جمعه 14 اردیبهشت 1403 5/3/2024

به وب سایت رسمی روزنامه طلوع خوش آمدید

شنبه 27 آذر 1395 ، 10 : 12

کد خبر : 13505

از 0 نفر 0

محمد مهدی جعفری زاده

قضاوت بر «بودن» یا «نبودن» ؟!

محمدمهدی جعفری زاده

فرد صاحب اندیشه ای می گفت: اگر پیامبر اسلام(ص) متولد نشده بود، و بعثتی در کار نبود، آنگاه بهتر متوجه می شدیم که بشریت چه کمبود عظیمی دارد ولی حال که او متولد شده و مبعوث به رسالت گشته و دینی آورده، قدرش را نمی دانیم! به او گفتم، دوست عزیز، بر محور «نبودن و نیستی» صحبت نکن، از وجود، هستی و آثارش بگو، نگاه ثبوتی و ایجابی، عینی‌تر، واقعی تر و ملموس تر است و در نگاه سلبی، چیزی جز عدم و نیستی قابل فهم و ادراک نیست. اگر پیامبر اسلام(ص) متولد نشده بود، از کجا باید می دانستیم که او کیست و نبوتش چیست و چه آثاری از او پرتو افشانی می کند؟ نه فقط پیامبر اسلام(ص) بلکه اگر انبیای الهی هیچ کدام متولد نمی‌شدند و دینی متعاقب آنها عرضه نمی‌شد، هیچ اتفاق خاصی در اندیشه و جامعه بشری رخ نمی داد. خداوند می خواست
«اتفاقی» رخ دهد و انسانها از ابعاد محدود جسمی و مادی، رهسپار عالم بی نهایت و کمال مطلق می شوند و لذا سر سلسله این قافله زیبای نور و معنویت را، افراد شاخصی به نام «پیامبر» قرار داد. اگر این چهره های نورانی نبودند، بشر نمی‌دانست که ظرفیتی بالاتر از ظرفیت دنیای مادی دارد.
با بودن و آمدن آنها، گُل خلقت شکفت و استعدادها، به جنبش درآمدند و شیرینی خداگونه بودن در کام انسان وارد شد.
هر چیز با «بودنش» معرفی می شود و اگر همه آنچه اطراف ماست، هیچکدام نبودند، هیچگاه شناخته نمی شدند. چه بسا بسیاری از چیزهای دیگر، که الان «نیستند» اگر «بودند» کل حیات و زندگی ما را تحت الشعاع خود قرار می‌داد. ما براساس «دانایی و علم خود» قضاوت و بهره برداری می کنیم نه به قدر «نادانی و جهل خویش» که جهل ما بی نهایت است و علم ما اندک. اگر پیامبران با تولد و بعثت‌شان وارد دایره «علم» ما نمی شدند هرگز به آنها شناخت پیدا نمی‌کردیم و از دایره تنگ دنیا، به «الی ربک المنتهی» سیر و سلوک عاشقانه نداشتیم.
هر تولدی آثاری دارد، تولد انبیای الهی و پایان‌بخش آنها، نبی گرامی اسلام(ص) تولدی عادَُیََََََََُُّ و معمولی نیست. اگر تولد دانشمندان نویدبخش دنیای پیشرفته  و خیره کننده چشم بشر در خلاقیت، کشف، اختراع، ابتکار و نوآوری است، تولد انبیای الهی نیز مبدا تحولات و دگرگونی‌های اعتقادی، اجتماعی، معنوی، اخلاقی وانسانی در طول تاریخ بشریت است. اگر این دو پیشرفت (علمی و دینی) در همه ادوار، هماهنگ با هم پیش روند و به روز شوند و از سوءاستفاده نانجیبان در امان باشند، انسانها به قله خوشبختی، سعادت و کامیابی دست خواهند یافت.


ارسال دیدگاه Post comments


آخرین عناوین « به قلم مدیر مسئول »

صفحه اینستاگرام روزنامه طلوع کانال واتس اپ روزنامه طلوع

پربازدیدترین ها