هر دو خطاست

هر عملی که از محدوده عدالت بیرون باشد از هر فردی یا گروهی سر زند، خطاست. کسانی که حقوق های نجومی گرفته اند چه به نام قانون گرفته باشند و چه بدون قانون، تبعیض و بی عدالتی را در جامعه دامن زده اند. از نام حقوق های نجومی و یا غیرمتعارف پیداست که رقمی غیرعادی و تعجب برانگیز است حال چه به نام قانون و چه خارج از قانون باشد، نفس عمل یکی است و این دو در ماهیت هیچ تفاوتی با هم ندارند.
حتی به نظر می رسد کسانی که برای گرفتن حقوق های نجومی، سراغ قانون سازی رفته اند جرمشان دو برابر است چرا که هم به قانون خیانت کرده اند و هم به بیت المال. لباس قانون بر اندام باطل پوشاندن، جرم بزرگی است که باعث بی اعتمادی مردم به قانون می شود. در این صورت مردم می گویند: نکند همه ی قوانین به همین صورت تصویب می شود و عده ای برای موجه جلوه دادن منافع خود، قانون‌سازی می کنند.
بزرگترین ظلم به یک جامعه این است که دو چیزش مورد سوءظن قرار گیرد: یکی قوانین و دیگری اعتقاداتش. قانون، مجموعه هنجارهایی است که به یک جامعه انتظام می بخشد و اعتقادات، مجموعه ارزش هایی است که در کنترل درونی، افراد را مدد می رساند. حال اگر این دو مورد دستبرد عده ای قرار گیرد دیگر سنگ بر روی سنگ بند نمی شود.
افرادی که حقوق نجومی گرفته‌اند و می گویند بدون مجوز قانونی این کار را کرده اند، یک جرم دارند ولی کسانی که حقوق نجومی گرفته و قانون را در خدمت این زیاده طلبی قرار داده اند، دو جرم دارند. باید به این ظرافت در چنگ اندازی و بدعت آفرینی توجه کامل داشت و با آن برخورد متناسب کرد.
بر قوای سه گانه کشور است که همه این قوانین ساختگی را به حالت اول برگردانند و اصلاح کنند و سایر قوانین نیز بررسی کرده، چنانچه منفذی برای سوءاستفاده دیده می شود، آن را مسدود کنند. از این پس نیز قوانینی تصویب شود که براساس آن، تمام دریافتی های مدیران سطوح مختلف را تحت هر عنوانی، در سایت محل خدمت‌شان به معرض نمایش گذاشته شود تا هیچ کس، وسوسه تجاوز به بیت المال را به خود راه ندهد.
بهرحال جامعه ما به گونه ای است که دائماً نیاز به غربال کردن دارد.