مهاجرانی بیان کرد: یکی دیگر از راه‌های افزایش سرمایه این است که هر چقدر بتوانیم فرآیندهایی را که پیش می‌بریم قابل پیش‌بینی‌تر باشد و منجر به افزایش اعتماد شود و سرمایه‌های خُرد مردم را بتواند کسب کند.
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت درمورد ناترازی برق گفت: یکی دیگر از راه‌های افزایش سرمایه این است که هر چقدر بتوانیم فرآیندهایی را که پیش می‌بریم قابل پیش‌بینی‌تر باشد و منجر به افزایش اعتماد شود و سرمایه‌های خُرد مردم را بتواند کسب کند.
به گزارش عصر ایران؛ فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت در جمع خبرنگاران در کرمان گفت: در راستای رفع ناترازی چند کار انجام می‌دهیم و در راستای قطع نشدن برق بخش صنعت هم بخش‌های دولتی در این حوزه باید استفاده از انرژی خورشیدی را شروع کنند و صنعت تا جایی که می‌تواند خودش انرژی خورشیدی تولید کند تا دچار قطع برق نشود. وی ادامه داد: یک راه‌حل دیگر این است تا پایان چهار ساله بتوانیم ۳۰ هزار مگاوات انرژی خورشیدی را به شبکه اضافه کنیم. سخنگوی دولت در مورد حمایت‌ها از بخش خصوصی بیان کرد: توجه و اعتماد به بخش خصوصی و طبیعتاً واگذاری فرآیندها به بخش خصوصی از برنامه‌های جدی پزشکیان است.
وی اضافه کرد: برای رونق تولید جذب سرمایه‌های خارجی یک راه‌حل است که این مسیر در حال پیگیری است.
مهاجرانی ادامه داد: یکی دیگر از راه‌های افزایش سرمایه این است که هر چقدر بتوانیم فرآیندهایی را که پیش می‌بریم قابل پیش‌بینی‌تر باشد و منجر به افزایش اعتماد شود و سرمایه‌های خُرد مردم را بتواند کسب کند. وی تصریح کرد: موضوع دیگر ایجاد یک مدیریت منظم و منسجم در سرمایه‌گذاری‌هایی است که می‌تواند اتفاق بیفتد.
تحلیل خبر
«جذب سرمایه»، رغبت و شوق می‌خواهد
وحید جعفری زاده
سرمایه‌گذار در تعریف به شخصی حقیقی یا حقوقی اطلاق می‌شود که منابع مالی خود را با هدف برگشت سرمایه، در یک حوزه یا امر مشخص هزینه می‌کند. در این تعریف دو نکته حائز اهمیت است؛ اول اینکه هدف سرمایه‌گذار کسب سود است، به همین دلیل است که سرمایه‌گذاران معمولاً ریسک را ارزیابی کرده و بر اساس تحلیل‌های اقتصادی و مالی تصمیم می‌گیرند که آیا در یک مورد مشخص سرمایه‌گذاری کنند یا خیر.
دومین نکته که از نکته اول قابل استنتاج است، اختیاری بودن امر سرمایه‌گذاری است؛ به عبارت دیگر سرمایه‌گذار با توجه به جذابیتهای سودآور بودن یک موضوع، تمایل و رغبت پیدا می‌کند که داوطلبانه در آن موضوع هزینه کند؛ از همین روست که در بسیاری از طرحهای سرمایه‌گذاری، بحث جذب مشوقهای سرمایه‌گذاری مطرح می‌شود. مشوقهای سرمایه‌گذاری ابزارهایی هستند که دولت‌ها، نهادهای اقتصادی و شرکت‌ها برای جذب سرمایه‌گذاران و تشویق سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف ارائه می‌دهند. این مشوق‌ها می‌توانند مالی، قانونی یا ساختاری باشند تا سرمایه‌گذاران «ترغیب» شوند، «داوطلبانه» منابع مالی خود را در بخش مورد نظر، هزینه کنند.
موردی که در صحبت‌های سخنگوی دولت درخصوص جذب سرمایه‌های خرد مردم برای حل بحران ناترازی برق قابل‌تأمل و تذکر است، نیز توجه به همان دو نکته مستخرج از تعریف سرمایه‌گذار است. به عبارت دیگر زمانی دولت می‌تواند ادعا کند که در تلاش است سرمایه‌های خرد مردم را در راستای حل بحران ناترازی برق جذب نماید که مشوق‌هایی ارائه کند که مردم و بخش صنعت داوطلبانه و با هدف کسب سود یا کاهش هزینه‌های بلندمدت خود، دعوت دولت را اجابت کنند؛ اما اگر قرار باشد تأمین بخشی از 30 هزار مگاوات برق شبکه خورشیدی به لطف روش‌هایی مانند قطع مکرر برق، اعمال جریمه‌های متعدد یا حتی تدوین الزامات قانونی برای اجباری کردن نصب پنلهای خورشیدی باشد، استفاده از الفاظ و عباراتی مانند جذب سرمایه خرد مردمی، ناصواب است.