اشعه زیبا و طلایی خورشید که از ابتدای روز بر سپیدی صبح، تبسم میزند و مردم را نویدِ روزی جدید میدهد، در دل هر کس امید و آرزوهایی میکارد که همه ساعات روز تا هنگام خواب در پی تحقق آنهاست؛ پس در هر روز از طلوع تا غروب باید پیوسته، فرصتها را مغتنم شمرد و تدابیر و اندیشههایی را به کار بست تا نتایج گرانبهایی حاصل شود. خمیرمایه و تار و پود این نتایج ارزشمند «اندیشه» است. با تفکر و اندیشیدن است که بشر از «عصر نادانی» به «عصر دانایی» رسیده.
امروز پس از قرنها تلاش و مجاهدت گسترده بشر به قرنی رسیدهایم که آن را «قرنِ رسانه و انفجار اطلاعات» میگویند. بشرِ امروز مدیون خواندن و نوشتن، قلم و کاغذ، کتاب و مطبوعات، رادیو و تلویزیون و جدیداً اینترنت و ماهواره و فضای مجازی است. اگر اینها را از او بگیری، همان انسان عصر حجر و سرگردان در بخش حیوانیت و جهل خویش خواهد بود. آری، «حذف و یا محدود کردنِ» هرکدام از اینها از زندگی انسانها، راندن آنها به هزاران سال قبل یعنی پرتاب کردن انسانها به سالیان دراز پیش از دانایی است.
هر عاملی که «اندیشیدن» را قفل کند و فضای عقلانیت را به سمت رکود و توقف سوق دهد، نتیجهای جز اضمحلال و سقوط در درّه غفلت و نادانی نخواهد داشت. امروز حیات و زندگی فردی و اجتماعی انسانها در پرتو «فهم و دانایی» معنا مییابد و جهل و بیخبری سَمّ مهلک جوامع بشری است. اگر جامعهای به فلاکت و تباهی افتاده به علت خزان و غروب اندیشه بوده، نه بهار و طلوع آن.
روزنامه طلوع از 18 بهمنماه 1374 به این امید که بتواند «اشعهای» باشد از مجموع «اشعههای دانایی» طلوع کرد و با همه فراز و نشیبها و درنوردیدن سختیها و مشکلات تا به امروز با شما و برای شما در «مدار دانایی و رشد اندیشه و ترویج عقلانیت و معنویت» به فعالیت خود ادامه داده است. اگر در این سالها، توفیقی داشته و چهار نوآوری را وارد مطبوعات استان و کشور کرده، همه نتیجه زحمات و محبتهای شما عزیزان همکار، همفکر، همراه، همدل، همدرد، همنوا و هماهنگ بوده است و باید به خاطر این موفقیتها، خداوند علیم را شاکر و سپاسگزار شما بزرگواران باشیم.
اینک در سالروز انتشار طلوع، فرصت را مغتنم شمرده، بار دیگر از یکایک عزیزانی که حتی در یک شماره از 2451 شماره این روزنامه، ما را یاری کردهاند، سپاس و تشکر وافر کرده و اوج عزت، سربلندی، سلامتی و حرکت پرشتابتر در مسیر آگاهیبخشی را برای همگان آرزو دارم.