تا اینجا هر چه گفتیم در مورد راهکارهای ترک خود ارضایی بود . این که چگونه خودارضایی را کنار بگذاریم و اجازه ندهیم وسوسه ها بر ما غلبه کنند ، موضوعی است که تا اینجای این کتاب را به خود اختصاص داده است . حال می خواهیم کمی هم در مورد زمانِ پس از ترک صحبت کنیم . یعنی چگونگی درمان آسیب های ناشی از خود ارضایی .
تکرار خود ارضایی می تواند در دراز مدت فرد را دچار خستگی جنسی کند و این خستگی جنسی ممکن است به مرور منجر به بروز انواع ناتوانی های جنسی شود . با این توصیف ، اولین نکته ای که پس از کنار گذاشتن خودارضایی به ذهن خطور می کند این است که چگونه می توان آسیب های جسمی و روانی ناشی از انجام این عمل در گذشته را کاهش داد و به وضعیت جنسی طبیعی یعنی زمان قبل از شروع خود ارضایی بازگشت .
آسیب های خودارضایی ، ممکن است تا سال ها بعد اثرات سویی را روی جسم و روان ما بر جای گذارد بنابراین بهتر است پس از ترک خودارضایی ، به درمان آنها بپردازیم .
طبیعتاً مرور زمان یکی از بهترین درمانگرها در این زمینه است . مرور زمان بدین معناست که فرد با استفاده از راهکارهای گفته شده ، خودارضایی را کنار بگذارد و دیگر سراغ این کار نرود و مدتی هم از این ترک بگذرد . بدین ترتیب آرام آرام سیستم جنسی بدن توانایی و سلامتی خود را تا حدود زیادی باز می یابد و بر اثر مرور زمان از آسیب های جسمی و روانی که فرد در طول این مدت بر اثر ارتکاب خودارضایی به خود وارد کرده است کاسته می شود .
این که چقدر زمان لازم است تا فرد از نظر جنسی به حالت طبیعی برگردد کاملاً بستگی به این دارد که این فرد چه مدت به خودارضایی اعتیاد داشته و هر چند وقت یکبار این کار را انجام می داده است . مسلماً کسی که این عمل را به مدت ده سال هر روز انجام می داده به مرور زمان بیشتری نیاز دارد تا کسی که یکی دو سال به صورت ماهی یکبار خودارضایی می کرده است .
سیستم جنسی بدن بر اثر خودارضایی مداوم ، به رَوَندی اشتباه و غیر طبیعی عادت می کند که بی تردید آسیب های این عادت را نمی توان یک شبه از بین برد . طبیعتاً زمان لازم است تا سیستم جنسی ، حالت طبیعی خود را باز یابد و به روال طبیعی برگردد .
متأسفانه در برخی موارد که میزان ارتکاب ، زیاد باشد ( مثلاً کسی که بیش از پنج سال روزی دوبار این کار را می کرده ) مرور زمان فقط می تواند آسیب های ناشی از گذشته را کمتر کند و امکان از بین بردن کامل آنها و بازگشت به حالت طبیعی به سختی وجود دارد .
توصیه می شود آقایان پس از ترک این عمل ، مدتی از برقراری رابطه جنسی خودداری کنند تا این که محتلم شوند یعنی آنقدر از مسایل جنسی دور باشند تا این که در خواب ، به طور طبیعی و خود به خود دچار انزال شوند و مایع منی از آلت شان خارج شود . بهتر است این اتفاق چندین بار پشت سر هم تکرار شود تا قوای جنسی که بر اثر خودارضایی تحلیل رفته و دچار ناتوانی شده است احیا شود .
به هر دو جنس ( خانم و آقا ) توصیه می شود که در صورت مجرد بودن ، حتی پس از ترک خودارضایی هم خود را نسبت به رعایت هفت راهکاری که گفته شد متعهد بدانند چرا که برای افراد مجرد ، پای بند نبودن به هر کدام از این راهکارها ( تغذیه دیداری ، تغذیه فکری ، تغذیه ارتباطی و . . . ) می تواند دوباره زمینه را برای میل به خودارضایی فراهم کند .
در همین راستا به خانواده ها توصیه اکید می شود که در رابطه با نوجوان خود ( خصوصاً اگر پسر است ) این راهکارها را تا جایی که می شود رعایت کنند و از بین این هفت راهکار، تغذیه جسمی را مهم تر از بقیه بدانند و در رعایت آن نهایت تلاش خود را به کار گیرند . البته والدین مراقب باشند که در این زمینه دچار وسواس نشوند و موضوع را بیش از حد حساس نکنند .
وجود روابط عاطفی غنی بین والدین و فرزندان می تواند در تاثیرگذاری آگاهی هایی که والدین در این رابطه به فرزند خود می دهند نقش مفیدی را ایفا کند . البته بهتر است که صحبت و آگاهی دهی در این زمینه توسط والد همجنس ( پدر به پسر و مادر به دختر ) صورت بگیرد .
خانواده ها بدانند که خودارضایی راهی است که هر آن ممکن است فرزند آنها را درگیر خود کند . والدین در عین حال که شرایط آگاهی رسانی را فراهم می کنند باید مراقب باشند که مساله را بزرگ و حساس نکنند و از سخت گیری های بیهوده و آزار دهنده پرهیز نمایند .
یکی از مسایل تعجب برانگیزی که در زمینه اعتیاد به خودارضایی ممکن است رخ دهد ، خودارضایی در عین تاهل است . متاسفانه در برخی موارد مشاهده می شود که افرادی که در دوران مجردی مکرراً به خودارضایی پرداخته اند پس از تاهل نیز با وجودی که همسر دارند و می توانند به راحتی و با آزادی کامل ، گرسنگی جنسی خود را در کنار همسر خویش به طرف کنند اما ترجیح می دهند به وسیله وررفتن با بدن خود و دیدن فیلم های سکسی ارضا شوند . ظاهراً این کار غیر طبیعی و نصف و نیمه ، لذت جنسی بیشتری را به آنها می دهد تا برقراری رابطه جنسی واقعی با همسر .
واقعیت قضیه این است که آنها بر اثر تمرین و تکرار، به یک عملکرد خطا عادت کرده اند و مغزشان به این نحوه ارضا شدن اقبال بیشتری نشان می دهد که این امر نه تنها می تواند ارتباطات درونی آنها ( نحوه ارتباط یک نفر با خودش ) را تحت الشعاع خود قرار دهد بلکه مسلماً به زندگی مشترک آنها نیز لطمه خواهد زد و حتی ممکن است زندگی مشترک آنها را تا رسیدن به یک بن بست کامل ( جدایی ) به پیش ببرد .
یکی از آزار دهنده ترین آسیب های روانیِ اعتیاد به خودارضایی ، زمانی ات که فرد در عین تاهل مجبور است ( مغز که اصلی ترین اندام جنسی است او را مجبور می کند ) با کمک خودارضایی لذت جنسی ببرد . این لذت جنسی یک طرفه و نیمه کاره ، حتی ممکن است به قیمت از هم پاشیدن زندگی مشترک فرد تمام شود و این بسیار دردناک است و می تواند آسیب های آبرویی جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد .
برای حل این مشکل بهتر است قبل از هر چیز به تقویت رابطه جنسی با همسر خود بپردازید. هر چه این رابطه غنی تر و عاطفی تر برگزار شود ، حل مشکل خودارضایی در زمان تاهل راحت تر می شود . به همین منظور توصیه می شود دو طرف اطلاعات جنسی خود را برای برخورداری از یک رابطه جنسی کامل تر ، جذاب تر و لذت بخش تر بالا ببرند و آرام آرام مدت زمان رابطه را افزایش دهند .
در همین راستا پیشنهاد می کنم کتاب « ارتباط موثر جنسی » که نوشته خود من می باشد (با هر کتاب دیگری که آن را در رابطه با مسایل جنسی مفید می دانید ) را بخوانید تا به اطلاعات نسبتاً کاملی در مورد یک رابطه جنسی اصولی و موثر دست یابید .
علاوه بر رابطه جنسی ، تقویت رابطه عاطفی با همسر و افزودن بر میزان صمیمیت فی ما بین نیز می تواند در حل این معضل آزار دهنده ، شما را یاری کند . البته بهتر آن است که چنین زن و شوهرهایی برای تقویت رابطه عاطفی و نیز بالا بردن کیفیت رابطه جنسی به یک روان شناس متخصص مراجعه کنند و طبق راهکارها و دستورالعمل هایی که وی می دهد * ستون های زندگی خود را محکم تر نمایند .
کار کردن روی رابطه عاطفی و رابطه جنسی ، نه تنها زندگی مشترک را شیرین تر می کند بلکه می تواند به افرادی که در عین تاهل خودارضایی می کنند نیز برای کنارگذاشتن این عمل زشت و غیراخلاقی که در واقع نوعی خیانت زناشویی محسوب می شود کمک کند .
همانطور که در بخش آسیب های خودارضایی هم اشاره شد ، یکی از عوارض ابتلا به خودارضایی مفرط در آقایان که معمولاً پس از ازدواج نمود بیشتری دارد عارضه ای به نام زودانزالی است . عدم توانایی در به کنترل گرفتن زمان ارگاسم یا به عبارت دیگر ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال ، به حدی که بتوان از رابطه جنسی لذت برد را زودانزالی یا انزال زودرس می گویند . این مشکل که یکی از عوارض اعتیاد به خودارضایی در دوران مجردی است و در زمان متاهلی خودش را نشان می دهد ، می تواند رابطه جنسی که بدون شک یکی از لذت بخش ترین روابط انسانی است را تبدیل به رابطه ای زجرآور و دردناک کند . رابطه ای که هیچ کدام از طرفین از آن لذتی نمی برند .
مردی که همواره با خودش رابطه جنسی برقرار کرده و مغزش به این کار عادت کرده است ، وقتی با یک شریک جنسی واقعی وارد رابطه جنسی می شود ، به دلیل عادت نداشتن مغز به این شکل از رابطه ، دچار زودانزالی می گردد و این یعنی پایان یک رابطه جنسی در زمانی که تازه شروع شده است .
برای حل این مشکل چند راهکار توصیه می شود که یکی از مهم ترین آنها مرور زمان است . استفاده از مرور زمان برای به تاخیر انداختن انزال دقیقاً به همان شکلی است که در بخش قبل اشاره شد . هر چند در زمان تاهل این کار سخت به نظر می رسد و دو طرف را آزار می دهد اما ظاهراً چاره ای نیست . بهتر است هر از مدتی مرد آنقدر سراغ رابطه جنسی نرود تا در خواب محتلم شود . این کار می تواند تا حدی زودانزالی را در مرد کم رنگ کند .
کمتر کردن تماس پوستی در حین رابطه ، هر چند از لذتهای این کار کم می کند ، اما راهکار دیگری است که می تواند در بهبود زودانزالی موثر باشد . توصیه می شود در چنین مواقعی ، مرد و زن ، وضعیت های آمیزشی خود را به گونه ای انتخاب کنند که کمترین تماس پوستی را با هم داشته باشند این کار کمک می کند که مرد دیرتر به اوج لذت و در نتیجه ارگاسم برسد .
استفاده از کاندوم ، خصوصاً کاندوم های تاخیری یکی دیگر از مواردی است که کمک می کند تا انزال به تاخیر بیفتد . طبیعتاً یکی از لذت های رابطه جنسی تماس آلت مرد با مهبل زن است که وجود کاندوم این لذت را کم می کند و در نتیجه انزال دیرتر رخ می دهد . استفاده از انواع اسپری ها و ژل های بی حس کننده نیز می تواند در این راستا اثر بخش و تاثیرگذار باشد .
طولانی تر کردن مرحله اول رابطه جنسی یعنی مرحله آماده سازی زن برای عملیات دخول که مرحله معاشقه نیز نام دارد از راهکارهای دیگری است که کمک می کند مرد از انزال زودرس فرار کند . هر چه این مرحله طولانی تر باشد ( در بهترین حالت بین 15 تا 25 دقیقه است ) انزال مرد دیرتر رخ می دهد .
تقویت قوای جنسی با کمک مرور زمان ، کمتر کردن تماس پوستی در حین آمیزش ، استفاده از کاندوم ، ژل و اسپری های بی حس کننده و طولانی تر کردن مرحله اول رابطه جنسی از راهکارهای مفید و موثری است که می تواند زودانزالی حاصل از اعتیاد به خودارضایی را تا حدی جبران کند .