اگر فردی برای چند سال مسئولیتی را به عهده داشت و بعد جای خود را به دیگری داد، کدام نهاد، سازمان و یا افرادی هستند که کارنامه وی را بررسی و نهایتا برای او تشویق و یا تنبیه در نظر بگیرند؟ اگر هر کس در پایان عمر مسئولیتش مورد بازخواست و چون و چرا قرار می گرفت و در مقابلِ فرصت و امکاناتی که در اختیار داشته و انتظارات معقول و منطقی که از او می رفته، پاسخگو بود و پاداش یا مجازات می دید، دیگر همه برای رسیدن به پست و مقام، خود را به آب و آتش نمی زدند و فکر عاقبت کار را می کردند.
در کشور ما کارگران، کارمندان، دانش آموزان، دانشجویان و افراد ضعیف را از جنبه عملکردی ارزیابی کرده و برای آنان مردودی و قبولی، تشویق و تنبیه و اخراج و... در نظر می گیرند، ولی برای مسئولی که سرنوشت یک شهرستان، استان و کشور را در دست داشته و به مدت چند سال نتوانسته حتی در حدود 30-40 درصد باعث پیشرفت و رونق و ارایه خدمات چشمگیر در حوزه مسئولیتش شود، هیچ مجازات و تنبیهی در نظر گرفته نمی شود.
مگر بخشدار، فرماندار، شهردار، استاندار، وزیر، نماینده مجلس، رییس جمهور و... نباید خسارت وقت تلف شده مردم، امکانات به هدر رفته، مشکلات حل نشده، معضلات ایجاد شده، پیشرفت حاصل نشده، سرمایه مصرف شده، مشکلات روانی پدید آمده، گرانی و تورم و سرمایه های مردم که در پرتو این شرایط از بین رفته و... را بپردازند؟
برای هر مسئولی باید قبل از مسئولیتش مشخص کرد که شما باید بتوانید حوزه مسئولیت خود را از «این نقطه» به «آن نقطه» برسانید، آیا می توانید؟ اگر قبول کرد باید از او تعهد گرفت و در پایان مسئولیتش بر مبنای تعهداتش، مؤاخذه شود.
خداپسندانه نیست که فردی 4 سال نماینده مجلس شود و نتواند قوانین نجات بخشی را تصویب کند و در نظارت بر قوه مجریه و سایر قوا و دفاع از قانون اساسی، ضعیف عمل کند، یا فردی فرماندار و استاندار باشد و با ضعیف ترین کارنامه، جای خود را به دیگری بدهد، یا وزیر شود و در وزارتخانه خود، تحولی ایجاد نکند یا امام جمعه جایی باشد و در رشد معنوی مردم، هیچ تأثیری نداشته باشد، یا رییس جمهور باشد و بعد از 4 یا 8 سال نتواند بر مشکلات کشور فایق آید و بدتر از آن، هزاران مشکل بر مشکلات قبلی بیفزاید و...
به هر حال باید جایی باشد که به نمایندگی از مردم بتواند همه کسانی که به هر نحوی مسئولیتی داشته اند را مؤاخذه کرده و نظام پاداش و مجازات را در همین دنیا برپا کند تا مسئولان بدانند که حساب و کتابی هست و باید علاوه بر آخرت، در دنیا نیز نتیجه عملکرد خود را ببینند.