گزارش اختصاصی از مریم زارع خفری: فریاد «الله اکبر»، «هیهات من الذله» «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» بعد از 38 سال باز هم در آسمان شهر شیراز و در 22 بهمن ماه شنیده شد.
این روز سرد زمستانی ما را به یاد روزهای خوش راهپیمایی‌های گذشته و بزرگترهایمان را به یاد دوران جوانیشان می انداخت همان دورانی که آخرین سنگر شاه در شیراز؛ یعنی شهربانی و کلانتری شماره یک در کنار بنای استوار ارگ کریم خان زند- همان وکیل مردم- علی رغم آتش گلوله ماموران و کشته و مجروح شدن افراد فتح شد و انقلاب نیز از همین نقطه در این شهر آغاز شد.
برای همین امروز همه با هم فریاد می زدند: در بهار آزادی جای شهدا خالی...
رضوانی روحانی مبارزی که بارها و بارها به خاطر سخنرانی و تشویق مردم برای همراهی با امام دستگیر شده و به زندان های شاه افتاده بود نیز می گوید: این انقلاب ارزان به دست نیامده است و نباید فراموش کنیم خدا ما را پیروز کرد.
به قول ولی حسن زاده- مرد مو سفید امروز- آخر باید کسانی به پا می خواستد و آن دوران ترس و بی‌اعتمادی و سکوت را می شکستند تا مردم انقلاب را باورکنند و همراه مبارزان شوند و برای رسیدن به این هدف خون های زیادی داده شد.
رضوانی در عید غدیرخم سال 57 در مسجد حبیب، مسجدی که در پشت میدان تره‌بار شیراز قرار دارد در جمع مردم گفت: ما غدیر خون را در غدیر جشن می گیریم.
در این روز ماموران شاه این مسجد را به گلوله بستند و مردم را به خاک و خون کشاندند تا شاید صدای حق خواهی مردم را خفه کنند.
اما همان طورکه غدیر خم در برکه خم نماند، انقلاب نیز در مسجد حبیب کشته نشد و سرانجام پیروز گشت و امام در روز ورودش در بهشت زهرا میان گورهای بی‌شمار مردمی که برای انقلاب به پاخواسته و آنجا خفته بودند، گفته بود: به پشتوانه ملت دولت تعیین می کند و به دهان آمریکا می کوبد...
نزدیک به 4 دهه از آن روزها سپری شده است و ما در طول این سال ها روزهای شاد و غمگینی بسیاری را در کنار هم سپری کرده ایم اما هنوز که هنوز است دلمان با بودن ایران می تپد، هنوز هم الله اکبر سر می دهیم، هنوز که هنوز است از اسارت و بی عدالتی بیزاریم، امروز هم با آمدن به صحنه راهپیمایی فریاد می زنیم: «نه سازش، نه تسلیم تا آخرش ما هستیم» و هنوز همان مردم کهنه تاریخیم که رویای آزادگی هیچ گاه در دلشان نمی میرد...
اما هر درختی نیاز به مراقبت و هرس دارد، هر شی گران‌بهایی را باید بارها و بارها گردگیری کرد و در جای مطمئن نگهش داشت و با آنکه نهال انقلاب را امام و شهدا و مبارزان راه آزادی کاشته اند امروز ما با درخت بزرگی روبرو هستیم که باید مواظب همه چیزش بود؛ باید شب و روز بالای سرش بمانیم و از آن مراقبت کنیم تا استوار بماند.
هنوز که هنوز است دشمنان چشم طمع به خاک و ثروت این سرزمین دارند و در کنار آن برخی مشکلات کوچک و بزرگ در این مملکت دیده می شود که باعث می شود گاهی مردم نگران شوند؛ برای همین نباید لحظه ای غافل بود و همان طور که امام خمینی (ره) در یکی از سخنرانی هایش می‌گفت باید مردم را در جریان مشکلات خود بگذاریم؛ چراکه همیشه وقتی دشمن چنگ و دندان نشان می دهد مردم خود برای حل مشکل به میدان می آیند و تمام نقشه های شومشان را نقش بر آب می کنند.
استاندار فارس نیز چندی پیش در میان آزادگان سیاسی قبل از انقلاب و خانواده شهدای دوران انقلاب در شیراز گفت: در دنیای بلاخیز امروز، در شرایط کنونی و در منطقه ای پر تلاطم و جنگی، فقط وحدت و همبستگی بیش از گذشته میان مردم و مسئولان می تواند کشور را نجات دهد.
همبستگی و همدلی دلایلی هستند که انقلاب 57 را در کنار بینش وسیع امام خمینی پیروز گرداند؛ انقلابی که اگر این همبستگی در آن رخ نمی داد شاید سرنوشتی مانند مشروطه داشت.
همبستگی که فرزانه هنرور معلم بازنشسته شیرازی در راهپیمایی امسال نیز بر آن پافشاری می کند و به قول خودش یکسال منتظر می ماند تا در چنین روزی علی رغم درد پاهایش از خانه بیرون بیاید و همراه مردم شود.
احسان تدین نیز در حالی که دست کودکش را در دست دارد می گوید: ما به پیمانی که با امام و شهدا بستیم وفاداریم و امروز ما هم در دهن امریکا می زنیم، پسرم را آورده ام تا از نزدیک با انقلاب و آرمانهایش آشنا شود چون او قرار است فردا به جای من این راه را ادامه دهد و از انقلاب محافظت کند...
اما سوال اساسی این است که انقلاب برای چه تشکیل شد چون در این صورت است که می توانیم از آن دفاع کنیم...
به عقیده تاریخ نگاران و اندیشمندان، انقلاب ایران برای نفی خودکامگی و استبداد، خلاصی از ظلم و توهم قدرتی که باعث می شد شاه فکر کند به جز او کسی حق انتخاب و تصمیم گیری ندارد و نیز بدین خاطر که مردم حقی برای سرنوشت خویش نداشتند و سالها در رنج و عذاب به سر می بردند و بارها و بارها ناله درد خویش را سر دادند- اما کسی صدای آنها را نشنید- شکل گرفت و زمانی که محمدرضا پهلوی شاه ایران در آخرین سخنرانی خود به اجبار گفت من شنیدم، دیگر کسی حرف او را باور نکرد...
مردم ایران برای داشتن حق خویش بر سرنوشتشان بهای سنگینی دادند برای همین وقتی وصیت نامه شهدا را -که آگاه ترین مردم زمانه خود بودند- می خوانیم همواره از مردم خواسته اند تا از انقلاب دفاع کنند...
بنابراین امروز همه ما مسئولیت بسیار سنگین تری از قبل بر دوش داریم آن هم مواظبت از انقلاب اسلامی ایران است و راه حل آن همبستگی و وحدت میان همه اقشار مختلف جامعه است.
من نیز باور دارم تا زمانی که کشور حول محور استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی حرکت می کند انقلاب ماندگار خواهد بود...
رضوانی روحانی انقلاب نیز در این باره می گوید: ما همواره باید شکرگزار نعمت انقلاب باشیم و این شکرگزاری به این معنا است که مسئولانی که به واسطه آن فداکاری ها و خون ها به مقام و جایگاهی رسیده اند به محرومان و مردم خدمت کنند و جلوی هرگونه سوء استفاده و اختلاس را بگیرند نه این که به ما بگویند موضوع را کشش ندهید.