از ابتداي دهه نود ميلادي در قرني كه گذشت موضوع دست يافتن به توسعه پايدار به عنوان يك اولويت جدي تبديل به دغدغه اي براي جوامع مختلف شد.
شايد فاصله گرفتن از مسيرهاي آزمون و خطا در مديريت جوامع يكي از دلايلي بود كه مبحث توسعه پايدار را در صدر فهرست نيازهاي جوامع قرار داد.
بي شك حوزه معماري و شهرسازي نيز از مهمترين مباحثي بود كه نياز دست يابي به توسعه پايدار را در خود احساس كرد، رفت و آمد اقتصادي و هزينه كرد در اين حوزه از يك سو و مباحث اجتماعي و فراگيري اين حوزه در زندگي شخصي و اجتماعي افراد سبب شده است رسيدن به يك ساختار پايدار در اين بخش نسبت به ديگر مقولات زندگي بشر معاصر احساس شود.
بيكن يكي از پايه گذاران علم مدرن، معتقد است كه : “جهان براي بشر ساخته ميشود و نه بشر براي جهان” و شايد همين تعريف باشد كه تكليف فناوري هاي نوين و توسعه پايدار را از يك سو و وظيفه اي كه اين دو مقوله دارند را از سوي ديگر مشخص مي كند.فناوري هاي نوين بايد توسعه پايدار را به همراه داشته باشند و همچنين بايد منابع موجود جهان را براي آيندگان حفظ كنند و خوزه معماري و شهرسازي نيز به عنوان مهمترين حوزه فيزيكي اجتماع بيش از هر بخش ديگر نيازمند بهره بردن از فناوري هاي نوين براي پايداري خود است.
پايداري در معماري و شهرسازي علاوه بر تاثير شگرف اقتصادي و صرفه جويي ريالي و منابعي كه در پي دارد به لحاظ هويتي، نوستالژيك و اجتماعي نيز موثر است.بسياري از شهرها و كشورها از دير باز تا امروز بر اساس المان هاي معماري و شهرسازي خود شناخته مي شوند و بي شك بدون برخورداري از معماري و شهرسازي پايدار نمي توان به اين هويت دست يافت.
نگراني هاي موجود در از بين رفتن منابع انرژي و زيست محيطي لزوم به كارگيري فناوري هاي نوين را در حوزه معماري و شهر سازي نشان مي دهد .
شايد همين نگراني است كه امروز رقابتي گسترده در ميان فعالان حوزه معماري و شهرسازي در به كارگيري فناوري هاي نوين ايجاد كرده است و امروز هر خريداري به دنبال ملكي است كه بيش از ملك ديگر از فناوري هاي نوين بهره مند باشد.از سوي ديگر فناوري هاي نوين در سازه نيز مقوله با اهميتي است تا شاهد معماري و يا در فضاي گسترده تر شاهد شهرسازي پايدار باشيم.
امروزه با پيشرفت تكنولوژي ديگر كسي كوچكترن ضريب اشتباهاتي را در حوزه ساخت و ساز نمي پذيرد و شهروندان انتظار دارند هر اقدام در بخش معماري و شهرسازي از نهايت امكانات و علم روز براي ايستادگي و پايداري بهره مند شود.افزايش سرعت ساخت، سبك سازي، زيبا سازي، افزايش طول عمر و نيز مقاوم نمودن ساختمان هادر برابر حوادث از جمله خواسته هاي مصرف كنندگان در حوزه معماري است كه فناوري هاي نوين به دنبال پاسخگويي به آنها مي باشند.
بهره مندي از فناوري هاي نوين موجب گسترش سرمايه گذاري هاي زيربنايي، مديريت انرژي، ايجاد رقابت در بخش توليد انبوه و ارتقا خلاقيت در شهرسازي خواهد شد.فناوري هاي نوين همچنين مي توند در صنعتي شدن شهر سازي و گسترش فرهنگ پايداري محوري در معماري را به همراهي داشته باشد.
هر چند به لحاظ فرهنگ سازي در حوزه به كارگيري فناوري هاي نوين در معماري و شهرسازي پايدار كارهاي بسياري بايد انجام شود اما به نظر مي رسد امروزه ديگر تمام صاحبنظران بر اهميت اين موضوع متفق تاقول هستند.
نكته حائز اهميت قرار نگرفتن بهره برداري از فناوري هاي نوين در مقابل معماري و شهرسازي بر اساس ويژگي هاي بومي است كه اين امر نيز با ارتقا دانش فنيو اجتماعي در يك سطح قابل دست يابي است.