موقعی که فرماندهی نیروی انتظامی فارس اعلام می کند که در فروردین ماه 30 هزار پرونده توسط پلیس تشکیل و به محاکم قضایی ارسال شده است، همه باید احساس مسئولیت کنند و هرکس در حد توان خود برای مهار این بیماری اجتماعی تدبیری بیندیشد.یکی از کارهای خوب فرماندهی انتظامی فارس، همین اطلاع رسانی به موقع به مردم است تا جامعه را حساس کند و همگان را به فکر راه چاره اندازد.به نظر می رسد در این زمینه باید چند اقدام در زمینه علمی و مطبوعاتی صورت بگیرد تا ماحصل آن بتواند در مهار برخوردهای اجتماعی موثر واقع شود.اول اینکه نیروی انتظامی، فراوانی هر شکایت و محتوای آن را بدست آورده و آنها را طبقه بندی کند سپس با نهادهای رسمی و مدنی در مورد هر طبقه وارد مذاکره شود. مثلا برخی محوریت اعتیاد را دنبال کنند، برخی محوریت شکایات اقتصادی، برخی دیگر شکایت اخلاقی و... و لذا با یک تقسیم بندی، همه را وارد این ماجرا کند. فعلا همه، بی تفاوت هستند و آمارهای وحشتناک را فقط می شنوند و افسوس می خورند، همین! درحالی که با این روش، هیچ مشکل اجتماعی حل نمی شود بلکه شاید قبح آن شکسته و تکرار آن عادی شود.دوم اینکه، مطبوعات اجازه داشته باشند با تعدادی از شاکیان و متهمان پرونده ها و حتی محکومین دادگاه ها، مصاحبه های «به روز» داشته باشند و از زبان خود آنها علل این برخوردهای اجتماعی بیان شود شاید آنها، راه حل های مناسبی را نیز ارائه دهند.مردم نیز با مطالعه این مطالب به نکات دیگری خواهند رسید که متعاقب آن می توانند نظرات، دیدگاه ها و راه حل های خود را ارائه کنند و با مشارکت اجتماعی، شاید مقداری از تشنجات اجتماعی کاسته شود.دانشگاه ها، آموزش و پرورش، مراکز پژوهشی و... نیز با تحقیقات علمی و احیانا برنامه عملی و اجرایی می توانند نقش مثبتی را در این زمینه ایفا کنند. روحانیون نیز نباید به سخنرانی اکتفا کنند بلکه با تشکیل کارگروه هایی در درون مدارس علمیه، نقش عملی و راهبردی را در این خصوص از خود نشان دهند. بهرحال چگونه اگر یک سرماخوردگی در جامعه شیوع پیدا کند، همه خود را جمع و جور می کنند، آیا این مشکلات اجتماعی کمتر از یک سرماخوردگی است؟ اگر همه دنبال پیشگیری و مداوای ناهنجاری های اجتماعی نباشد بدون شک، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، خودشان نیز از این اوضاع آسیب خواهند دید و آثار و تبعات منفی آن گریبان همگان را خواهد گرفت.