قبل از هر توضيحي مي خواهم يك خاطره از دوران نوجواني ام براي تان تعريف كنم :
سال ها پيش وقتي كه من يك دانش آموز دبيرستاني بودم، روزي به علت كاري كه داشتم ( شايد هم از روي تنبلي و شيطنت ) تصميم گرفتم دو ساعت آخر را در مدرسه نمانم و به هر شكلي كه شده به قول معروف جيم شوم. براي اين كار، خودم را به مريضي و بيحالي زدم. سرم را روي دستم گذاشتم و اداي مريض ها را در آوردم، چهره اي افسرده و بيحال به خود گرفتم، صدايم را تغيير دادم و اگر از من مي خواستند كه بايستم يا راه بروم، خميده و شل و ول اين كار را انجام مي دادم.
يك ساعتي را به همين حال گذراندم تا بالاخره مسئولين مدرسه راضي شدند كه اين دانش آموز مريض را جهت استراحت و بهبودي به خانه بفرستند.
وقتي مجوز رفتن به خانه را گرفتم و پايم را از مدرسه بيرون گذاشتم گمان مي كنيد چه حالي داشتم؟ فكر مي كنيد خوشحال و پيروز از اين كه به مقصود خود رسيده بودم و موفق شده بودم مسئولين مدرسه را گول بزنم به هوا پريدم و با شادي و شور و شوق تا در خانه دويدم؟ جالب اين جاست كه اصلاً اين طور نبود.
شايد باورتان نشود اگر بگويم من واقعا ً مريض شده بودم. از بس حال و روز يك فرد بيمار را به خود گرفته بودم و كاري كرده بودم كه بيحالي و كسالت در چهره، صدا و رفتارم مشهود باشد، واقعاً احساس مريضي، بيحالي، كسالت و افسردگي مي كردم.
آيا تا به حال براي شما هم پيش آمده كه خودتان را به مريضي زده باشيد؟ در اين گونه مواقع فرد متقلب، خودش را بيحال و وارفته نشان مي دهد، شل و ول رفتار مي كند و چهره اي افسرده و بيمارگونه به خود مي گيرد. نكته ي قابل تأمل اينجاست كه چنين فردي ( درست مثل خاطره ي نوجواني من ) بعد از اين كه فيلم بازي كردنش تمام شد واقعا ً بي انرژي، كسل و بي روحيه خواهد بود.
روزي در يكي از سمينارهايم اين خاطره را تعريف كردم. خانم مسني دست بلند كرد و گفت كه او نيز چنين تجربه اي را دارد. وقتي تقاضا كردم تا تجربهاش را با ما در ميان بگذارد گفت : “ نوه ي كوچكي دارم كه از بين بازيهاي كودكانه،دكتر بازي را خيلي دوست دارد و هميشه از من در خواست مي كند تا با هم دكتر بازي كنيم. بدين صورت كه او مي شود دكتر و من نقش مريضي را بازي مي كنم كه سردرد دارد. عجيب اينجاست كه بعد از هر بازي، واقعاً سردرد مي گيرم “.
علت چنين اتفاقاتي در تأثير پذيري ذهن و جسم از يكديگر خلاصه مي شود. دكتري هري آلدر در كتاب N L P در 21 روز مي گويد : “ ذهن و جسم هر دو به يك سيستم تعلق دارند و بر يكديگر تأثير متقابل مي گذارند. شما مي توانيد با تغيير رفتارهاي خود بر ذهن تان تأثير بگذاريد و با تغيير ذهنيت خود بر اندام تان تأثير گذار باشيد “.
آيا تا به حال متوجه تأثير حالت فيزيك و جسمي خود بر روحيه و احساسات تان شده ايد؟ آيا مي دانيد هر گونه تغيير مثبت در جسم و حالت فيزيكي بدن، بلافاصله احساس فرد را در راستاي بهتر شدن تغيير خواهد داد و اين تغيير مثبت باعث مي شود كه فرد بهتر بينديشد، بهتر تصميم بگيرد و روحيه اي دو چندان داشته باشد.
بنابر آنچه گفته شد ميتوان چنين نتيجه گرفت كه يكي از زود بازده ترين راهكارهايي كه به وسيله ي آن ميتوانيد سطح شادي دروني خود را بالا ببريد، تغيير دادن حالت فيزيكي و جسمي بدن تان در راستاي استحكام و استواري است. از آنجايي كه ذهن و بدن به طرز جالب و شگفت انگيزي با هم در ارتباط هستند و هر كدام روي آن ديگري تأثير مستقيم دارد مي توان دريافت كه حالت و وضعيت جسمي شما در ميزان و سطح شادي دروني تان بسيار نقش دارد.
به خاطر داشته باشيد كه شما با ايجاد مختصر تغييراتي در حالت و فيزيك بدني تان ( كه بسيار ساده، راحت، امكان پذير و بي هزينه خواهد بود ) پيامهاي سازنده و مثبتي را به ذهن نا خودآگاه خود مخابره مي كنيد و اين انتقال پيام باعث مي شود كه سطح شادي دروني شما تا حد قابل ملاحظه اي ارتقا يابد و احساسات خوب و نشاط بخش در شما توليد شود.
البته در نظر داشته باشيد كه اين مساله ارتباط چنداني به سلامت فيزيك بدني شما ندارد. يعني ممكن است شما يك معلول جسمي كه با عصا و يا ويلچير حركت مي كند باشيد اما باز مي توانيد فيزيك بدني خود را در حالتي قرار دهيد كه بهترين احساسات را در خود بيافرينيد.
تغيير حالت جسماني و فيزيك شما، حتي تغيير نحوه ي تنفس يا نحوه ي راه رفتن تان مي تواند احساسات و روحيه ي شما را تغيير دهد. بنابراين عاقلانه تر آن است كه حالت بدني خود را در وضعيتي مطلوب و سرحال قرار دهيد تا بر شادي دروني خود بيفزاييد و مطمئن باشيد از اين كه شكل و شمايل كساني را به خود بگيريد كه به قول معروف كشتي هاي شان غرق شده و حسابي باخته اند هيچ نتيجه اي جز افزودن بر غم ها و ناراحتي ها عايدتان نخواهد شد.
اگر مي خواهيد در خدمت خودتان باشيد و قدمي براي بهبود كيفيت زندگي خود برداريد، قبل از هر چيز بهتر است بدانيد كه تا حد امكان نبايد در قالب انسان هاي افسرده، مأيوس، بيحال و شكست خورده قرار بگيريد. مشخصات ظاهري اين افراد را حتماً مي دانيد. انسان هايي بي حوصله، بيروحيه، خميده و شل و ول با سري كه معمولاً به پايين كج شده، به آرامي و بي حالي صحبت مي كنند، دائماً به پايين نگاه مي كنند، حوصله ي هيچ كاري را ندارند و كمبود انگيزه و انرژي در همه ي وجود شان پيداست.