هر دسته جناح گروه سياسي پيروزي حسن روحاني در انتخابات رياست جمهوري 24 خردادماه را به گونه اي تعبير و تفسير كرده ؛ گروهي آن را ناشي از روگرداني از اصولگرايان مي دانند ، عده اي عملكرد ضعيف دولت هاي نهم و دهم (محمود احمدي نژاد) را عامل موفقيت روحاني مي دانند ، شماري نيز ميل به تحول و تغيير در سياست هاي اقتصادي ، فرهنگي ، اجتماعي و خارجي را عامل اين پيروزي مي دانند . به هر حال يك ماه تا روي كار آمدن دولت حسن روحاني باقي مانده است اما رييس جمهور منتخب دست به كار شده و خواهان احياي سازمان مديريت و برنامه ريزي شده است . تقاضايي كه با موافقت مجلس چنان روبه رو شده است كه با طرح يك فوريت به زودي در صحن مجلس به تصويب مي رسد و اما نقش و اهميت اين سازمان به اندازه اي است كه بسياري بر اين باورند كه انحلال آن در سال 1386 توسط احمدي نژاد به عاملي براي بي ثباتي اقتصادي و مديريتي تبديل شده است . البته در آن زمان احمدي نژاد با اين استدلال كه اين سازمان سد و مانعي در راه حركت دولت است آن را كنار گذاشت . سازماني گسترده و بسيار منسجم كه دهه ها در اختيار مديريت كشور بود و به گونه اي كنار گذاشته شد كه گويا مي خواستند ميزي را از اتاق خارج كنند از سال 1386 با انحلال اين سازمان ، نظام مديريتي ما دچار چنان سردرگمي و روزمرگي شد كه تا سال هاي سال عواقب و پيامدهاي منفي آن را بايد شماره و زيان هاي ناشي از آن را بايد تحمل كرد. البته با احياي اين سازمان نيز مخالفت هايي صورت مي گيرد آن تفكري كه مخالف بروكراسي اداري و كاغذ بازي است ( با همان استدلال دوران احمدي نژاد) براي سرعت بخشيدن به طرح و پروژه هاي عمراني و صنعتي مخالف احياي سازمان مديريت و برنامه ريزي هستند . اما حسن روحاني كه نام دولت خود را تدبير و اميد گذاشته است و به درستي روي احياي اين سازمان دست گذاشته است خوب مي داند كه همه ي بلاهايي كه بر سر اين كشور و مردم طي اين هشت سال آمده ناشي از بي تدبيري است چرا كه براي هر حركتي و هر طرح و پروژه اي بايد انديشه كرد و وقت گذاشت اين كه ظرف چند ساعت نشست و در شهر و يا استاني ده ها و صدها مصوبه تصويب كرد عاقبتش اين شد كه امروز و در كشوري كه سالانه تنها بيش از يكصد ميليارد دلار نفت به فروش رسانده است همه چيز به هم ريخته باشد. بسياري از كارگاه ها و صنايع به تعطيلي كشانده شود و صدها طرح نيمه تمام با پيشرفت هاي فيزيكي 10 تا 90 درصد بلاتكليف باشند آيا اگر مديريت اگر اولويت ها و اگر برنامه ريزي ها در تصميمات اعمال مي شد ما امروز با چنين مشكلاتي روبرو بوديم ؟ اگر به خواست و تقاضاهاي معقول شهروندان و هم وطنان توجه مي شد ، امروز شاهد اين همه گرفتاري هاي ريز و درشت در زندگي مردم بوديم؟ واقعا انديشيدن و تفكر كردن چه آسيبي به جامعه و يا كشوري رسانده است كه ما از آن گريزان بوده ايم واقعا برخورداري از خرد جمعي به چه دولتي آسيب رسانده است كه دولت هاي ما (نهم و دهم) از آن تهي بودند؟
يقينا ايجاد اميد در مردم به خودي خود نمي تواند موجب آرامش جامعه گردد اميد زماني ايجاد مي شود كه برنامه ها و طرح ها و مديريت ها از روي تدبير و انديشه كردن ها اجرا مي شوند مديراني را در سمت هاي مديريتي قرار دادند كه كارشان را اگر ياد گرفتند پشت ميزها آموختند اگر مدركي ارائه كردند يا مرتبط با حوزه مسئوليت شان نبود و يا به قول شخص احمدي نژاد با يك تماس و يا يك اشاره كسب كردند . بنابراين تدبير و اميد يقينا شعار بسيار زيبايي است اما كليد حل مشكلات ما نيز هست ؟ اين كليدي كه حسن روحاني از آن صحبت مي كند كليد نمادين شهر نيست كه يك عدد از آن را به ميهمان خاصي داد و گفت كه شهر در اختيار شماست ، اين كليد تنها به لطف تدبير و تفكر كردن مي تواند به جنگ معضلات و مشكلات پيش روي مردم و كشور برود حال كه اين خواست حسن روحاني مورد حمايت همه جانبه مجلس قرار دارد شايد اين كار نخستين حركتي باشد كه براي برون رفت از يك مسير بن بست اتخاذ مي گردد . يقينا تيم سياسي اقتصادي ، فرهنگي ، اجتماعي ، بهداشتي و ... دكتر حسن روحاني بايد با همان تدبير از هم اكنون به فكر احياي روند و رويكردهايي باشند كه با كم لطفي و با بي خردي و بي تجربگي دولت مردان در دولت هاي نهم ودهم عرصه هاي مختلف را شخم زدند. يقينا اگر تدبير ونظارت در كار بود حتي با اين همه تحريم ها حتي با اين همه تهديدها وضعيت مان به اين سرانجام ناميمون نمي رسيد . پس احياي سازمان مديريت و برنامه ريزي كه حوزه ي گسترده ي مديريتي و برنامه ريزي در كشور را در بر مي گيرد مي تواند نخستين گام در راه اميدوار كردن مردم به آينده ي توام با موفقيت و بهروزي باشد . يقينا از اين به بعد شاهد تغييرات در اداره ي كشور خواهيم بود . تغييراتي كه با احياي سازمان ها مثل سازمان برنامه و بودجه و يا با انحلال برخي نهادها همچون وزارت ورزش و جوانان مي تواند منتهي به حركت دولت به سمت جلو و خروج از بن بست هايي باشد كه توان اقتصادي و عمراني و صنعتي ما را ضعيف كرده است . بنابراين اولين حركت رييس جمهور منتخب يك امتياز مثبت براي اوست . همان طوري كه انحلال اين سازمان (مديريت و برنامه ريزي) در سال 1386 يك ضعف و نمره ي منفي براي رييس دولت نهم بود .