مرغ یا بختیاری؟!...

در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، نشستی دوجانبه بین هیأت دولت و مجلسی­ها برگزار گردید و دو طرف به تبادل نظر پیرامون مسایل مختلف کشور  پرداختند که از جمله در آن روزها که بحث مرغ بسیار داغ بود، به ویژه که شخصیت­های مهم نیز به آن اشاراتی نموده بودند، در مجلس، رییس دولت ضمن دفاع از عملکرد خویش و کابینه عنوان نمود که مسأله مهم و اساسی مرغ نیست و در خبرها بود که دوستان در مجلس و دولت، افطاری خود را با غذاهای دیگری از جمله بختیاری باز نمودند و لب به مرغ نزدند.

یقینا در کشوری به عظمت و بزرگی ایران که در عرصه بین المللی جایگاه خاصی دارد، هیچگاه و به هیچ وجه کمبود مقطعی مرغ و... نمی­تواند مسأله مهم و اساسی باشد، اما آنچه طی ماه­های اخیر از مرغ به عنوان یک بحران، روزها و هفته­ها خوراک تبلیغاتی برای رسانه­های داخلی و شاید خارجی ساخت، مشکلات اقتصادی است که مرغ تنها یک قلم از کمبودها و نارسایی­های اقتصادی و مالی موجود است.

بنابراین بحث مرغ و کمبود آن، روزها که با بالا و پایین شدن نرخ ارز، تیتر اخبار و سوژه رسانه­ها بود به مرور و برحسب روال خبررسانی، کهنه و کم رنگ شد. اما آنچه  همچنان آزار دهنده است و قصد کوتاه آمدن ندارد و رنگ نمی­بازد، مشکلات مالی و پولی موجود است که کام بسیاری از شهروندان را تلخ کرده و بر نگرانی­ بخش­هایی از جامعه افزوده است.

به همین دلیل همه نگاه­ها به گفتگوی احمدی نژاد در تلویزیون در روز سه­شنبه چهاردهم شهریورماه دوخته شده بود تا بلکه با سخنانی که از دهان رییس دولت بیرون می­آید، راهکار و یا خبرخوشی به مردم داده شود. البته همه مدتی که به سؤال و جواب­های این مصاحبه گوش می­دادم، دنبال این پاسخ بودم که بالاخره مسأله مهم و مشکل اصلی و اساسی از نظر احمدی نژاد چیست؟ و چه راه حل و یا تدبیری برای آن در نظر گرفته شده است؟

اما در میان این همه موضوع و سوژه که از آن صحبت شد، از نشست شانزدهمین اجلاس سران غیرمتعهدها تا بالا و پایین شدن نرخ ارز، هیچ کدام به عنوان موضوع مهم تلقی و ارزیابی نشد. هرچند که روال کار و حرف­ها بر این موضوع و یا حول این محور بود که کارها به خوبی و به طور شایسته و به نحو احسن انجام می­شود.

حال این سؤال پیش می­­آید که واقعا مشکل ما مردم و مشکل امروز کشور با توجه به این همه همت و تلاش و مدیریت کارآمد، از کجا ناشی می­شود؟ هرچند که به روشنی همه مردم می­دانند که پاره­ای از کمبودها و کاستی­ها ناشی از فشارهای اعمال تحریم است، اما گویا عوامل داخلی به نظر احمدی نژاد، کم مشکل سازی نکرده­اند.

و اما عوامل داخلی چه کسانی هستند و وابسته به چه طیف و جناحی می­باشند، باز سؤالی است که بی پاسخ مانده است. آیا این عوامل کارشکن به طیف اصولگرایان رقیب اتلاق می­شود و یا شامل اصلاح طلبان می­شوند؟ از آنجایی که شخص رییس دولت اشاره صریح و روشنی به آنان نکرد، خوب ما هم نمی­توانیم ادعا کنیم که این اخلالگران اقتصادی چه کسانی هستند و به چه طیف سیاسی وابسته­اند. اما به راستی و با توجه به اینکه بیش از هفت سال با آن همه حمایت و پشتیبانی که از سوی نهادهای ناظر بر دولت و به ویژه مجلس صورت گرفت، آیا گفتن اینکه ما کارمان را می­کردیم و خیلی خوب هم داشتیم نتیجه می­گرفتیم ولی نگذاشتند و کارشکنی کردند، جواب مناسب و مردم پسندی است که بیننده تلویزیون و شنونده رادیو و افکار عمومی با آن قانع و یا راضی شود؟ یقینا نه!

و یقینا بر هیچ ایرانی پوشیده نیست که در عرصه بین المللی ما با چالش­هایی روبرو هستیم و بخشی از مشکلات، ناشی از تحریم­ها و کارشکنی­های غرب و آمریکاست. و باز هیچ شکی نیست که در طیف اصولگرایان، رقابتی وجود داشته و دارد. اما اینکه از نقش و سیاست­های دولت در برخورد با مشکلات پیش روی مردم، دولت و شخص احمدی نژاد خود را نادیده بگیرد، اصولا دلیل و برهان خوبی نیست. اینکه بحث مرغ را مردم و برخی از دوستان مطرح کردند، به خاطر حمله به دولت و یا تضعیف موقعیت و جایگاه شخص رییس دولت نیست، بلکه طرح مشکل مهم و اساسی پیش روی مردم است که ناشی از ناکارآمدی در اجرای طرح­های اقتصادی است که منجر به خطر افتادن وضعیت رفاه و معیشت مردم می­گردد.

حالا اگر با هر دیدی به شرایط و مشکلات نگاه کنید، دولت و احمدی نژاد باید بدانند که مهمترین مشکل و مسأله پیش روی مردم، مسایل و معضلات اقتصادی است. بنابراین تعریف و تمجید از عملکردها نمی­تواند به خودی خود کام مردم را شیرین کند. چرا که بسیاری از مردم، توان آن را ندارند که به جای خوراک مرغ، خوراک بختیاری و... مصرف کنند. پس باید کاری کرد.