زنی که می خواهد مادر شود

به طور قطع و یقین نمی توان گفت که پدر نقش مهمتری در خانواده دارد یا مادر؟ چرا که در برخی نقش ها پدر جلوتر قرار دارد و در بعضی نقش های دیگر، مادر. مثلا نقش تأمین معاش و رفاه خانواده به طور عمده بر دوش پدر است و اگر زن نیز شاغل باشد ولی توقع نقش پررنگ تری از پدر خانواده می رود امّا نقش تربیتی و نشو و نما و شخصیت سازی فرزندان خصوصا در دوران کودکی که زیربنا و شالوده زندگی هرفردی است، با نقش ظریف تر و مؤثرتری از طرف مادر همراه است. بچه در سنین کودکی، بیشتر با مادر سپری می کند و با شیر و غذا و سخن و نوازش و تربیت مادر است که فرزند همه چیز را در خود می کارد و لذا مادر نقش تربیتی پررنگ تری برای فرزندان خود دارد. در تبیین وتحلیل نقش تربیتی پدر و مادر بر فرزندان یک نکته ظریف دیگری نیز وجود دارد و آن اینکه هرکدام از این دو نفر، شخصیت کاریزماتیک تر و جذاب تری داشته باشند بیشتر می توانند فرزندان را تحت تأثیر خود قرار دهند. پدر یا مادری که نفوذ معنوی و اخلاقی و رفتار عمیق تر و حساب شده تری داشته باشند و در عین حال از پاکی و صفای باطن و ظاهر برخوردار بوده و بدون تعارض و چالش، رفاقت بیشتری با فرزندان خود داشته باشد، می تواند نقش پررنگ تری در راهبرد و رشد و ارتقای اعضای خانواد ایفا کند. با توصیف فوق، موقعی که می شنوید وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی می گوید: «یکی از مسایل جدی جامعه ما «زنانه شدن اعتیاد» است به طوری که خط شیوع اعتیاد در زنان از
4 درصد به 10 درصد رسیده است» چه حالی پیدا می کنید؟
زن معتادی که می خواهد مادر باشد و فرزندانش را مانند خودش تربیت کند، چه خروجی تربیتی از خود به جای خواهد گذشت؟ یک مادر معتاد به مراتب بیشتر از یک پدر معتاد، هستی فرزندانش را تباه خواهد کرد چرا که مادران اثرگذاری احساساتی بیشتری بر روح و روان فرزندان شان خواهند داشت.
یک مادر معتاد، همه معادلات تربیتی و اخلاقی را به هم می ریزد و برای توجیه عمل زشت خود، از هر ابزار عاطفی و انگیزشی استفاده خواهد کرد تا اعضای خانواده را با خود همراه کند. این زنگ خطر را همه جدی بگیرند که نسل آینده از همین حالا در معرض تهدید تباهی و انحطاط است.