در گذشته هاي نه چندان دور، سبك و سياق زندگي كردن، از نظرظاهري، زمين تا آسمان با امروز تفاوت داشت. معمولا اغلب خانه ها يك يا دو طبقه بودند و در هر خانه نيز سه چهار بچه قدو نيم قد وجود داشت. تفريحات تصويري مثلا تلويزيون، كامپيوتر و... بسيار كمتر و محدودتر از امروز به چشم مي خورد و اغلب تفريحات كودكان و نوجوانان و حتي بزرگسالان حركتي يا فكري بود. از طرف ديگر، ارتباطات انساني نيز بسيار گسترده تر و صميمانه تر از امروز بود تا جايي كه حتي اعضاي يك محله نيز بك خانواده بزرگتر محسوب مي شدند و نسبت به يكديگر تعلق خاطر داشتند.
با فراگير شدن تكنولوژي و ازدياد جمعيت، آرام آرام زندگي ها حالت ساده و بي تكلف خود را از دست داد و به سمت ماشيني شدن پيش رفت. خانه ها يكي پس از ديگري خراب شدند وجاي خودرا به آپارتمان هاي چندين طبقه و اصطلاحا لانه زنبوري دادند. در خانه هاي جديد خبري از حياط نبود اگر هم بود توجهي به آن نمي شد. حالا ديگر زاد و ولدها نيز شكل قبل را نداشتند چراكه شرايط اجتماعي و اقتصادي به گونه اي خودرا نشان مي دادكه كمتر كسي مي توانست بيش از يك يا دو فرزند داشته باشد. از همه مهمتر اين كه ارتباطات انساني هم كاملا رنگ باخته بود و شكل و شمايل گذشته را نداشت. ارتباطاتي محدود و قانون مند بر زندگي اجتماعي مردم سايه انداخته بود. ديگر از آن صميميت ها و رفاقت هاي ساده، بي پيرايه و بي دليل هيچ خبري نبود.
البته مي توان گفت كه اين تغييرات اجتناب ناپذير هستند. گذر از هزاره دوم و ورود به هزاره سوم خصوصا براي ما جهان سومي ها كه مي خواهيم پابه پاي كشورهاي پيشرفته و صنعتي گام برداريم و روز به روز فاصله خود را از نظر علم و تكنولوژي با آنها كمتر و كمتر كنيم، خواه ناخواه اين تغييرات را در پي دارد و ما چاره اي نداريم جز اين كه اين تغييرات را بپذيريم و خود را با آنها وفق دهيم تغييراتي كه هم مي تواند جنبه مثبت و مفيد درپي داشته و هم تغييرات منفي و آسيب رساني.
به نظر مي رسد كه آپارتمان نشيني، بيش از هركس، كودكان را تحت تاثير منفي خود قرار مي دهد. يكي از اين آسيب ها فقر حركتي شديدي است كه كودكان با آن مواجه مي شوند. طبيعتا كودكي كه در آپارتمان زندگي مي كند اين آزادي عمل را نداردكه به جهت و خيز بپردازد و بازيهاي بدني و پرتحرك انجام دهد. بنابراين بازي هاي اين كودكان به سمت بازي هاي نشستي و كم تحرك به پيش مي رود.درنظر داشته باشيد كه يكي از اصلي ترين ارزش هاي بازي براي كودكان ارزش جسماني بازي است. بازي در پرورش نيروي بدني و حواس كودك خصوصا حس هاي بينايي، شنوايي و لامسه او نقش فوق العاده اي دارد. بنابراين به والدين توصيه مي شوداگر در آپارتمان هايي زندگي مي كنند كه امكان تحرك و جهت وخيز براي كودك آنها به خوبي فراهم نيست با بردن كودك به پارك يا ثبت نام او در باشگاه يا هم بازي شدن با او در بازي هاي پرتحرك اين نقيصه را جبران كنند و اجازه ندهند كه آينده كودكشان دستخوش آپارتمان نشيني شود.
يكي ديگر از آسيب هاي آپارتمان نشيني براي كودكان، دور بودن از هم سالان است. در گذشته اي نه چندان دور، بچه هاي يك محله به صورتي كاملا صميمانه با هم دوست و هم بازي بودند اما امروز به دليل پيچيدگي هاي روابط در زندگي هاي ماشيني، از اين گونه روابط، كمتر به چشم مي خورد. براي رفع اين معضل اجتماعي نيز توصيه مي شود بانظارت والدين، كودكان با دوستان هم سن و سال خود رابطه و نشست و برخاست داشته باشند اين كودكان مي توانند از اعضاي باشگاه، مهدكودك و يا آشنايان دور و نزديك باشند. اين عمل موجبات اجتماعي شدن كودك را فراهم مي آورد و باعث درك بهتر او از روابط و مناسبات اجتماعي مي شود.
يكي ديگر از عوارض آپارتمان نشيني براي كودكان استفاده افراطي از تفريحات تصويري مثلا تلويزيون، تبلت و... است. البته اين بدان معنا نيست كه استفاده از وسايلي كه نماينده تكنولوژي هاي روز هستند كاملا مضرو مخربند. خير، اين وسايل بسته به كميت و كيفيت استفاده اي كه از آنها مي شود مي توانند مفيد يا مضر واقع شوند. يعني حتي ممكن است در پرورش كودك نيز نقش مثبت و موثري داشته باشند.
نكته اين جاست كه استفاده افراطي و بيش از حد از اين وسايل مي تواند عوارض جسمي و رواني خاص را درپس داشته باشد. در اين راستا توصيه مي شود والدين با به كارگيري روش هاي دوستانه و در عين حال نظارتي مراقب باشند تا فرزندشان نسبت به اين وسايل تفريحي دچار وابستگي يا دلبستگي بيش از حد نشود. اين نكته مهم را در نظر داشته باشيد كه چه بخواهيم و چه نخواهيم آپارتمان نشيني، رخدادي اجتناب ناپذير است و مخالف با آن مشكلي را حل نمي كند. اگر بخواهيم به روز باشيم بايد اعتراف كنيم كه اين سبك زندگي را نمي توان مطلقا خوب يا مطلقا بد به حساب آورد. مساله اين جاست كه من و شما از اين سبك زندگي چكونه تاثير مي پذيريم. مطلقا با ايجاد تغييراتي منطقي و حساب شده مي توان بر عوارض آپارتمان نشيني غلبه كرد و كيفيت زندگي خود و خانواده را افزايش داد.