ورودی و خروجی ماه رمضان

اگر ماه رمضان را ماه انسان سازی، خودسازی، تولید کمالات، تمرین استقامت، انس با خدا و مواردی از این قبیل بدانیم، نظر درستی داده‌ایم. از یک روزه دار انتظار
می رود که همه خوبی ها را در این ماه مبارک در خود به منصه ظهور برساند. انسانها در بدو ورود به ماه مبارک رمضان، روحیات، خُلقیات، افکار، اعتقادات و شخصیت همسطح ندارند بلکه هر کسی با سطحی از داشته های منفی و مثبت و متفاوت از دیگران به این ماه ورود می کند. پس ورودی های ماه رمضان، مشابه و یکسان نیست ولی از همه اینها انتظار می رود که پس از یک ماه روزه داری، خروجی تحول یافته و قابل قبولی داشته باشند. از جمله خروجی های قابل انتظار پس از یک ماه روزه داری موارد ذیل است:
1- نظم در زندگی: اینکه در یک ماه روزه داری با نظم خاصی باید افطار و سحری و امساک کرد، تمرینی است که در بقیه ماه های سال نیز تمام کارهای ما براساس نظم و برنامه ریزی خاصی ادامه یابد ولذا یکی از خروجی های روزه داری باید نظم و برنامه ریزی در زندگی باشد.
2- ارتقای آستانه تحمل:خودداری کردن از خوردن و آشامیدن وغیره نیازمند صبر و تحمل است. فرد روزه دار باید یک ماه از بسیاری تمایلات و نیازهای حیاتی و فیزیولوژیک خود فاصله بگیرد و این تمرین بر صبوری، به آرامی آستانه تحمل افراد را بالا می برد. پس یکی دیگر از خروجی های روزه داری باید افزایش آستانه تحمل فرد در بقیه ماههای سال باشد.
3- تقویت اراده: اراده انسان در انجام یا عدم انجام هر کاری، حرف اول را می زند. انسان برخلاف سایر موجودات اگر اراده کند بسیاری از محالات را ممکن می سازد. ماه رمضان، ماه تقویت اراده است چرا که روزه، داوطلبانه و با خواست و اراده خود فرد انجام می گیرد و هیچگونه اجباری در آن از جانب دیگران نمی تواند باشد. پس خروجی بعد از روزه داری، تقویت اراده و نتایج حاصل از آن است.
4- پای بندی: پای بندی به نماز، روزه، مال حلال، راستگویی، امانتداری، وفای به عهد و... اوج اعتقادات فرد را نشان می دهد. با توجه به اینکه شخص روزه دار باید همه نکات اخلاقی و اعتقادی را  رعایت کند، لذا یکی از خروجی‌های جامع روزه داری، پای بندی فرد به معتقداتش در سایر ماههای سال است.
با عنایت به اینکه روزهای پایانی ماه مبارک رمضان را سپری می کنیم، اگر خروجی این ماه برای همه روزه داران (و حتی کسانی که معذور بوده اند) رسیدن به این چهار عنصر زیربنایی و اساسی باشد، کافی است تا با شخصیت‌های تحول یافته و رشیدی مواجه شویم که زیبایی های بیشتری را در رفتار، گفتار و افکار آنها نظاره گر باشیم.