احمد زیدآبادی، تحلیلگر سیاسی، الحاق کرانه باختری را فرصتی کوتاه برای جمهوری اسلامی می‌داند تا با تمرکز بر تشکیل کشور مستقل فلسطین و هماهنگی با اروپا و کشورهای عرب، هم از فشارهای فزاینده بین‌المللی بکاهد و هم طرح «اسرائیل بزرگ» را ناکام بگذارد.
به گزارش رویداد۲۴، احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، الحاق کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی را فرصتی برای جمهوری اسلامی دانسته تا با اتخاذ سیاستی تازه درباره مسئله فلسطین، هم از فشارهای فزاینده بین‌المللی رهایی یابد و هم نقشه «اسرائیل بزرگ» را ناکام بگذارد.
برنامه دولت بنیامین نتانیاهو برای الحاق کرانه باختری، یکی از جنجالی‌ترین تحولات چند سال اخیر در مسئله فلسطین است. به گفته تحلیلگران، این اقدام نه‌تنها توازن منطقه‌ای را به ضرر فلسطینی‌ها تغییر خواهد داد، بلکه کشورهای عربی و اروپایی را نیز در برابر «عمل انجام‌شده» قرار می‌دهد.
در همین بستر، احمد زیدآبادی در یادداشتی هشدار داده که فرصت کوتاهی برای جمهوری اسلامی فراهم شده است؛ فرصتی که اگر در آن تصمیمی قاطع اتخاذ نشود، نه تنها نقشه نتانیاهو برای گسترش سرزمین‌های اشغالی عملی می‌شود، بلکه ایران نیز تحت فشارها و تهدیدهای روزافزون قرار خواهد گرفت.
به اعتقاد زیدآبادی، راهکار روشن است: جمهوری اسلامی باید محور را بر تشکیل کشور مستقل فلسطینی بگذارد و از هر سیاستی که با این هدف در تضاد است، فاصله بگیرد. او معتقد است در صورت اتخاذ چنین رویکردی، ایران می‌تواند با اروپا و کشورهای عربی به موضع مشترکی برسد و هم خود را از انزوا خارج کند و هم جبهه‌ای منطقه‌ای علیه طرح «اسرائیل بزرگ» شکل دهد.
این تحلیلگر سیاسی با تأکید بر محدود بودن زمان این فرصت، خطاب به مسئولان کشور می‌نویسد: «این فرصت برای دو-سه هفته است. اگر از دست رود واویلا!» او از علی لاریجانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی می‌خواهد که «یک بار هم که شده به سخن یک منتقد دلبسته این آب و خاک و مدافع حقیقی حقوق فلسطینی‌ها گوش فرا دهد».
زیدآبادی در عین حال می‌پذیرد که چنین پیشنهادی، صدای مخالفان داخلی و خارجی را که به تعبیر او «متحدان خواسته یا ناخواسته نتانیاهو» هستند، بلند خواهد کرد. با این حال، هشدار می‌دهد که تعلل در اتخاذ تصمیم، نه تنها دست نتانیاهو را برای بلعیدن کرانه باختری باز می‌گذارد، بلکه ایران را نیز در جایگاهی منفعل و تحت فشار مضاعف قرار خواهد داد.
پیشنهاد زیدآبادی را می‌توان تلاشی برای بازتعریف سیاست خارجی جمهوری اسلامی در قبال فلسطین دانست؛ پیشنهادی که فراتر از یک موضع‌گیری نمادین، بر دیپلماسی فعال و هم‌پیمانی با بازیگران منطقه‌ای و اروپایی تأکید دارد. اگرچه تحقق این پیشنهاد نیازمند تغییرات جدی در سیاست‌های پیشین ایران است، اما در نگاه او، این تنها راه برای جلوگیری از تثبیت پروژه اسرائیل در کرانه باختری و خروج از چرخه انزوا و تهدیدهای پی‌درپی است.