ملـت نه چیـز دیـگر

با نگاهی عبرت آموز به کودتای ترکیه، هرکس هرجای دنیا، می تواند نتایج مطلوبی را برای خود استخراج کند.
 اولین درس آموزی و عبرت برای حکومت هاست و آن اینکه بدانند در موقع حساس و پرخطر، که موجودیت آنها به بودن و نبودن در چند ساعت خلاصه می شود، چطور با حضور قوی مردم می توان دوباره، جان تازه گرفت و حکومت را نجات داد. حضور گسترده و بی واهمه و شجاعانه مردم ترکیه در مقابل کودتاچیان با هیچ بمب ، موشک، تانک و جنگنده ای قابل مقایسه نبود. اگر اردوغان به اندازه همه کشورها نیروهای نظامی و ابزار مدرن امنیتی داشت باز نمی توانست به این سرعت که با حضور مردم در عرض چند ساعت، بساط کودتاچیان جمع شد، موفق شود.پیشرفت های خیره کننده ترکیه و موفقیت های اقتصادی و عمرانی و علمی این کشور در چند سال گذشته، مردم را به حدّی از رضایت رسانده بود که در موقع خطر، این طور جانانه از دولت اردوغان حمایت و جانبداری کنند. هرملتی اگر ببیند که حکومت به حد مقبول و شایسته، در جهت رفاه و پیشرفت و نشاطش  فعالیت می کند و روز به روز اوضاع بهتر می شود، قطعاً همچون کوه استوار، پشتوانه این حکومت خواهد بود. با شکست کودتای ترکیه، به نظر می رسد که همه حکومت ها دریافتند باید به جای اتکا به بیگانگان به ملت خود برسند و آنها را راضی نگه دارند تا همیشه ماندگار باشند.
نکته جالب دیگر اینکه از حدود ساعت 3 بامداد تا 5، ابرقدرتهای غرب، سکوت اختیار کردند و منتظر ماندند تا ببینند نتیجه کودتا چه می شود! این نحوه موضع گیری آن هم در قبال اردوغان که شریک نظامی- تجاری- سیاسی آنهاست خیلی معنادار است و نشان می دهد که در روز مبادا، آنها فقط طرف گروه پیروز را می گیرند و کاری به گذشته ندارند.کسی که اردوغان را نجات داد نه ناتو بود نه ابرقدرتها، نه داعش، نه لائیک ها، نه کشورهای عربی، نه اسرائیل، نه دیگر هم پیمانان وی و نه مقامات کشور ونه متملقان داخلی، بلکه فقط و فقط ملت بود.
این اولین و آخرین درسی است که اگر هر حکومتی آن را سرلوحه ی سیاست داخلی و خارجی خود کند، همیشه از هر خطری در امان خواهد بود.