مردم از مطبوعات چه می خواهند؟

 چون ریشه و اساس مطبوعات از ابتدای پیدایش تاکنون «مردم» بوده است و نشریات با استقبال مردم، حیات می یابند و با حمایت آنها به صعود و تکامل خود ادامه می دهند، پس مطالبات مردم از مطبوعات و برآورده شدن این مطالبات، رمز بقای آنهاست. مطبوعات دولتی و یا مطبوعات حزبی یا مطبوعاتی که ارگان یک شرکت و کارخانه و مرکز تجاری هستند، فقط با حمایت آنها دوام می آورند و لذا پایگاهی در بین مردم - به صورت دائمی- ندارند. شاید مطبوعات دولتی با رانت و حمایت دولت و مطبوعات حزبی با ملتهب  کردن موقت فضای سیاسی و یا مطبوعات تجاری با کش و قوس بازار بتوانند در مقاطعی مخاطبینی را به خود جذب  کنند ولی این جاذبه  استمرار نخواهد داشت و با تغییر شرایط رو به افول خواهد نهاد اما مطبوعاتی که مخاطبین آن مردم هستند و محتوای آن با افکارعمومی تنظیم و هماهنگ می‌شوند، اگر بتوانند نیازهای منطقی خوانندگان خود را در ابعاد و حوزه های مختلف پاسخگو باشند می توانند در عرصه ماندگاری بدرخشند. اما تحلیل شرایطی که ما در آن هستیم برای مخاطبان لازم وضروی است. باید انتظار از مطبوعات به فراخوار «ظرفیت جامعه» باشد. شاید خواسته های مردم انتقاد برهنه از همه جا و همه کس باشد ولی باید دید که آیا این امر شدنی است؟ درجه آزادی بیان و قلم در جوامع مختلف، متفاوت است و هر صاحب قلمی باید بداند در چه جامعه ای قلم می زند و آستانه تحمل و ظرفیت نقدپذیری آنها تا چه حدی است؟ در مرحله دوم مخاطبان باید از مطبوعات نوآوری بخواهند و خودشان نیز دراین نوآوری مشارکت داشته باشند. مردم نباید منتظر بمانند که مطبوعات به جای آنها فکر کنند، بنویسند، مطالبه گری کنند، بلکه باید خودشان نیز قلم به دست گیرند و صفحات نشریات را آیینه افکار و اندیشه‌های خودشان کنند. بدترین حالت این است که مطبوعات، قیم مردم شوند و همه جا برای جامعه سینه سپر کنند و شهروندان تماشاچی باشند. مثلا اگر ستون جدیدی در یک روزنامه ایجاد شد باید خود مردم آن را تغذیه کنند و آن روزنامه فقط وابسته به دو سه نفر قلم به‌دست ویژه نباشند.
نکته سوم اینکه مطبوعات اگر مشکلات و نابسامانی های جامعه را گوشزد کردند، پیگیری آنها تا مرحله حصول نتیجه، کار مردم است و آنها هستند که باید پیگیر حقوق مدنی و اجتماعی خود باشند. اینکه بگویند در مطبوعات هم نوشتند و فایده‌ای برآن مترتب نبود، کافی نیست. معلوم است که با نوشتن تنها، کار به جایی نمی‌رسد بلکه نوشتن، جاده را هموار و زمینه را فراهم می آورد و بقیه پیگیری‌ها به عهده مردم است. البته در هر مرحله‌ای که دوباره با بن بست مواجه شدند، مطبوعات به کمک آنها می آید و بدین طریق می‌توان امیدوار به نتایج درخشان و مطلوبی بود. مطالبات دیگر مردم در حوزه ادبی، ورزشی، اخلاقی، علمی، سیاسی، فرهنگی و غیره نیز محوریت فعالیت مطبوعات است که همگی فقط با مشارکت مردم تحقق می یابد.