چرا به سادگی؟!

شما از افراد «خوب» یک نوع توقع دارید، از افراد «بد» نوعی دیگر و از افراد «متوسط و بینابین» نوع سوم. از افراد خوب، توقع دارید که همه کارهایشان خوب باشد و حتی اگر یک در هزار از آنها کار بدی سرزند، تعجب می کنید و آنها را مستوجب نکوهش سنگینی می دانید. از این گونه افراد، نه فقط کار بد، بلکه حتی کار سبک هم نمی پسندید به خاطر همین است که گفته شده: حسنات الابرار سیئات المقربین (کارهای خوب ابرار برای مقربین که مرتبه ای بالاتر از ابرار دارند، گناه محسوب می شود) حال با این مقدمه می گوییم.. جوامع هم مانند افراد، خوب، بد و بینابین دارند.
جامعه ای که می خواهد خوب و الگو برای سایرین باشد و براساس ارزش های دینی و الهی حرکت کند باید همه چیزش «خوب» باشد و کمترین بدی و حتی عملکرد سبک و سخیف از او زیبنده و قابل قبول نیست.
جامعه اسلامی و الهی باید اکثریت مردمش در سطح «مقربین»، «صالحین»، «ابرار» و یا  «محسنین» باشند. هرچند تفاوت ذاتی بین این چهار سطح نیست ولی تفاوت رتبی و درجه ای میان آنان برقرار است و افراد با توجه به کمیت و کیفیت اعمال، افکار و نیاتشان بالاتر و پائین تر قرار می گیرند.
حال سؤال اینجاست که آیا در جامعه اسلامی، افرادی که با رأی مردم در جایگاه متولیان امور قرار می گیرند اجازه شرعی و قانونی دارند که برای رسیدن به مقام و منصب، به سادگی رأی مردم را بخرند؟ اصلاً آیا در جامعه  اسلامی باید به سادگی رأی خرید و فروش شود؟ کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان به تازگی گفته است: «خرید و فروش آرا در کشور ما به سادگی اتفاق
می افتند!» چرا به سادگی؟! برای جوامع «بد» هم نباید این عملِ زشت به «سادگی» اتفاق بیفتد چه برسد به جوامع «خوب»! در جوامعی که ما آنها را بد و یا به تعبیری مفسد، مغضوب و از ضالین می دانیم، آنها نیز مخالف خرید و فروش آرا هستند و حداقل می گویند این عمل زشت، به سختی (نه به سادگی) اتفاق می افتد. در کشور ما چهار سطح هستند که مستقیماً با آرای مردم انتخاب می شوند: نمایندگان شورای شهر و روستاها، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان، رئیس جمهوری.
اینها سنگ بنای کشور ما هستند که اگر موریانه ی خرید و فروش آرا، آنها را بخورد، کل جامعه از اساس و زیربنا، فرو می ریزد. رئیس جمهور، قوه مجریه را پایه ریزی می کند، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، قوه مقننه را شکل می دهند، نمایندگان مجلس خبرگان، رهبری را انتخاب و نظارت می کنند، اگر موریانه‌ی خرید و فروش آرا، اینها را بجود، چیزی برای کشور باقی نمی ماند.
چرا باید کار به جایی برسد که در آستانه چهل سالگی انقلاب، بگوییم آرا به سادگی خرید و فروش می شود؟ اگر این حرف را دیگران می زدند،می گفتیم آنها مغرضند و می خواهند چهره نظام را بد جلوه دهند و مشروعیت آن را زیر سؤال ببرند ولی سخنگوی شورای نگهبان که سیاه نمایی نمی کند بلکه واقعیت تلخی است که سالهای سال از تعداد کم شروع شده تا به امروز که تعداد زیاد و فزاینده آنها، موجودیت کشور را تهدید
می کند.
این غدّه بدخیم تا کل اندام جامعه را عَفِن و آلوده نکرده باید جراحی شود، سریع هم شود، ملاحظات این و آن، این گروه و آن گروه نیز کنار گذاشته شود وگرنه «موریانه»، «موزیانه» کار خودش را
می کند.