند است و باید به خواسته‌ها و نیازهای آنها پاسخ مثبت دهد.