گذر عمر، شتاب حیرت انگیزی دارد. به آینده که نگاه می کنی آن را بسیار دور می بینی و چون به گذشته نظر افکنی، همه سالیان ماضی را در یک چشم برهم زدنی، مشاهده می کنی. همه کسانی که چند دهه از عمر خود را سپری کرده اند، بهتر و بیشتر، این مدعا را گواهی می دهند به نحوی که هرچه این دهه های گذشته، بیشتر باشد، به «آنی» بودن گذشته اعتراف و اقرار جدی تری دارد.
18 بهمن 1374 بود که «طلوع» در دست پرمهر مردم قرار گرفت و آنان لبخند زنان، با یک دنیا صفا و خوشحالی، تبریک می گفتند و دعایشان این بود که «طلوع» بماند و غروب نداشته باشد. شاید در ابتدا باورمان نمی شد که روزی 18 بهمن 1395 بیاید و «طلوع» با دستی پرتر از سالهای قبل، وارد دهه سوم عمر خود شود. «طلوع» در آغاز پیدایش به صورت هفتگی و در 4 صفحه، سپس 6، 8-10 و 12 صفحه، در گام بعد هر سه روز یکبار و سپس به صورت یومیه با شکل، محتوا، روش و منشی به روز وارد سفره اندیشه مردم فهیم و آگاه شد و منطقه جنوب کشور را به مشرب فکری خود دعوت نمود.
از ابتدای انتشار تاکنون هیچگاه مطبوعات را برای مطبوعات و به عنوان یک حرفه نگاه نکرده‌ایم، بلکه آن را برای «ترویج افکار و اندیشه های کارآمد و گره‌گشا» که از مردم و برای مردم است، تعریف و در مرکز برنامه ریزی قرار داده‌ایم. مطبوعات اگر بخواهد همانند دوران مشروطیت و فرازهای مهم تاریخ ایران، تحول آفرین و تأثیرگذار باشد باید در دستورالعمل اداری و قالب های ساخته شده برای آن، قرار نگیرد. کارهای فکری عمیق و پیشرو، در هیچ قالبی نباید محدود شود بلکه با سیال بودن و نفوذ در تمام زوایای جامعه، رسالت و نقش تحول آفرین خود را محقق سازد.
محدود کردن مطبوعات در بخشنامه‌ها، دستورالعمل‌ها، قالب بندی ها، امتیاز خواهی‌ها و... آنها را می میراند و از اهداف بلند و رسالت تحول آفرینش ساقط می کند. اگر مطبوعات را چشم بینای ملت، ناظر بر امور و زبان گویای مردم می دانیم باید در هیچ قالبی آن را زندانی و محدود نکنیم. مطبوعات باید از «نقل» به «نقد» و «تحلیل» روی آورد تا جامعه را از «ظاهر» امور به «باطن» آنها هدایت کند. بسیاری از مسایلی که رخ می دهد و به شکل «اخبار» خود را نمایان می‌سازد، «پوسته ای» دارد و «هسته ای». در اخبار «پوسته ها» می آید و آن بخش پنهان که هسته اخبار است باید با «تحلیل» و «نقد» در اختیار و انظار مردم قرار گیرد تا عوام زدگی، عوام‌فریبی و ظاهر سازی، در جامعه جولان ندهد و حقایق، دست یافتنی شود... و این چنین باد.
شایسته است در سالروز تولد طلوع، احترام و تواضع خالصانه خود را نثار و تقدیم همه عزیزان و سرورانی کنم که در 21 سال گذشته ما را تنها نگذاشتند و با همه سختی ها و فراز و فرودها ساختند و مشعل طلوع را فروزان نگه داشتند.