با پیشرفت علم و تکولوژی و نفوذ فناوری اطلاعات در زندگی مردم، همه انتظار دارند که ادارات و موسسات و سازمانهای دولتی و خصوصی با به کارگیری امکانات مدرن روز، همچون کامپیوتر و اینترنت و... امور اداری و کارهای ارباب رجوع را هم «دقیق‌تر» و هم «سریع تر» انجام دهند. اگر به درستی از این ابزارهای شگفت انگیز استفاده شود، احتمال خطا در آنها، نزدیک به محال است. امروز پیچیده ترین محاسبات در ادارات و شرکت‌های بزرگ به کمک یک کامپیوترو نرم افزار ویژه به صورتی دقیق و بدون اشتباه انجام می گیرد و کارهایی که قبلاً توسط چند نفر نیروی انسانی و با اشتباهات مکرر صورت می گرفت، اینک بدون حضور آنها و تنها با یک فرمان کاربر، به دقت و با سرعت انجام می شود.
امّا چرا این ابزارهای جادویی که به کشور ما وارد شده در بیشتر ادارات و بانکها، موجب نارضایتی مردم شده است؟ اگر برق، قطع شد همه کارمندان بیکار می شوند و به ارباب رجوع می‌گویند نمی‌توانیم کار کنیم! اگر مشکلی برای کامپیوتر یا اینترنت رخ داد، همه خلع سلاح می شوند و همه کارها تعطیل می شود! آیا در کشورهای دیگر هم همینطور است؟ بعضی مواقع به خاطر کاربران آموزش ندیده، که پشت این کامپیوترها قرار می‌گیرند و به علت عدم تسلط برکار، مدت زمان بسیار زیادی صرف می کنند تا کاری را انجام دهند، مردم می‌گویند در گذشته که کارهای اداری و بانکی به شیوه سنتی و دستی انجام می گرفت، زودتر کارهای ما حل و فصل می شد. آری تکنولوژی به درون جامعه ما رخنه کرده است ولی فرهنگ استفاده از آن، جایش خالی است.
زیرساخت استفاده از وسایل تکنولوژیک و الکترونیک نیازمند حداقل دو مقدمه است: مقدمه اول اینکه، همه کاربران آن باید آموزش کامل پیرامون نحوه استفاده صحیح از این ابزارهای مدرن را ببینند و داده ها به برنامه ها و نرم افزارها را به خوبی وارد کنند. مقدمه دوم اینکه امکاناتی فراهم شود که با قطع برق و یا اختلال در اینترنت و یا خراب شدن سیستم، همه کارها تعطیل نشود و به سرعت، عمل معادل سازی و جایگزینی صورت پذیرد. ابزارهای قوی، انسانهای قوی را می طلبد، خروجی های دقیق، ورودی های دقیق را لازم دارد و جان کلام اینکه همه زیرساخت‌ها متناسب با ابزارهای جدید فراهم شود تا کارآیی آنها نمایان گردد و با «سرعت» و «دقت» کارهای مردم انجام گیرد.