نفی اتهام، پذیرش اشتباه

جامعه ما به شدت از اخلاق فاصله گرفته و بازار «اتهام» و «دروغ» در آن رونق یافته است.اینکه چه کسانی و چه گروه هایی بانی این حرکتهای غیراخلاقی بودند و فضای جامعه را خصوصا در یکی دو دهه گذشته آلوده کردند، فعلا به آن کاری نداریم و محل بحث مان نیست. آنچه مهم است این که بالاخره در یک نقطه و زمانی باید، بساط این نیرنگ و تزویرها و تخریب یکدیگر برچیده شود. امروز این رذیله های اخلاقی در اقتصاد، فرهنگ، سیاست و... و همه ابعاد زندگی اجتماعی ما نفوذ کرده و آثار شومی از خود به جای گذاشته و می گذارد. اینکه چه کسانی توانایی پاکسازی جامعه از این بیماریهای اخلاقی و روانی را دارند، محل تأمل است. البته شاید بعضی‌ها تمایل به ادامه همین روند داشته باشند و این شرایط به نفع آنان باشد ولی یقینا به نفع مردم و اعتقادات آنها نیست چرا که در این فضا هم فرهنگ جامعه سقوط می کند، هم اقتصاد با بی اعتمادی مواجه شده و پایه هایش لرزان می شود، هم سیاست، فضای پاک و انسانی نخواهد داشت و هم حریم خصوصی همه افراد، تهدید خواهد شد. پس باید این بساط برچیده شود. برای تحقق این موضوع، هیچکس نباید منتظر شروع فرد دیگری باشد، هرکس باید از خودش شروع کند.
باید تلاش کنیم که اولا خودمان به دیگران اتهام نزنیم، ثانیا از اتهاماتی که توسط دیگران مطرح می شود خصوصا در دنیای مجازی، فاصله بگیریم و خودمان عامل بازنشر و ترویج آنها نشویم. ثالثا از دیگران بخواهیم که در این زمینه، یک کمپین واقعی و نانوشته تشکیل دهند و با حرکتی مدنی و اخلاق گرایانه، انواع اتهامات را که پایه و اساس واقعی ندارند، نفی کرده و اگر در این مسیر دچار اشتباه شدیم، با شجاعت تمام به اشتباه خود اعتراف کنیم تا جلوی ترویج اتهامات و دروغگویی ها گرفته شود.
به هر حال پالایش جامعه توسط خودمان باید صورت گیرد و دیگران دلسوز ما نیستند. همه مطالب فوق در جهت تقویت اخلاق قابل پیگیری است و نباید با هشیاری و اطلاع رسانی صحیح، اشتباه گرفته شود. نباید به بهانه دوری از اتهامات و دروغ، از فهم حقیقت و واقعیت دور شویم چرا که جهل و بی اطلاعی سمّ مهلک اجتماع است و باعث سوء استفاده تزویرگران می شود.
تشخیص سره از ناسره، صحیح از غلط، اتهام از واقعیت و دروغ از حقیقت، بزرگترین رسالت انسانی و دینی ماست و حرکت در
 این مسیر، باعث آفرینش فضایی آزاد، شفاف و عادلانه خواهد
 شد.