جامعه ای که اخلاقش تهدید شود

هربخشی از جامعه رو به اضمحلال رود، قابل احیای مجدد است امّا اخلاق اجتماعی اگر از بین رفت شاید برای چندین نسل قابل احیا نباشد، چرا که هر صفت اخلاقی ناشایست اگر در جامعه نهادینه شد و قبح و زشتی آن در اذهان و گفتار مردم فرو ریخت، پاک کردن آن از وجدان پنهان جامعه، کار بسیار مشکل و در حد محال است.
متاسفانه در یکی دو دهه  گذشته تاکنون، که برخی از افراد صاحب‌نام، با بکار بردن کلمات زشت و رکیک، فرهنگ اخلاقی جامعه را آلوده کردند و به دنبال آن برخی بولتن نویسان و رسانه‌های خاص با گرفتن مجوز از آنان، به اشاعه آنها پرداختند، کار به جایی کشیده شد که ادبیات اراذل و اوباش جایگزین ادبیات فاخر و حکیمانه شد.
اگر اقتصاد، سیاست، ورزش، بهداشت و درمان و ... رو به نابودی رود، شاید برنامه ریزان و مدیران قوی در آینده بتوانند، دوباره آنها را زنده کنند ولی جامعه‌ای که افرادش با کلمات زشت، تربیت شوند و این نوع تربیت، جزو خو و خصلت و شخصیت آنان شود، به سادگی نمی توان آنها را به حالت اولیه برگرداند.
در این میان، رسانه‌ها و به ویژه مطبوعات نقش پررنگ تری دارند. نشریه ای که قلم را به کلمات زشت بیالاید و صفحات خود را با ادبیات سخیف پر کند، باید از سوی مردم و مسئولان به طور جدّ مورد عتاب و سرزنش قرار گیرد و چنانچه عامدانه به تکرار این روش پرداخت، از سوی هیئت نظارت بر مطبوعات لغو مجوز شود. گرچه ما معتقدیم تا 99 درصد باید تلاش شود که هیچ نشریه ای لغو امتیاز نشود ولی مباحث اخلاقی با رویکرد انتقادی و نگرشی کاملا متفاوت با فحاشی است.
بعضی از نشریات، پشت آنها یک نوع تفکری وجود دارد و بر مبنای آن به نقد و تحلیل و نقل اخبار و مطالب می پردازند، اینها با هر دیدگاهی باید کاملا آزاد باشند و مانعی جلوی فعالیت آنها نباشد ولی شرط اصلی، رعایت اخلاق است. اخلاق تنها عنصری است که به هیچ وجه نباید آن را آلوده ساخت و با آن بازی کرد. البته کسانی که اخلاق جامعه را هدف گرفته اند، جهت رسیدن به اهداف سیاسی خود، اخلاق را قربانی سیاست و منافع گروهی خود می کنند که این بدترین نوع ظلم به جامعه است.
الگوپردازی برای جهانیان قبل از آنکه از طریق علم، اقتصاد، قدرت نظامی و... انجام گیرد بر اخلاقِ جهان پسند استوار است. منشور اخلاقی هر ملت در گفتار، کردار و نوشتار آن ملت متجلی است و همه با دقت به آن می نگرند. برای جامعه اسلامی که پیامبرش(ص) می فرماید: انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق (به درستی که من برای به کمال رساندن فضایل اخلاقی مبعوث شده ام) هیچ چیز بالاتر و مهمتر از اخلاق نیست. اگر این نباشد، چیز دیگری نمی تواند جایگزین آن شود و این ضعف را جبران کند.