خرافه و اوهام، پيشرفت جامعه را قفل مي كند

محمد مهدي جعفري زاده : با اينكه پس از قرون وسطا و ورود آرام آرام جهان به دنياي علم و صنعت و پيشرفت و پيدايش رنسانس در ابعاد مختلف، انتظار ميرفت كه همه كشورها با گذشت يكي دو قرن، به جهان جديد وارد شوند و در فضايي مملو از عقلانيت و مدنيت قرار گيرند ولي متاسفانه حكومت هايي كه بقاي خود را در ترويج خرافات و موهومات و فضاسازي احساساتي مي دانستند، مجال همه گير شدن اين پديده ي جديد جهاني را ندادند و همچنان مردم خود  را در دنيايي از بي خبري و جهالت نگه داشتند.

خودكامگان و مستبدان ، خيلي واضح مي دانستند كه عامل نابودي حكومتشان ، همانا جرقه <آگاهي و آزادي > مردم شان است و لذا تمام توان خود را مصروف داشتند تا دو پديده ي <آگاهي> و <آزادي> وارد اذهان و زندگي فردي و اجتماعي مردم نشود.

گرچه خصلت تفكر، انديشه و آزادگي، سيال و نافذبودن آن است و بالاخره زود يا دير به درون انسان ها نفوذ و رسوخ مي كند، اما جلوگيري از ضريب نفوذ آن ، مي تواند تا اندازه اي اين واكنش اجتماعي را به تاخير اندازد و چند صباحي بيشتر ، مسبتدان را بر اريكه قدرت نگه دارد.

از آنجا كه پيشرفت انسان ها در اختراع وسايل جديد ارتباط جمعي همچون اينترنت و ماهواره گام بلندي بود كه با انضمام  ساير رسانههاي جمعي مانند مطبوعات و راديو و تلويزيون خصوصي  توانست ديوار بي خبري را تخريب كرده و مردم جهان و از جمله اعراب خاورميانه را از خواب سنگين غفلت بيدار كند، اما هنوز ميلياردها خرج ميشودتا جلوي <آگاه شدن> و <آزاد شدن> مردم گرفته شود، ولي با يك پيش بيني < مبتني بر واقعيت >  مي توان گفت كه حداكثر تا 50 سال آينده هيچ حكومت استبدادي بر روي كره زمين باقي نخواهد ماند.

يكي از مقدمات و پيش شرط هاي پيشرفت اقتصادي، علمي ، صنعتي و سياسي، آزاد شدن افكار مردم از خرافات و موهومات و احساسات زودگذر است.

تا زماني كه افكار يك ملتي، در بند و غل و زنجير است امكان  شكوفايي انديشه اش وجود ندارد. كدام انسان خرافاتي تاكنون توانسته است دانشمند شود؟! به همين سان يك ملت _خرافات زده  نيز نمي تواند بر قله ي علم، صنعت،  تكنولوژي و پيشرفت تكيه زند.

خطرناك تر زماني است كه يك ملت ، گرفتار خرافات و احساسات بي پايه و انديشه هاي غلط باشد ولي خودش نيز نداند كه خرافاتي و كج انديش است، در اين صورت مصداق آن شعري مي شود كه:

آن كس كه نداند و نداند كه نداند

در جهل مركب ابدالدهر بماند

لذا وظيفه همه ي فرهيختگان و آزاد انديشان گوشه گوشه كشورهاي مختلف است كه به روشنگري مستمر و دائمي فرد فرد و گروه گروه هموطنان خود همت گمارند تا زمينه ي پيشرفت و دگرگوني معطوف به اهداف والا، در تمام نقاط جهان فراهم گردد . به اميد فرداهاي روشن براي همه ملت هاي تحت ستم.