انسان برای هر هدفی - ولو مقدس ترین هدف - اگر دست به حرکت های احساسی، شلوغ بازی و خلاف عقل و منطق بزند، هدفی کور را انتخاب کرده است و نتیجه مطلوبی نخواهد گرفت.از ساده ترین تا پیچیده ترین امور باید با محاسبات عقلانی صورت گیرد و با چماق و درگیری و هو و جنجال، نمی توان به نتایج پسندیده و پایدار رسید.متاسفانه برخی برای تبرئه حرکت های احساساتی عده ای، می گویند چون اینها هدف و نیت پاکی دارند، پس باید مورد حمایت قرار گیرند و ستایش شوند! در حالی که کار بد و غلط از هر کسی و با هر هدف و انگیزه ای سر زند، محکوم است و اصلا قابل توجیه نیست. هدف پسندیده، باید با روش پسندیده حاصل آید. سابقاً کمونیست ها می گفتند: هدف وسیله را توجیه می کند و مشهورترین شعار آن ها این بود. یعنـی بـرای رسیـدن بـه جامعه کمـونیسـتی و دیکتاتوری پرولتاریا و حاکمیت طبقه کارگر، می توان از هر وسیله ای استفاده کرد.آن زمان انقلابیون مسلمان به شدت با این شعار مخالف بودند و می گفتند باید هم هدف مقدس باشد و هم وسیله. ولی متاسفانه پس از گذشت چند دهه، مدتی است بعضی مدعیان، همان شعار کمونیست ها را در عمل پیاده می کنند و برای رسیدن به هدفشان، از تمام وسیله های خوب و بد استفاده می کنند. هشدار که این روش نتوانست نجات دهنده بلوک شرق باشد.