در انتخابات پیش رو، فردا مردم با یکی از سه انگیزه های ذیل سراغ صندوق های جمع آوری آرا رفته و به نامزدهای موجود با وضعیت فعلی رای خوهند داد:
*رای با اشتیاق: بعضی مردم با عشق و علاقه خاصی به پای صندوق های رای رفته و رای می دهند. در این میان طیف اصول گرا و حامیان آنها، انگیزه قوی برای رای دادن دارند چون همه نامزدهای مورد علاقه آنها تایید صلاحیت شده اند وبه اصطلاح دست شان پر است و در انتخاب چهره های فراوان، آزادی انتخاب دارند. بهرحال هم مردمی که با این گروه در ارتباط هستند و هم اعضای آنها بهانه ای برای عدم حضور ندارند بلکه با میل و اشتیاق سر صندوق خواهند رفت.
*رای معمولی: عده زیادی از مردم برحسب روش معمول و مرسوم و بعضا برای رفع تکلیف و یا با گرایش قومی و قبیله ای و رودربایستی با کاندیدای آشنای خود و یا برای غلبه شهری بر روستایی یا روستایی بر شهری، یا برتری اقوام لر، ترک و بلوچ و کرد و عرب و... بربقیه اقوام و زبانها و نژادهای موجود در آن حوزه انتخابیه، به سمت صندوق رای می روند. این رای ها به صورت «گرد باد» عمل می کند و یک دفعه شور و احساسات را بر عقل و معیار صحیح و قوی کاندیدا حاکم می کند و بعضا کسانی به مجلس می فرستد که هیچ کارایی ندارند و ابزار دست دیگران می شوند و مجبورند در مدت 4 سال به همان احساسات غلط پاسخ دهند و به تحقق خواسته های درست یا نادرست آنها اهتمام ورزند؛ آسفالت فلان منطقه، آب و گاز فلان محله، عمران و آبادانی و تاسیس بیمارستان و سایر امکانات، بیشتر در یک منطقه ایجاد می شود وبه بقیه محلات و مناطق کمتر توجه می شود و آتش اختلاف را بین مردم مناطق شعله ورتر می کند.
*رای با اکراه: عده ای دیگر از اشخاص و گروه ها که نامزدهای مورد علاقه خود را در جمع کاندیداها نمی بینند برای رای دادن، اکراه دارند. آنها به نامزد های خاصی دل بسته بودند که اینک صلاحیت حضور در انتخابات را پیدا نکرده اند، و لذا باید سراغ بقیه که تایید صلاحیت شده اند بروند. معلوم است که عشق و اشتیاق و رغبت در این ها جهت حضور در انتخابات فقط برای دفع جناح مقابل است و به اکراه به پای صندوق های رای می روند تا افراد درجه چهارم و پنجم نزدیک به فکر خود را وارد مجلس کنند.
ای کاش راهکارهایی مشخص می شد که مردم در هنگام رای دادن به سوال زیر پاسخ می دادند که:
1- با اشتیاق رای می دهم
2- با اکراه رای می دهم
3- نه با اشتیاق، نه با اکراه، معمولی رای می دهم
آنگاه برای تحلیل حضور مردم به نتایج روشن تر، قوی تر و منفک تری می رسیدیم و مسئولان با توجه به نظرات مردم، در انتخابات بعدی بهتر و دقیق تر عمل می کردند و مجموع کل آرای مأخوذه «به تنهایی» برایشان کافی نبود.
جان کلام اینکه با همه قبض و بسط ها، و قلت و کثرت های نامزدهای طیف های مختلف، بهترین کار، حضور گسترده مردم در گزینش های هدفمند و هوشمندانه است.