کشور ما در چند مورد، مشکل حاد دارد: اشتغال، ازدواج، مسکن، دارو و درمان، اعتیاد و تعدد جرایم. البته در سایر زمینه ها و حوزه های زندگی اجتماعی نیز مشکل وجود دارد ولی در شش حوزه فوق مشکلات، شکل حادتری را پیدا کرده اند. ازدواج با اشتغال و مسکن رابطه نزدیکتری دارد همچنانکه طلاق به میزان چشمگیری با اعتیاد و مشکلات اقتصادی گره خورده است.مساله موقعی تاسف بارتر است که از زبان معاون برنامه ریزی و هماهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی به استناد تحقیقات انجام شده، می شنویم که رویداد ازدواج رشد منفی و میانگین طلاق رشد صعودی دارد و با کمال تاسف استان فارس در ثبت رویدادهای ازدواج در سال 93 پائین تر از میانگین کشوری قرار دارد به طوری که میانگین سن ازدواج در مردان در کشور 28 سال و زنان 8/23 سال و در فارس 30 سال برای مردان و 26 سال برای زنان گزارش شده است.چرا در استان فارس مشکلات مردم از جمله در امر ازدواج حادتر است؟ جوانی که امروز 30 سال دارد و هنوز نتوانسته ازدواج کند باید از ابتدای تولدش، برای همه مراحل زندگی اش در سالهای مختلف برنامه ریزی می شد. در کشورهای پیشرفته که برنامه ریزی دراز مدت دارند بر طبق اصول مدیریت علمی، هر فرزندی که بخواهد امروز به دنیا بیاید از همین امروز فکر فضای آموزشی، فضای سبز، امکانات بهداشتی و درمانی، مسکن، شغل، ازدواج و... همه موارد لازم را می کنند تا فردا و فرداها با بن بست و مشکلات عدیده مواجه نشوند. ما می گوییم زاد و ولد رخ دهد بعد فکرش را خواهیم کرد! چقدر این سخنان بی پایه است و برای طبقه آگاه و تحصیل کرده ما زجرآور، که فقط با حرف، روزگار را می گذرانیم. امروز می آیند و یقه استاندار و مسئولان را می گیرند و می گویند برای جوان 30 ساله، کارآفرینی کنید، ازدواجش دهید، خانه برایش بسازید، دارو و درمانش را تهیه کنید... این فکر باید از 30 سال پیش تا امروز می شد نه امروز! خواهید دید که امروز هیچ کاری از دست استانداران، وزرا، رئیس جمهور و هیچکس به صورت فوری برنمی آید. تازه اگر امروز بخواهند از شالوده کار اساسی و زیربنایی کنند به درد نسل بعد می خورد. در استان فارس هیچکدام از این کارهای زیربنایی انجام نشده و لذا امروز بیشترین آمار در بیکاری و طلاق و کاهش ازدواج و... را دارد.