فرهنگ هر ملتی در نوع روابط اجتماعی آن ها و رعایت حقوق یکدیگر نمود پیدا می کند. متاسفانه در کشور ما برخلاف ادعایی که داریم باید اعتراف و اذعان کنیم که هم در روابط اجتماعی و هم در رعایت حقوق یکدیگر و حتی نوع رابطه با محیط زیست، فرهنگ قابل انتظار را از خود به معرض نمایش نگذاشته ایم.یکی از روزهایی که همه مردم در پی تفریح و آرامش خود و خانواده هستند روز سیزده فروردین ماه یا همان روز سیزده بدر است که باید در نهایت خوشحالی و شادی بخشی به خود و دیگران سپری شود ولی دقیقا در همین روز همه چیز زیر پا نهاده می شود؛ عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، سرعت ها و سبقت های بیجا، حرکت در باند روبرو و شاخ به شاخ شدن خودروها، حرکت در شانه های چپ و راست جاده و گرد و خاک دادن به دیگران، پنج الی شش ردیفه حرکت کردن به موازات یکدیگر و خورد کردن اعصاب کسانی که قانون را رعایت می‌کنند، همگی جز درگیری لفظی و فیزیکی و احیانا تصادفات و متحمل ضرر و زیان جانی و مالی شدن نتیجه ای ندارد. در طول سال این رفتارهای نامناسب به طرق گوناگون که وجود دارد و باعث در صدر قرار گرفتن آمار تلفات جانی در مقایسه با سایر کشورها می شود، حداقل چرا این یک روز رعایت نمی کنند بلکه بر شدت آن می افزایند!؟این چه فرهنگی است که عدم رعایت حقوق دیگران را نوعی زرنگی می دانیم و با خودخواهی و نادانی و پایمال کردن حقوق همنوعان، عیش را به عزا تبدیل می کنیم؟ در کدام کشور دنیا مردم این قدر به یکدیگر ظلم می کنند؟ همین افراد در روز چهاردهم به بعد به طرق دیگری حقوق مردم را ضایع می کنند و با کلاهبرداری، گرانفروشی، چک بلامحل، خیانت در امانت، اختلاس، رشوه، ربا، غیبت و تهمت و دروغ و صدها رفتار غیرانسانی، غیر شرعی، خلاف اخلاق و عرف که در کمتر مردم دنیا به این شدت رواج دارد، عرصه را بر دیگران تنگ می کنند. بعد هم ادعا داریم که مردم فهیم و فرهیخته و با فرهنگی هستیم و همه مردم دنیا باید بیایند و از ما الگوبرداری کنند!! تخریب طبیعت و کثیف کردن محیط زیست و آتش زدن درختان و... که خود داستان دیگری دارد. خلاصه کلام اینکه با رفتار ضدفرهنگی خود نباید امید به فردایی زیباتر داشته باشیم جز اینکه به اصلاحات فرهنگی عمیق و جدی روی آوریم.