پنج شنبه 1 آذر 1403 11/21/2024

به وب سایت رسمی روزنامه طلوع خوش آمدید

چهار شنبه 19 خرداد 1395 ، 08 : 13

کد خبر : 8596

از 0 نفر 0

محمد مهدی جعفری زاده

گفت و گو با ظرفیت بالا - قسمت چهارم گفتگوی شیعیان با یکدیگر

گفت و گوی بین همه ساکنین کره زمین، سپس بین پیروان ادیان، بعد...

گفت و گوی بین همه ساکنین کره زمین، سپس بین پیروان ادیان، بعد میان پیروان مذاهب را به اختصار تقدیم کردیم، حال به صورتی محدودتر به گفت و گوی بین شیعیان با یکدیگر می پردازیم: در اینجا نیز ما با هم تفاوت داریم. شیعیان نیز به فرقه های مختلفی تقسیم شده اند و در گروه های کوچکتر هر کدام چند امام را قبول دارند. در این مصاف نیز می توان بر عقاید مشترک انگشت نهاد و همه را با هم همصدا کرد. در بین شیعیان دوازده امامی شاخه های کلامی، فلسفی، عرفانی، فقهی و ... هم باز با یکدیگر اختلاف در بینش و نگرش دارند که باید امری طبیعی تلقی شود و همه به فهم مشترک از تشیع روی آورند. متاسفانه در چند دهه اخیر تفاوت دیدگاه های سیاسی خصوصا در بین شیعیان ایران، کار را به اختلافات وسیع تر تبدیل کرده و هر گروه سیاسی، منفعلانه از گفت و گو با طرف مقابل سر باز می زند. بدترین حالت آن، تفکر حذفی است که از گروه های سیاسی به جایگاه‌های رسمی و قانونی آنان سرایت کرده و با
اهرم های اداری، قانونی، رسمی و... سعی در حذف یکدیگر می کنند .
بعضی مواقع برخی گروه های سیاسی سعی در مصادره شخصیت های مؤثرمی کنند و بدین طریق برای اهداف خود، مأمنی می یابند و از آنجا بر رقیب سیاسی خود می تازند. چقدر بد است که ما شیعیان انقلابی و ایرانی این گونه با هم برخورد کنیم و حاضر به گفت و گوی منطقی و مستدل با خودمان نباشیم. چرا ما نباید در کمال دوستی و محبت، پیرامون موضوعات اختلافی به بحث وتبادل نظر بپردازیم! چرا خط مشی بر هم زدن مراسم، همایش ها و سخنرانی ها را دنبال کنیم و با درگیری می خواهم حقانیت خود را ثابت کنیم؟ ما که ادعا داریم حتی با کافران هم
می توانیم با سعه صدرو ظرفیت بالا به گفت و گو و مذاکره بپردازیم و با استدلال و برهان دیدگاه‌های خود را مطرح نماییم چرا در میان خودمان تحمل سخن گفتن با یکدیگر را نداریم؟ عیب و اشکال کار کجاست؟ آیا وقت آن نرسیده است که بنشینیم و بدون تعصب و پیشداوری، کلاه خود را قاضی کنیم و بگوییم همان اندازه که خودمان حق اظهارنظر داریم دیگران نیز دارند و نباید دایره را بر رقبا تنگ کنیم؟ ما که در ایران جزء یک
خانواده ایم و شیعیان نیز با هم رقبای مذهبی نیستند بلکه رقبای سیاسی می باشند پس چرا برنقاط اشتراک مان تمرکز نمی کنیم و اختلافات را روز به روز بزرگتر و بیشتر کرده و از هم فاصله می گیریم؟ بهوش باشیم که با تشدید اختلاف، هیچ نتیجه مثبتی در دراز مدت حاصل نخواهد شد.


ارسال دیدگاه Post comments


آخرین عناوین « به قلم مدیر مسئول »

صفحه اینستاگرام روزنامه طلوع کانال واتس اپ روزنامه طلوع

پربازدیدترین ها