شرایط جدیدی که در دنیای ارتباطات و اطلاع رسانی به وجود آمده، می طلبد که رسانه‌ها (اعم از صدا و سیما، مطبوعات و خبرگزاری ها) برای جذب مخاطب و استمرار فعالیت تاثیرگذار خود، بازنگری جدی و جامعی در روند فعالیت خویش داشته باشند.
بیش از نیم قرن قبل که تنوع رسانه ها وجود نداشت، سینما برای مردم جاذبه منحصر به فردی داشت، بعد که تلویزیون وارد خانه‌ها شد، بخشی از مشتریان سینما، جذب تلویزیون شده و تماشای در منزل پاره ای از وقت آنان را گرفت. موقعی که ماهواره و اینترنت ، خود را نشان داد، از مشتریان سینما و تلویزیون کاسته شد و حال که شبکه‌های اجتماعی آمده، وقت مردم تقسیم و فرصت تماشای سینما، تلویزیون، ماهواره و مطالعه کتاب و مطبوعات نیز کمتر شده است. به هر حال مردم در 24 ساعت شبانه روز، وقت محدودی را می توانند صرف رسانه ها کنند و این وقت محدود مصروف رسانه ای می شود که بتواند «نیازهای» آنها را پاسخگو باشد.
امروز همه رسانه ها باید به یک «جنبش نوآورانه و جذاب» روی آورند ، چرا که روشهای سنتی و تکراری به سرعت رو به اضمحلال است و تا چند سال آینده، یقینا رسانه‌هایی که نتوانند با «نوآوری و طرح ایده های جدید و جذاب» موقعیت خود را در ذهن و دل مخاطب تثبیت کنند، از صحنه فعالیت خداحافظی خواهند کرد. این الزامات زمانه است و راه گریزی از آن نیست.
اولین قدم این است که « نیاز مخاطبان» به روشنی درک و پیام آنها دریافت شود. در سلسله مراتب نیازهای انسان و جامعه انسانی، رسانه ها باید میزان، نوع و نحوه پاسخگویی به مخاطبان را به طور علمی استنباط کنند، سپس برای برآوردنِ تنوع نیازهای آنها « برنامه‌ریزی مدون و به روز» داشته باشند. گاهی اوقات محدودیت‌هایی که بر سر راه رسانه ها خودنمایی می‌کند نه فقط فعالیت رسانه ها را به محاق می برد و آنها را فَشَل می کند بلکه به رسانه های رقیب خارج از کشور، توان و جان تازه‌ای می‌بخشد و آنها را برای پر کردن این خلا با همه اسباب و ابزارهای خود به میدان می‌آورد. گام مطلوب این است که رسانه‌های ما به جای صِرف نقل اخبار به تحلیل علمی آنها روی آورند و اندیشه‌های مردم را به طریق پسندیده اقناع کنند. در دنیای ارتباطات و اطلاع‌رسانی، مسابقه سنگین و حساسی در حال برگزاری است که نمی شود لنگ لنگان در آن شرکت کرد بلکه باید با شجاعت و دست پر وارد این گود شد و بر رقیبان فایق آمد.