چند روز قبل در خبرها اسامي رتبه اولي هاي كنكور سراسري سال 1391 اعلام شد كه يكي از آنان پسر و 4 تاي آنان هم دختر بودند. از طرفي در خبرها هم اعلام شد كه 36 دانشگاه هم براي سال تحصيلي پيش رو از پذيرش دانشجوي دختر خودداري كرده اند و رشته هاي خود را جنسيتي نموده اند . همين موضوع باعث گرديد كه در پيك سنجش شماره 787 به تحقق و بررسي پيرامون شرايط دانشگاه ها و رتبه هاي برتر امسال بپردازم . از ميان 37 داوطلب برتر امسال در پنج گروه رياضي فيزيك - تجربي - انساني - هنر و زبان هاي خارجي متوجه شدم كه 20 نفر آنان پسر و 17 نفر آنان دختر بوده اند. يك رقابت كاملا برابر، علمي، منصفانه و البته به دور از حرف و حديث هايي كه برخي پيرامون هر مسئله و مشكلي براي توجيه نظرات و احيانا تصميماتشان مطرح مي نمايند. به راستي چرا برخي از مسئولين و دست اندركاران واقعيت هايي را ناديده مي گيرند و دست به اتخاذ تصميماتي مي زنند كه جز موجب جريحه دار شدن احساسات و نااميدي جوانان پيامدي ندارد .
وقتي دفترچه شماره 2 كنكور سراسري را مطالعه كنيد مي بينيد از كل صفحات اين دفترچه ها بيش از 110 صفحه آن به ظرفيت دانشگاه هاي دولتي روزانه، شبانه، پيام نور، تربيت معلم تا فرهنگيان غير حضوري، غير انتفاعي و بين الملل اختصاص دارد و در هر صفحه به طور متوسط تا 1500 تن را در بر مي گيرد .
درست در كل، ظرفيت ها و پذيرش دانشجو به حدود 50000 تن مي رسد اين تعداد معادل يك صد و پنجاهم جمعيت كشورمان است . اين يعني در گير بودن بسياري از مردم با دانشجو و دانشگاه، اين يعني مسئوليت ها در آموزش عالي بسيار سنگين و تصميمات بسيار حساس و مهم است . بنابراين با چنين گستردگي و فراگيري و جذب و حضور جوانان در مراكز آموزش عالي كه اگر آن را با دانشگاه هاي غير دولتي همچون دانشگاه آزاد در هم بياميزيم بالغ بر بيش از 3 ميليون و اندي در سال دانشجو در مراكز آموزش عالي دولتي و غير دولتي مشغول تحصيلي هستند كه نيمي از آنان را دختران و زنان تشكيل مي دهند .
بناباين آقاياني كه سياست و انديشه كنار گذاشتن و حذف و محروم كردن دختران و زنان در برخي رشته هاي دانشگاهي آن هم در تعدادي از دانشگاه هاي شاخص و برجسته را در نظر دارند، به راستي چه نگراني هايي دارند كه راه علاج و برون رفت از مشكل را در اين اقدامات مي بينند؟ آيا اگر در مقطع آموزش عالي و در سنيني كه دانشجويان دوران بلوغ را پشت سر گذاشته اند و از كانال 12 ساله تعليم و تربيت از پيش دبستاني تا پيش دانشگاهي كه مسير تربيت و پرورش آنان جهت ورود به اجتماع است عبور كرده اند و از حقوق و توانايي هايي همچون راي دادن و حتي تشكيل خانواده دادن برخوردارند نتوانند خوب و بد خويش را تشخيص دهند اين آقايان مي توانند بگويند اين جمعيت بزرگ دانشجويي كي و در چه مقطعي قابل اعتمادند و به بلوغ كامل مي رسند؟شكي نيست كه جوانان مان نياز به هدايت و ارشاد دارند و خطر هميشه و همه جا در كمين آينده سازان ماست،
اما اين بدان معنا نيست كه برخي داوطلبان و دانشجويان را صغير و نابالغ تصور كنند. اي كاش به جاي نگراني از حضور مختلط دختران و پسران در مراكز آموزش عالي كه از سوي برخي آقايان و مسئولين در پاره اي از دانشگاه ها ابراز گرديده است، ايشان به فكر سر و سامان دادن به وضعيت معيشتي دانشجويان بودند. متاسفانه بعد از عدم واگذاري خوابگاه در مراكز شبانه، تعدادي از دانشگاه هاي روزانه هم به جمع آنها پيوسته اند و در دفترچه راهنماي كنكور مراكز دانشگاهي به عينه مي توان ديد كه اعلام نموده اند از واگذاري خوابگاه معذورند و يا خوابگاه هاي خودگردان كه همان خصوصي است و بسياري از آنها در شرايط و موقعيت مناسب قرار ندارند در اختيار دانشجويان مي گذارند. پس نگراني و مشكل امروز در دانشگاه ها و دانشجويان كه بايد به طور متوسط 4 سال را در آن مراكز به تحصيل بپردازند حذف و جدا كردن دختران به بهانه ي مناسب نبودن رشته تحصيلي براي دختران نبوده و نيست. مشكل امروز ما هدايت و آموزش به روز جوانان مان در راستاي پيشرفت و توسعه كشور است هر چند تصميم اين دانشگاه ها اعتراضات برخي از مسئولين و شماري از فرهيختگان دانشگاهي را در پي داشت و متعاقب آن وزير علوم و آموزش عالي آن را سياست راهبردي آن وزارتخانه ندانست و دانشگاه هاي مجري طرح را تصميم گيرنده خواند و هر چند برخي از نمايندگان مجلس نيز اعتراض خود را از اين روند و سياست اعلام كرده اند، اما اگر نياز به تحولي در آموزش عالي در آينده باشد همانا توجه به سلامت و معيشت دانشجويان و برخوردار نمودن آنان از تسهيلات رفاهي و بالابردن كيفيت و سطح علمي دانشگاه هاست .
بنابراين حضور زنان و دختران دوشادوش مردان و پسران طي دهه ها كه از فعاليت مراكز علمي و دانشگاهي ما مي گذرد نه تنها مانعي در راه توسعه و پيشرفت كشور نبوده است كه بخشي از افتخارات علمي و دستاوردهاي دانشگاهي را مديون كار و تلاش زنان و دختران در عرصه هاي مختلف كشوري و بين المللي هستيم. پس وزير علوم، كامران دانشجو، به جاي توجيه غير قابل قبول در مجلس و حمايت ضمني از تفكيك جنسيتي در برخي از دانشگاه ها تحت عنوان اسلامي كردن دانشگاه ها، به فكر جلوگيري از افت كيفيت آموزش در مراكز آموزش عالي باشد. مطمئنا طرح سليقه اي تفكيك جنسيتي راه به جايي نخواهد برد چرا كه همه دانشجويان زن و مرد مسلمانند و پاي بند به اصول اعتقادي و اخلاقي خويشند .