کسی نمیداند از آن 2 میلیون و 808 هزارنفری که طبق گفتههای پرویز افشار معاون ستاد مبارزه با مواد مخدر جزو مصرفکنندگان مستمر مواد مخدر در کشورمان هستند، چند نفر به خاطر زغال خوب و رفیق بد، مصرف مواد را شروع کردهاند و بعد کمکم تا آخر این مسیر رفتهاند. نه کسی نمیداند اما «زغال خوب و رفیق بد!» هنوز هم که هنوز است قربانی میگیرد.
به گزارش جام جم آنلاین، زغال خوب و رفیق بد یک اصطلاح قدیمی است، بهترین توجیه برای سرهای از شرم پایین افتاده چند نسل. بهترین دلیل برای گفتن این جمله که نشد، نتوانستم، دست من نبود و هزار یک نون مفتوح دیگر که ابتدای هر فعل مثبتی میتواند بچسبد و درست سر بزنگاه، مسیر زندگی خیلیها را عوض کند! آنوقت سرنوشتشان را گره بزند به اعتیاد، به بزه و یک روزگار ناخوش. اعتیاد اما فقط یک مثال است و توان نه گفتن، تنها جزئی از یک کل که نامش را میگذارند: «مهارتهای زندگی» مهارتی که اگر باشد شاید سرنوشت خیلیها به بزه کشیده نشود.
تحلیل خبر
آموزش مهارتهای زندگی به کودکان، نوجوانان و جوانان، اساسیترین و کلیدیترین نقش را در زندگی آنان ایفا میکند اما شوربختانه از زمان تغییر سبک زندگی در ایران و اجرای نظام جدید آموزشوپرورش، کتب درسی جای تمام برنامههای لازم دیگر را پر کرد و مقوله مهارتهای زندگی که در گذشته به آن عقل معاش میگفتند، به فراموشی سپرده شد.
بیتردید کودکان، نوجوانان و جوانان به آموزشهای بسیاری غیر از دروس مدرسهای و دانشگاهی نیازمند هستند که بعضی از آنها تحت تأثیر فرهنگ حاکم بر خانواده، مدرسه و دانشگاه و وجود محدودیتها و موانع بر سر راه، مغفول میماند و این وضعیت، ناآگاهی، سردرگمی و آسیبپذیریهای غیرقابلجبران سرمایههای ارزشمند انسانی ما را به دنبال داشته و دارد.
کودک و نوجوان ما نسبت به مسائل جنسی دچار ابهامات بسیار میشود و جوانان نیز درعینحال رسیدن به سن ازدواج، از هیچگونه آموزشی در مورد انتخاب همسر، تشکیل خانواده و مدیریت زندگی مشترک برخوردار نیستند.
آسیبپذیریهای بیشمار اجتماعی، افزایش طلاق، فزونی پروندههای قضایی و... همه منتج از عدم آموزشهای ضروری در زمینه مهارتهای زندگی بوده که برای کودک، نوجوان و جوان ما بهمراتب بااهمیتتر و حیاتیتر از آموزشهای کلاسیک و کتب درسی است. مشغلههای بسیار و روزمرگیهای پدران و مادران نیز به وضعیت نابسامان یادشده شدت بخشیده و آینده مبهم و پیچیدهای را پیش روی امیدهای آینده ما قرار داده است.