دعوای غلط

ریشه دعوای غلط، تفکر غلط است. معمولا هر دعوایی، چه بین افراد و چه بین گروه ها، قبیله‌‍‌ها و ملت‌ها نشات‌گرفته از یک فکر یا مجموعه تفکرات غلط است.
اختلاف بین مذاهب همچون اختلاف سنی و شیعه، اختلاف بین نژادها مانند اختلاف بین سفیدپوست و رنگین پوست، اختلاف بین حکومت ها و کشورها، اختلاف بین افراد با زبان های مختلف و... از مجموعه تفکرات غلط سرچشمه می‌گیرد و متاسفانه دستمایه فرصت طلبان و سوءاستفاده کنندگان در سطح ملی و بین المللی می شود.
اخیرا رییس دبیرخانه کنگره مبارزه با جریان های تکفیری گفت: دعوای بین شیعه و سنی در طول تاریخ خطا بود. وی به درستی گفت که روحانیون شیعه و سنی که در مقابل جریان های تحجر شیعه و سنی ایستادگی می‌کنند باید تجلیل شوند.
برای از بین بردن این دعواها و اختلافات غلط، ابتدا باید «مجموعه تفکرات غلط» که ریشه این اختلافات است را به خوبی شناخت، تبیین نمود و به مردم معرفی کرد و در جهت حذف این عوامل گام های عملی، نه شعاری، برداشت. حال به طرح برخی از این «مجموعه تفکرات غلط» می‌پردازیم:
-‌یکی از این تفکرات غلط، خود را حق مطلق و اهل بهشت و دیگران را باطل و گمراه و اهل جهنم پنداشتن است. هم شیعیان و هم سنی ها، نگاه به علما، مفتی‌ها و مراجع خود می کنند و هرچه آنها می‌گویند چون در کسوت رهبران دینی قرار دارند و معتقدند از جانب خداوند سخن می گویند و فتوا می دهند، مردم و مریدان آنها نیز به آن عمل می‌کنند. یک عالم سنی که عقاید خود را حق مطلق می پندارد و شیعیان را رافضی، مجوس و کافر قلمداد می کند آتش دعوا و قتل بر می افروزد و یک عالم شیعه نیز که علیه عقاید اهل سنت زبان می گشاید و خارج از نقد دوستانه، به توهین رو می‌آورد، تخم‌نفرت و کینه در مریدان خود می کارد. چه خوب است که به جای سخنرانی و منبر و موعظه بر محور موارد اختلافی، به وجوه مشترک بپردازند و مولفه های وحدت را تقویت کنند تا این جنگ خانمانسوزی که امروز خاورمیانه و برخی نقاط جهان را فراگرفته و همه به مسلمان کشی منجر می‌شود، به وحدت و برادری خاتمه پذیرد. خدا رحمت کند رهبران بزرگ شیعه و سنی همچون آیت الله العظمی بروجردی و مفتی اعظم الازهرشیخ سلتوت  و دیگر بزرگان شیعه و سنی که منادی وحدت در یکصد سال اخیر بودند و در پاره ای از امور به نظرات مشترکی رسیده بودند. شاید اگر امروز بودند، این کشتارهای وحشتناک بین مسلمین روی نمی داد. به هر حال نباید خود را حق مطلق و دیگران را باطل فرض کرد، تا دعوا و اختلافی رخ ندهد.
-‌دومین تفکر غلط، خود بزرگ بینی و خود برتر بینی چه در حوزه دین و مذهب، چه در حوزه نژاد و زبان، چه در حوزه قومیت و ملیت است. اگر کسانی از بالا به پایین به دیگران نگاه کنند و خود را برتر و غالب و مسلط بر دیگران بدانند، زمینه عقده پروری، دعوا و اختلاف فراهم می شود. به یاد داشته باشیم که علت رانده شدن ابلیس از درگاه خداوند، خودبرتر بینی و تکبری بود که در مقابل آدم از خود بروز داد. هر نوع خود برتر بینی در هر زمینه ای، نشانه تسلط شیطان بر انسان است و کار شیطان اختلاف افکنی و دشمن سازی است.
-‌سومین تفکر غلط، منفعت طلبی یک جانبه است. اشکال ندارد فردی به منفعت خود، منفعت زادگاه خود، کشور خود، گروه و قبیله خود بیندیشد ولی این منفعت طلبی باید یکجانبه نباشد بلکه دو سویه و عادلانه بوده تا هر دو طرف احساس
برد‌-برد کنند و عامل وحدت، همکاری، همراهی و همدلی شود.
-‌سایر تفکرات غلط که موجب دعوا و اختلاف و کشمکش می‌شود را خوانندگان محترم جست و جو، بررسی و برای دیگران تبیین کنند و با طرح در شبکه‌های اجتماعی و رسانه های گروهی، سعی کنند تفکرات همه را به همدیگر نزدیک کنند.
امروز خود مردم مسلمان، اعم از شیعه و سنی، باید خودشان در مسیر وحدت و برادری قرار گیرند و منتظر علمای دینی و فتوای آنان نباشند چراکه شاید آنان معذوراتی داشته باشند و شرایطی را احساس کنند که نتوانند پیرامون موارد اختلافی به صراحت اعلام نظر کنند، هرچند علمای جامع نگر اکنون به ضرورت
وحدت امت اسلام، عمیقا پی‌برده اند.