دریچه خرد، متانت است. انسان در تمام حالات زندگی فردی و اجتماعی اش، اگر با متانت وارد قضایا و مسایل مختلف شود، فرصت بیشتری برای جولان خردش مهیا می سازد. عقل و خرد برای ثمره دادن نیاز به آرامش و صبوری دارد. افراد شتابزده و عجول، فرصت کافی برای اندیشیدن ندارند، لذا کارهای نپخته و خام به فراوانی انجام می دهند و بعد پشیمان میشوند.
در زندگی شخصی و خصوصی، هرکس، هرچیزی از ما خواست، بهتر است از او اجازه بگیریم که در فضایی آرام و با صبر و حوصله، پیرامون آن، فکر کنیم حال هرچه آن موضوع، مهمتر باشد، طبیعتاً باید فرصت بیشتری صرف بررسی جوانب آن کرد.
بعضی اشخاص که در موارد مهمی از زندگی همانند ازدواج، خرید مسکن، خرید ماشین، انتخاب رشته تحصیلی، انتخاب دوست و... با عجله و شتابزدگی، اقدام می کنند پس از مدتی که عیوب انتخاب خود را متوجه شدند، با آه و افسوس و خسارتهای جسمی و روحی روبرو می شوند ولی بعضی مواقع این تصمیم گیری ها قابل جبران نیست.
کسانی که مسئولیت مؤسسه، کارخانه، اداره، شهر، استان و کشوری را به عهده دارند به مراتب بیشتر از زیردستان، ارباب رجوع و افراد حوزه استحفاظی و مدیریتی خود، نیاز به دریچه خرد یعنی متانت دارند.
یقیناً رهبران و مدیران این مجموعهها با ناملایمات، دشواریها، خصومت ها و رقابت هایی مواجه خواهند شد و باید با «متانت» و صبوری و آرامش و با سرپنجه تدبیر، برای هر کدام راه حل مناسب بجویند. هرچه مسئولیت بزرگتر و حساستر باشد، شتابزدگی و عجله در امور، بازتاب سختتر و زیانهای فراوان تری به دنبال خواهد داشت. گاهی با یک عصبانیت، لجبازی، کینه و گذشت نکردن و به دنبال آن اتخاذ تصمیمی احساساتی، هزینههای هنگفتی بر کشور، استان، شهرستان، اداره، کارخانه و مؤسسه تحت مدیریت فرد، وارد می شود و مخالفان و رقیبان زیرک، برنده می شوند.
باید قبول کنیم که روحیات مردم متفاوت است و فرد خردمند باید بداند با هر فرد و گروهی چگونه
برخورد و رفتار کند که کار به جای باریک کشیده نشود.