گراني و افزايش فشار اقتصادي بر مردم در همه حال ، موجب خشم خداست . چرا كه خداوند رزق و روزي حلا‌ل را بر مردم تنگ نمي كند و همچنين نمي خواهد كسي و يا كساني آن را بر مردم تنگ كنند. كلمات <كلوا واشربوا من رزق الله = بخوريد و بياشاميد از رزق خدا> مقدم بر پوشاك و مسكن و دارو و درمان و ساير رفاهيات آمده و اين نكته نشان مي دهد كه اولين حق مردم و نياز مبرم و ضروري آنها، تامين آب و نان آن هاست .
پس هر عاملي باعث شود كه مردم نتوانند به اندازه ي رفع نياز خود از آن ها بهره مند شوند و خورد و خوراك آن ها را به خطر اندازد ، هيچ وجهه ي عقلي و شرعي و اخلا‌قي ندارد .
مردمي كه براي تهيه آذوقه ي خود در فشار و تنگنا هستند ، ايمان شان به خطر مي افتد ، اخلا‌ق و امانتداري و وفاي به عهدشان آسيب مي بيند و شيطان آن ها را به سمت بزهكاري و گناه سوق مي دهد و اين همان است كه موجب خشم خدا مي شود .
حال اگر اين فشارهاي اقتصاي در ماه مبارك رمضان گريبانگير روزه داران شود و آنان براي تهيه سفره افطاري و سحري در مشقت و آزار و اذيت جسمي و رواني قرار گيرند و دل شان بشكند و آهي بكشند ، ببينيد كه نتيجه ي آن چه خواهد بود !
چند گروه هستند كه در افزايش قيمت ها و فشار بر مردم نقش دارند كه بايد از عواقب آن و از خشم خداوند بترسند :
1- فروشندگان ، دلا‌ل ها ، واسطه ها و همه ي كساني كه دستي در عرضه ي كالا به مردم دارند . اين گروه براي آباد كردن دنياي خود ،به قيمت نابودي آخرت شان اقدام نكنند . انسان بايد تا آن حد از مال دنيا بخواهد كه حلا‌ل و طيب و پاك باشد و به حدود و حقوق مردم تجاوز نكند. انباشته شدن پول و ثروت از هر راهي و به هر طريقي پسنديده نيست و انسان ، يك جايي به زمين مي خورد . اين گروه از آشفته بازار امروز و اقتصاد خراب كشور ، سوء استفاده نكنند كه عذاب و غضب خداوند بسيار سخت و طاقت فرساست .
2- مسئولا‌ن رده هاي مختلف ، كارشناسان ، برنامه ريزان و مجريان سطوح گوناگون و همه كساني كه در حد خود مسئوليتي دارند ، امروز بايد در قبال خداوند و _روزه داران پاسخگو باشند و مطمئنا روز قيامت تك تك اين مردم، يقه آن ها را خواهند گرفت. گيرم كه امروز برخي از آن ها با هر توجيهي، چند صباحي، پست و مقام خود را مستحكم كردند،آيا تضميني وجود دارد كه قهر خداوند، دامان آن ها را در دنيا و آخرت نگيرد؟ آيا به صرف اينكه بگويند ما نيت مان درست بود، خداوند از حق الناس و مردم از حقوق ضايع شده شان مي گذرند .
مگر مسئولا‌ن در يك نظام و حكومت ديني، نبايد هر كاري مي كنند در جهت تقويت ايمان و تقواي مردم باشد، آيا اين فشارهاي اقتصادي ، آن هم در ايام ماه رمضان ، باعث افزايش ايمان مردم مي شود؟
حال كه اوضاع اقتصاد كشور نامطلوب است ، پيشنهاد ما اين است كه حداقل در ماه مبارك رمضان ، به حرمت نزول قرآن و روزه دار بودن مردم ،مسئولا‌ن كشور كه مسلمان هستند، طوري برنامه ريزي كنند كه اجناس (حداقل اقلا‌م خوراكي) با قيمت ارزان در دسترس مردم قرار گيرد تا مردم با اين عملكرد مثبت ، بر _ اعتقادات شان افزوده شود و آرزو كنند كه اي كاش هميشه ماه رمضان بود نه اينكه ماه رمضان را مساوي گراني بيشتر بدانند و بگويند كاش ماه رمضان نمي آمد !
پيشنهاد ما اين است كه تا در اوايل اين ماه مبارك هستيم ؛ اين اجناس را با يك طرح ضربتي ارزان كنند و دولت يارانه آن ها را به توليد كنندگان بپردازد و يا معادل گران شدن اجناس، مبلغ ريالي آن ها را در ابتداي اين ماه به صورت يك نوبت اضافي يارانه ،به حساب خانواده ها واريز كند .
هر چند اين طرح ، موقتي و مسكن است و درد ماه هاي ديگر را درمان نمي كند ولي حداقل براي يك ماه روزه داري ،مردم بدون استرس و فشارهاي روحي به عبادت مشغول خواهند شد .